KORT | ‘Boetes geëist voor dood werknemers afvalverwerker Reiling’

...is de kop boven een bericht op nu.nl. Kort samengevat gaat de zaak over een bedrijfsongeval met drie dodelijke slachtoffers, die bedwelmd raakten in een waterzuiveringsinstallatie. En dat was allemaal redelijk te voorzien geweest: Reiling liet de waterzuivering ruim een half jaar eerder bouwen door Turbin om compostwater te zuiveren. Maar het bedrijf in Sterksel had geen vergunning voor de experimentele installatie. 'Veiligheid speelde geen enkele rol. Er was nooit aandacht voor de gevaren’, aldus de aanklager. Tijdens een controle kort voor zijn dood noemde een van de overleden werknemers de installatie zelfs nog een 'amateuristische proefopstelling’. En enkele uren voor het tragische ongeval werd Reiling nog gewaarschuwd voor de fatale concentraties van het giftige gas waterstofsulfide in de slecht geventileerde loods met de waterzuiveringsinstallatie. De Arbeidsinspectie eiste net te laat dat het bedrijf werd stilgelegd. Het bedrijf Reiling overtrad niet alleen de wet, maar gedroeg zich ook verder volstrekt roekeloos. Uit winstbejag, mag je aannemen.

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Ontslagen Rabobankbestuurder en eindverantwoordelijke voor Liborfraude krijgt negen ton mee

Misdaad loont:

De ontslagen Rabobankbestuurder Sipko Schat krijgt als ontslagvergoeding 884.000 euro mee. […]

Schat moest weg na de Liboraffaire, waarbij bankiers van Rabobank manipuleerden met rentetarieven. Schat was verantwoordelijk voor de afdeling die zich aan de fraude schuldig maakte. Rabobank kreeg boetes tot 774 miljoen euro opgelegd in deze zaak.

Zodanig slecht je werk doen dat je werkgever wordt opgezadeld met een boete van 774 miljoen euro (plus reputatieschade) zou normaal gesproken toch reden genoeg moeten zijn om zonder ontslagvergoeding aan de kant te worden gezet. Maar als je iets belangrijks bent bij een bank gelden blijkbaar opeens hele andere regels:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Matt Stoller (cc)

After the Meltdown

ELDERS - ‘Where are they now?’ Het Amerikaanse Center for Public Integrity zocht uit hoe een aantal verantwoordelijken voor de financiële crisis van 2008 tegenwoordig hun dagen slijten.

Gisteren vijf jaar geleden, op 15 september 2008, leidde het faillissement van investeringsbank Lehman Brothers de bijna-ineenstorting van het wereldwijde financiële systeem in. De gevolgen daarvan zijn nog dagelijks merkbaar. En ook de rekening voor het redden van een hele serie banken die ’too big to fail’ werden geacht, is ook nog lang niet afbetaald.

Het Amerikaanse Center for Public Integrity, een non-profit instelling voor onderzoeksjournalistiek, publiceerde onlangs een serie van drie verhalen over de nasleep van de financiële crisis onder de noemer After the Meltdown. Deze serie laat onder meer zien hoe het voormalige hoofd van de Amerikaanse financiële toezichthouder tegenwoordig financiële instellingen helpt de nieuwe, ‘strengere’ regelgeving te omzeilen. Een ander aflevering verhaalt dat de CEO’s van de verstrekkers van rommelhypotheken (die de trigger voor de financiële meltdown vormden) inmiddels weer met hun zelfde oude streken bezig zijn: het verstrekken van dubieuze leningen aan financieel zwakke consumenten.

Een derde aflevering in de serie, tenslotte, beschrijft hoe het de leidinggevenden van een aantal grote zakenbanken is vergaan, die met miljarden aan belastinggeld overeind moesten worden gehouden.

De eerste persoon wiens wel en wee wordt besproken, is Richard Fuld, voormalig CEO van Lehman Brothers Holdings Inc.:

Foto: Kort - illustratie Sargasso

KORT | Vijftig bezuinigingen pijn

‘Banken hoeven geen sorry meer te zeggen,’ aldus Boele Staal, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) donderdag in een interview met het AD:

De Nederlandse banken hebben hun zaken ‘voor 98 procent’ op orde. […] Onze leden hebben veel gedaan de afgelopen jaren. Maar de samenleving gelooft het nog niet.

Jeetje, hoe zou dat nou komen? Misschien wel omdat het AD onder ‘gerelateerd nieuws’ de volgende berichten toont:

Aandeel SNS Reaal keldert (24-1-2013); FIOD doet onderzoek bij SNS-dochter (22-1-2013) en ‘Staatssteun voor SNS erg waarschijnlijk’ (16-1-2013).

Maar ach, wat is een paar honderd miljoen euro aan bankensteun? Anders gaat dat geld toch maar naar luie werklozen, politieagenten of leerkrachten (die als ze écht nuttig waren heus wel meer zouden verdienen).

Staal gaat verder:

De samenleving wilde die overvloed aan krediet ook. De banken hadden het probleem moeten herkennen, maar het is veroorzaakt door een samenleving waar ‘het kan niet op’ centraal stond.

Die bankencrisis? Volgens Staal de schuld van u en ik.

Wat toekomstige crises betreft, heeft Staal natuurlijk wel volkomen gelijk. Al twee verkiezingen op rij is de partij die het minst moet hebben van hervormingen in de financiële sector afgetekend de grootste geworden. Denk daar maar eens over na.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Ex-gedeputeerde Hooijmaijers (VVD) veroordeeld tot drie jaar cel

Nu we het toch al over verdachte VVD’ers hadden, kan dit bericht er ook wel bij:

De rechtbank in Haarlem heeft voormalig VVD-gedeputeerde van de provincie Noord-Holland Ton Hooijmaijers veroordeeld tot drie jaar cel wegens omkoping, witwassen, valsheid in geschrifte en het aannemen van smeergeld.

Maar niet alle dubieuze uitgaven verdwenen in eigen zak:

Hooijmaijers moest in 2009 vertrekken nadat was gebleken dat de provincie tientallen miljoenen euro’s had verloren doordat geld uitstond bij de IJslandse bank Landsbanki. Later bleek dat hij enkele duizenden euro’s die hij met de provinciale creditcard had uitgegeven niet kon verantwoorden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige