Mosknee.nl getuigt van islamhaat

'Wat zou het mooi zijn, een Nederland zonder moskeeën,' is op de site mosknee.nl te lezen. De site, die afgelopen vrijdag gelanceerd werd, is een initiatief van de Partij Voor de Vrijheid. Elke partij en elk individu heeft het recht bezwaar te maken tegen bouwplannen in en van gemeentes. Daar zijn procedures voor. Die kunnen gevolgd worden en het resultaat kan zijn dat de bouwplannen van de baan zijn, ze gewijzigd worden of gewoon gerealiseerd worden zoals oorspronkelijk bedacht. Iedereen heeft dus de vrijheid te protesteren tegen bouwplannen. Er is ook niets tegen een website die ondersteuning geeft aan mensen om hun protesten conform de procedures vorm te geven. De vrijheid een website te initiëren door een politieke partij past ook in ons democratisch systeem. Ook als het gaat om het protest te kanaliseren tegen moskeebouw. De Partij Voor de Vrijheid (PVV) staat niet alleen in het vorm geven van protest tegen een religie, in dit geval de islam. Was het niet D66 dat onlangs in het nieuws kwam als partij van christen-pesters? De zondagsluiting, de uitsluiting van de koningin van de formatie? De christelijke partijen waren niet blij met D66. Ik heb ook geen bezwaar tegen het principe van de website. Het is het verworven recht binnen een democratie je protest te uiten en te kanaliseren.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.