KRAS | Martelkapje

Een regering onder leiding van Mark Rutte stak ooit 340 miljoen euro in het opvangen van de Mexicaanse grieppandemie. Die kwam niet. Het huis te klein natuurlijk. Daar had de regering zomaar een partij geld over de balk gesmeten. Dat ging Rutte niet nog een keer overkomen. Nu hebben we wél een pandemie, maar het kabinet waakt er nog steeds voor teveel maatregelen te nemen. Straks blijkt er achteraf iets onnodig geweest en dan heeft dat geld gekost en o la la. Ik snap het wel hoor, zo zit de Nederlander nu eenmaal in elkaar. Zelf denk ik in de supermarkt ook: misschien is hier wel helemaal niemand met pandemie en dan heb ik mijn martelkapje voor niks omgespannen. Lig ik hier straks piepend van zuurstofgebrek met gemangelde vrijheid op de grond te kronkelen, helemaal voor niks. Dus als Rutte ons straks gaat vertellen dat het niet zo best gaat, maar dat we het nog even aankijken, dat weet ik: het is misschien niet bijzonder krachtdadig, maar wat houdt hij lekker de hand op de knip.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Quote du Jour | Mondkapjesplicht niet reëel

Bruls waarschuwt voor het te snel veranderen van de corona-aanpak. Het zal in dat geval “boetes regenen”. “Als je nu een mondkapjesplicht invoert, leidt dat tot chaos. Ik kan niet garanderen dat mijn mensen dat goed kunnen handhaven”, zegt Bruls. “Laten we reëel wezen: gaan mensen in de kroeg of thuis bij een feestje een mondkapje dragen?”

Hubert Bruls, voorzitter van het Veiligheidsberaad, ziet weinig in een mondkapjesplicht in openbare ruimtes. Want regeringen in Duitsland, Spanje, Italië, Frankrijk, Oostenrijk, etc zijn niet reëel?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.