In deze zevendelige serie probeert Klokwerk er vrij filosoferend achter te komen of er iets mogelijk is als een moraal zonder religie. In de vorige delen zagen we hoe de moderne westerse filosofie gehakt heeft gemaakt van het idee van een absolute waarheid, en vervolgens een individuele waarheid. Leuk, maar wat kunnen we nu nog met die postmoderne inzichten? Even samenvatten. In de vorige stukken zagen we met Nietzsche dat "de waarheid" geen absoluut en vaststaand iets kan zijn. Iedereen heeft immers zijn eigen werkelijkheid en die is gekleurd door zijn ervaring. Het is simpelweg niet te bewijzen of er ook een werkelijkheid is buiten de ervaring, en als deze er zou zijn, dan konden we hem toch niet kennen. Maar ook kan de waarheid kan niet in de handen van één iemand zijn. Een ervaring is nog geen waarheid. Iemand kan pas aanspraak op de waarheid maken als hij anderen daarvan kan overtuigen. Als hem dit niet lukt kan hij nog steeds overtuigd zijn van zijn eigen gelijk, maar de anderen noemen hem dan gek. We zeggen dan: hij leeft in een andere werkelijkheid, en wijzen naar ons voorhoofd. Dat die gek over een eeuw als genie mag worden gezien doet niets af aan dit principe. Want hij wordt slechts een genie doordat hij er ten lange leste kennelijk in slaagt anderen te overtuigen. Wat waar is, is kortom het product van overeenstemming tussen mensen. Vanaf daar is de stap naar moraalfilosofie snel gemaakt.
NIEUWS - Dat blijkt uit een rapport van Human Rights Watch, dat vandaag uitkomt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ANALYSE - Zijn de Arabische opstanden en Occupy Wall Street mislukt omdat ze er niet in slaagden politieke instituties te transformeren? Nee, zeggen Chiara Bottici en Benoit Challand op Jadaliyya, want het is de verkeerde maatstaf om hun succes te meten. Met het bezetten van pleinen bezette men feitelijk de democratische ruimte. Er valt een les uit te leren: democratie begint niet bij de stembus, maar bij onszelf.
De opstanden waren weliswaar spontaan, hadden geen organisatiestructuur, fondsen of leiders, maar daarmee waren ze niet onvoorbereid. We moeten de wijzende vinger – Facebookrevoluties, sociale media en grensoverschrijdende satellietkanalen – niet verwarren met het punt waar hij naar wijst: een nieuwe politieke taal. Een taal die sociale rechtvaardigheid en waardigheid mengt met niet langer bang zijn voor meedogenloze autoritaire regimes.
Volgens Bottici en Challand hebben de opstanden twee revolutionaire principes gemeen. Het eerste is inclusie: men kwam niet alleen op voor zichzelf, maar ook voor hen die anders zijn of sociaal kwetsbaar. Dat uitte zich in nationale identificatie, door ons ten onrechte aangezien voor traditioneel nationalisme.
Het tweede principe is presentism: het claimen van het hier en nu en het afwijzen van de vervreemding van een baanloze toekomst en vage politieke perspectieven. Presentism is tegelijk een filosofie die de prioriteit legt bij het heden én een methode voor dialoog voor de bezetters van de pleinen. Daardoor kwam menselijke waardigheid centraal te staan en maakte men duidelijk dat de politieke methode om de urgentie van de behoeften onder de bevolking te agenderen, gefaald heeft.
ANALYSE - In een nieuwe serie behandelt Sargasso enkele thema’s die in het regeerakkoord zouden moeten staan. In dit deel: buitenlands beleid, uiteraard een vast onderdeel van het regeerakkoord. In crisistijd verdwijnen vrede, veiligheid en mensenrechten wat naar de achtergrond. It’s the economy, stupid!
VVD en PvdA zijn er naar verluidt bijna uit. Rutte en Samsom willen over een week of drie de start maken met Rutte II. De verwachting is dat de plannen volgende week voor doorrekening naar het CPB kunnen. Ook dit kabinet komt weer voor forse bezuinigingen te staan, zo’n vijftien miljard euro in totaal.
In tijden van economische crisis is het vizier doorgaans gericht op het oplossen van binnenlandse problemen: werkloosheid, oplopende zorgkosten, huizenmarkt, pensioenen, etcetera. Nederland is nog steeds een welvarend land, maar er zijn forse problemen. Dat is wat ‘de burger’ bezig houdt. Dan is Syrië toch ver van het bed, evenals politieagenten in Kunduz.
Nu liggen de oorzaken van de crisis grotendeels in internationale systemen. De oplossingen trouwens ook, maar dat blijft een lastige spagaat. Een klein land als Nederland kan zich niet onttrekken aan de buitenwereld, maar veel invloed op de ontwikkelingen in diezelfde buitenwereld is er niet. De ‘internationale paragraaf’ van het nieuwe regeerakkoord zal dan ook voornamelijk gaan over Europa en de internationale financieel-economische verwevenheid.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Lana Wachowski, voorheen Larry Wachowski, de producent die met haar broer onder andere the Matrix Trilogy, V for Vendetta en Cloud Atlas maakte, speecht bij de acceptatie van haar onderscheiding door Humen Rights Campaign, over haar leven als transgender.
De speech begint eigenlijk pas goed na 10 minuten. Maar tussen de anecdotes en de verhalen doet ze een paar hele mooie en stevige uitspraken die het waard zijn om gehoord te worden.
In Wit-Rusland is een student gearresteerd omdat hij foto’s van teddyberen op zijn nieuwssite had gezet. Die teddyberen waren eerder deze maand gedropt door een Zweeds reclamebureau als protest tegen wat wel genoemd wordt “de laatste dictatuur in Europa”. De knuffelbeesten hadden allemaal een spandoek in de poten, met de tekst: ‘Wij steunen de Wit-Russische strijd voor vrijheid van meningsuiting’. Omdat het regime ontkent dat deze actie heeft plaatsgevonden en überhaupt heeft kunnen plaatsvinden wordt de student er nu van beschuldigd buitenlanders te hebben geholpen illegaal het land binnen te komen.
Hulp aan het -vijandelijke- buitenland. Een klassiek voorwendsel van dictaturen om de eigen bevolking te onderdrukken. Ook grote buur Rusland weet er mee om te gaan, wat niet verwonderlijk is met een president die zijn sporen heeft verdiend in de veiligheidsdienst van de Sovjet-Unie. De voorzitter van de Raad van Europa Thorbjorn Jagland bekritiseerde deze week een van de jongste maatregelen van Poetin om de vrijheid in zijn land in te perken als ‘stalinistisch’. Het gaat om een wet die NGO’s met buitenlandse financiering aan banden legt. Jagland formuleerde het nog voorzichtig, het ging hem vooral om de terminologie. Dat NGO’s die financiële steun ontvangen uit het buitenland door de Russische regering worden gezien als ‘buitenlandse agenten’ deed hem denken aan de tijd van Stalin, zei hij.
Deze week was de 23ste verjaardag van ‘Tiananmen’, een goede gelegenheid om nog eens stil te staan bij de mensenrechtensituatie. Wie denkt dat economische liberalisering automatisch tot politieke liberalisering leidt, komt bedrogen uit. Volgens Amnesty International was 2011 een van de slechtste jaren voor de vrijheden van Chinezen. De autoriteiten, doodsbang voor een Jasmijn-revolutie, tolereren weinig tot niets.
Een greep uit het laatste landenrapport:
Twee activisten werden tijdens de Jasmijn-protesten opgepakt en veroordeeld tot lange gevangenisstraffen. Chen Wei kreeg 9 jaar cel voor 11 artikelen over politieke hervormingen. Chen Xi kreeg tien jaar voor 36 artikelen die hij in het buitenland had gepubliceerd. Overigens gebeurde tijdens de Jasmijn-protesten niet veel meer dan dat heel veel mensen op zondag gingen wandelen in de buurt van overheidsgebouwen. Daar werden de autoriteiten behoorlijk nerveus van.
Een groot probleem zijn de verdwijning van activisten en ‘subversievelingen’. Mensen worden vastgezet, zonder dat verder iemand wordt ingelicht. Vorig jaar werd de detentie eindelijk in een wet gegoten, maar dat betekent niet meer rechtszekerheid. Nog steeds kunnen mensen voor zes maanden worden vastgezet zonder dat familie op de hoogte gebracht hoeft te worden.
De onderdrukking van Mongolen en Oeigoeren gaat ook gewoon door. ,,Noor-Ul-Islam Sherbaz died on 13 November, allegedly as a result of torture in prison. He was serving a life sentence on charges of “murder” and “provoking an incident” after an unfair trial. He was alleged to have thrown stones during the July 2009 protests, and was 17 at the time of his detention. According to a family friend with access to information from the jail, Noor Ul-Islam had been regularly beaten with electric batons in prison. His family were not allowed access to his body and the authorities buried him before an autopsy was done. The authorities failed to provide adequate evidence at his trial, except for his “confession”, which may have been extracted through torture. During his trial, he was represented by a lawyer appointed by the court.” Aldus Amnesty.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Israel heeft haar onwettige sloopactiviteiten op de westoever en Oost-Jeruzalem het afgelopen jaar meer dan verdubbeld, waardoor het aantal families dat dakloos en ontheemd is geraakt een nieuw dieptepunt heeft bereikt. Tegelijkertijd is de uitbreiding van de nederzettingen in 2011 sterk opgevoerd, terwijl ook het geweld van kolonisten jegens Palestijnen krachtig is toegenomen.
Een coalitie van 20 mensenrechtengroepen, waaronder Amnesty International, Human Rights Watch, en Oxfam International, heeft dat dinsdag bekendgemaakt. Zij deden dat terwijl het zogenoemde Kwartet, (de VN, Rusland, de EU en de VN) in Jeruzalem bijeenkwam voor een nieuwe poging om weer een vredesproces op gang te krijgen. De 20 organisaties riepen het Kwartet op om alle partijen aan hun verplichtingen volgens de internationale wet te houden. Het Kwartet zou, volgens de organisaties Israel onder druk moeten zetten om onmiddellijk een einde te maken aan zijn nederzettingenpolitiek en te stoppen met het in strijd met de wet slopen van huizen en andere constructies.
‘De toenemende snelheid van de uitbreiding van de nederzettingen en sloop van huizen duwt de Palestijnen naar de afgrond, en vernielt hun bronnen van inkomsten zowel als de vooruitzichten op een rechtvaardige en duurzame vrede,’ aldus Jeremy Hobbs, directeur van Oxfam. ‘Waar het Kartet over praat heeft steeds minder te maken te maken met wat er intussen feitelijk gaande is. Het Kwartet moet zijn aanpak radicaal omgooien en laten zien dat het echt een verschil kan maken voor de levens van Israeli’s en Palestijnen.’
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Syrië: deze man reed zojuist met zijn tank moedwillig over een lijk