Fotograferen = afluisteren

Neemt u me niet kwalijk als ik even uit de slof schiet tijdens de komkommertijd. Dat komt door mijn heftig allergische reactie op mensen die vinden dat ze het recht hebben om het privéleven van anderen te exploiteren voor eigen commercieel gewin en ter vermaak van het kwijlende gepeupel. Het schijnt dat ene meneer Verlinde boos is omdat wat onstuimige post-pubers hem een week lang hebben afgeluisterd. Hij vond dat een inbreuk op zijn privacy. Duh! Zijn hele carrière bestaat uit het inbeuken van de privacy van andere mensen. Zeg maar gerust dat hij aan de top van de piramide van het privacy-inbeukend-media-industrieel-complex staat (waar BNN overigens ook al lang onderdeel van is). Fotograferen van privé situaties (waar niemand gevraagd is om van mee te genieten) en die publiceren is net zo hard inbreuk maken op de privacy als het afluisteren. Ik zie geen onderscheid tussen beeld of geluid. Ook roddelen over ziekenhuisopnames en mogelijke relaties behoren hiertoe. Dus nu zit ik met een dilemma. Moet ik nu hopen dat hij die rechtszaak verliest omdat hij het niet verdient om zoiets te winnen? Of moet ik nu hopen dat hij de rechtszaak wint zodat straks andere mensen met dat als jurisprudentie hem keihard van de buis kunnen slaan. Zo, dat ben ik kwijt. Kunnen we het nu met z'n allen weer over relevante zaken hebben?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Volkskrant speelt spelletje

Vandaag enkele artikelen in de Volkskrant waarin Oeigoeren de hoofdrol spelen. Het eerste artikel handelt over een uit de hand gelopen demonstratie van Oeigoeren in Den Haag: ‘De demonstratie begon ordelijk, maar ontspoorde nadat één van de deelnemers een telefoontje kreeg van familie in Urumqi. Die berichtte dat Chinezen vier Oeigoerse studentes hadden onthoofd en hun lichamen van een brug hadden geworpen. Als reactie op dit nieuws uit het vaderland vlogen al snel de eerste klinkers door de lucht.’ De rechter is onverbiddelijk en straft de stenengooiende Oeigoeren met korte onvoorwaardelijke celstraffen. Haar motivatie: ‘De Nederlandse rechtsorde mag niet het slachtoffer worden van problemen die in China spelen.

Serieuze journalistiek

Een tweede artikel van de Volkskrant gaat over de ‘moeder’ van het Oeigoerse protest, Rebiya Kadeer. Een achtergrondartikel. Deze twee artikelen lijken erop te wijzen dat de Volkskrant serieuze journalistiek bedrijft. De journalisten duiden het probleem en verschaffen de lezer inzicht in de problematiek van de Oeigoerse minderheid. Geen kort berichtje dat we de vorige dag al op teletekst of op het internet hebben gelezen. Kortom: de reden dat een kleine 300 duizend lezers elke dag de kwaliteitskrant lezen. Tot zover niets dan lof. Dan volgt op de achterzijde van de krant een nieuwsquiz waarin de Oeigoeren wederom een hoofdrol spelen:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het broeit nog steeds in Teheran

De slechtste dienst die internationale media de oppositie in Iran kunnen bewijzen, is de aandacht te laten verslappen voor de ontwikkelingen aldaar. Want het broeit nog steeds in Teheran, het verzet is nog niet gebroken. Ahmadinejad zit nog altijd niet stevig in het zadel, ondanks alle pogingen van de Raad van Hoeders om hem als herkozen president te legitimeren.symbool Iraanse oppositie
Het meeste nieuws van niet-officiële zijde komt nog steeds binnen via internet en ik noemde het eerder prijzenswaardig dat de NOS als experiment Iran Digitaal opzette als vangnet voor alle berichten die via Twitter, Facebook, Youtube en Flickr binnenkomen. Helaas heeft men sinds zondag besloten dit ‘experiment’ stil te leggen “omdat de situatie in Iran zich lijkt te stabiliseren“. Ja, dat is nou nét wat het Iraanse bewind in de kaart speelt. Ik roep de NOS op de nieuws-updates op Iraan Digitaal direct te hervatten!
Bij CNN verslapt de aandacht eveneens: daar zijn Michael Jackson en Farrah Fawcett ineens de hot topics. De Nederlandse actualiteitenprogramma’s op radio en tv zijn inmiddels overgegaan op de zomerstand en ook daar nauwelijks meer aandacht voor de undergroundjournalistiek vanuit Teheran. Toch broeit het daar nog steeds, getuige recente berichten…

Zo ook het nieuws dat de belaagde Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad plotsklaps afziet van een reis naar een top van de Afrikaanse Unie in Libië. Teheran heeft geen reden gegeven voor het niet doorgaan van het bezoek. Dat is op zijn minst opmerkelijk te noemen, want direct na de verkiezingen wist Ahmadinejad niet hoe snel hij moest vertrekken voor een bezoek aan Moskou. Zou hij dan toch een coup vrezen van machtige religieuze krachten, die naar het schijnt wel degelijk Mousavi steunen?
Een andere kandidaat bij de verkiezingen, Mehdi Karroubi, heeft vandaag ook laten weten dat hij de herverkiezing van Ahmadinejad niet erkent. Kortom: alle reden – ook voor de NOS – om bijzonder alert te blijven op de ontwikkelingen aldaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour: Dodebomenmaffia

We kopen tijd voor de kranten. Als onze voorstellen worden overgenomen, hebben ze voldoende tijd om nieuwe wegen in te slaan en levensvatbaar te blijven. Kranten zijn sterke merken, gemeenschappen van lezers. Die moeten online ook sterk kunnen worden, en actief zijn met radio en tv, zodat ze geld kunnen blijven verdienen.

Elco Brinkman spreekt over het rapport van zijn commissie, die o.a. adviseert een heffing op internet toegang in te voeren om de kwakkelende krantensector de tijd te geven online te innoveren. Dit was gisteren het gesprek van de dag in ‘nieuwe media land’ en de grappen waarin vergelijkingen tussen auto industrie en stoomtram of blue ray spelers en cassettebandjes waren niet van de lucht. Dat was lachen natuurlijk, en toen dook ook ineens het woord dodebomenmaffia op, bekt lekker maar mist wel het punt.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende