Zal peakoil voor elkaar krijgen wat de anti-globalisten al jaren tevergeefs nastreven: het terugdraaien van de globalisering? Misschien wel als de auteurs van het artikel: Will Soaring Transport Costs Reverse Globalization? [.pdf] het bij het rechte eind hebben. Zij vergeleken transportkosten en exportgegevens rondom de twee voorgaande oliecrises in de jaren '70. Nu de olieprijs deze week bijna 140 dollar bereikt kan gerust gesproken worden van een derde oliecrisis. Hun conclusie is dat de hoge olieprijs de transportkosten van goederen zo opdrijft dat binnenkort alle kostenverlagende vrijhandel-maatregelen teniet zijn gedaan. In de afgelopen decennia hebben GATT-rondes en WTO bijeenkomsten vrijhandel bevordert door invoerheffingen (m.a.w. tariefmuren) te verlagen of zelfs af te schaffen. Hierdoor nam de wereldhandel enorm toe, maar inmiddels is de hoge olieprijs een nieuwe barrière voor vrijhandel en werpt het de wereldeconomie terug in de tijd. In het artikel wordt dit als volgt geduid: "Back in 2000, when oil prices were $20 per barrel, transport costs were the equivalent of a 3% US tariff rate. Currently transport costs are equivalent to an average tariff rate of more than 9%. At $150 per barrel, the tariff-equivalent rate is 11%, going back to the average tariff rates of the 1970s. And at $200 per barrel , we are back at "tariff" rates not seen prior to the Kennedy Round GATT negotiations of the mid-1960s". Om deze bevinding te ondersteunen komen de auteurs met verschillende cijfers.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
