Quote van de Dag: Boos op de politiek

[qvdd] Hij delegeert de politiek aan de politici, om ze vervolgens te verachten. Een journalist van Die Zeit zoekt een reaguurder op die al jaren boos reageert op alles wat met de EU te maken heeft. "Hoe langer je met M. spreekt, des te meer je gaat begrijpen dat hij überhaupt geen buitenstaander is. Eigenlijk is hij tamelijk mainstream, één van ons. Het gaat niet bijzonder slecht met hem, hij heeft werk, meerdere auto's – zoals de meeste Duitsers." Volgt bovenstaand citaat. Hoe is het zover gekomen? Is er een aannemelijke verklaring voor te vinden, is het een geval voor de psychiatrie?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Komkommer eten met Mariko P.

, door

Vaak lees je in de media van die wat zurige commentaren over politici die moeten ‘scoren’ en dus ‘om het minste of geringste’ lange lijsten met kamervragen uitpoepen en spoeddebatten bijeen ronselen. Niet dat journalisten daar nou werkelijk zo’n enorm probleem mee hebben – het vult de kolommen en bulletins, zorgt dat de persen blijven draaien en als er ook nog even een mooi persbericht bij geleverd wordt of wat vlugge quotes in de wandelgangen, is het een kwestie van control C, control V, even (prrrrrr) door de mixer halen, kekke kop erboven en klaar is Klara. Je stukken schrijven zichzelf. Scheelt tijd, mankracht en geld. Reuze handig dus, al met al. En reuze leuk. Maar dan breken die onvermijdelijke zomermaanden aan, en stopt de Haagse autorandom news generator. Af en toe scheert er een proefballon door de lucht. Hier en daar smeult een binnenbrandje. Een enkeling vergeet een miljard of vijftig op de boekhouding. Doch verder is de lucht blauw, het gras groen, en is er in Den Haag geen hol te doen.

En de journalist? De journalist wrijft de pareltjes zomerzweet van zijn voorhoofd, en neemt nog een hap komkommer. En typt. Want er komt dan wel geen nieuws binnen, maar er moet wel degelijk nieuws uit. Het zijn vaak de journalisten, meer nog dan de politici, die moeten scoren. En – in het geval van de dodebomenbodes – graag met iets dat het een beetje leuk doet in de schappen. Het is vakantie. Niet te moeilijk, wel smeuïig. De komkommertijd is ideaal voor een schandaaltje . Liefst een beetje privé, dat leest lekker weg op het strand. Het strand is immers geen plek voor zware discussies over Echt Belangrijke Zaken.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Murdoch’s End Game

, door

[qvdd]

[I was] in tears. Your son is now going to be broadcast across the media. Sarah and I were incredibly upset about it. We were thinking about his longterm future. We were thinking about our family. But there’s nothing that you can do about it. You’re in public life. And this story appears. You don’t know how it’s appeared. I’ve not questioned how it’s appeared. I’ve not made any allegations about how it’s appeared. I’ve not made any claims about [how it appeared]. But the fact is it did appear. And it did appear in the Sun newspaper.

Ex-Prime Minister Gordon Brown op de BBC vanmorgen. Het schandaal rond Murdoch’s mediaimperium gaat steeds nadrukkelijker over de relatie tussen media en politiek – en niet, zoals men in Nederland wellicht denkt, over de abjectheid en immoraliteit van de schandaalpers. Murdoch heeft de zaak niet meer onder controle – zijn biograaf schijnt te spreken van een ‘End Game‘. Meer dan interessant zijn de geruchten over dreigementen aan het adres van Labour-leider Ed Milliband, dat zijn ferme uitspraken over News International weleens als een boomerang bij hem terug gaan kunnen komen. Don’t fuck with News International, Ed. Dit schandaal is nu al groter dan bonnetjesgate twee jaar terug, en laat zien hoe in-en-in corrupt dit land is. Grote winnaar, vooralsnog? De Daily Mail. Politiek net zo invloedrijk (zo niet invloedrijker) als Murdoch’s kranten, maar tot nog toe niet in het schandaal betrokken geraakt. Maar anders leest u The Sun nog even, voor alle laatste * kuch * nieuwtjes.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hilarische Wieners en Oliejunks

, door

Wiener Wuerstchen/Bron: Wikimedia, Frank C. MüllerJe hoort er niet zo veel meer over, de hype lijkt over gewaaid, althans uit de media. Maar het is natuurlijk geen hype – een hype is opgewonden nieuws dat uiteindelijk nergens over blijkt te gaan. Senator Weiner die zijn piemel twittert, dat is een hype. Kolommen worden daarover volgeschreven. Maar over de onthullingen die WikiLeaks nog steeds doet horen we nu niet veel meer, en dat is niet omdat het niet schokkend of onthullend is. Via Alternet, vind ik bijvoorbeeld deze recent gepubliceerde cable (ik citeer alleen het begin, lees de hele cable nr. 178082):


SUBJECT: (S/NF) EXTREMIST RECRUITMENT ON THE RISE IN SOUTHERN PUNJAB […]a sophisticated jihadi recruitment network had been developed in the Multan, Bahawalpur, and Dera Ghazi Khan Divisions. The network reportedly exploited worsening poverty in these areas of the province to recruit children into the divisions’ growing Deobandi and Ahl-eHadith madrassa network from which they were indoctrinated into jihadi philosophy, deployed to regional training/indoctrination centers, and ultimately sent to terrorist training camps in the Federally Administered Tribal Areas (FATA). Locals believed that charitable activities being carried out by Deobandi and Ahl-e-Hadith organizations, including Jamaat-ud-Dawa, the Al-Khidmat Foundation, and Jaish-e-Mohammad were further strengthening reliance on extremist groups and minimizing the importance of traditionally moderate Sufi religious leaders in these communities. Government and non-governmental sources claimed that financial support estimated at nearly 100 million USD annually was making its way to Deobandi and Ahl-e-Hadith clerics in the region from “”missionary”” and “”Islamic charitable”” organizations in Saudi Arabia and the United Arab Emirates ostensibly with the direct support of those governments. Locals repeatedly requested USG support for socio-economic development and the promotion of moderate religious leaders in the region as a direct counter to the growing extremist threat. End Summary.

In de cable wordt uitgelegd hoe moslimextremisme wordt gefinancierd door Saoedi-Arabische geldschieters en hoe de plaatselijke gematigde religieuze groeperingen in Pakistan worden verdrongen door deze fundamentalisten.

Vaak klinkt verontwaardiging in Nederland over de islam en wordt gemakshalve aangenomen dat het de aard van de islam is die aanzet tot geweld van moslim fundamentalisten. Als dat al waar zou zijn – wat ik betwijfel – dan moeten wij beseffen dat we daar in belangrijke mate aan hebben bijgedragen. Al Qaeda is ooit begonnen met financiële en logistieke steun van Amerikanen en Saoedi-Arabië om als onderdeel van de moedjahedien tegen de Russen te vechten. En ook nu nog geven wij op een indirecte manier steun. Uit de hier geciteerde cable blijkt dat een deel van het geld dat wordt verdiend met olie wordt gebruikt om terroristen te steunen.

Verslaafd
Verder laat dit zien hoe scheef en vertekend ons beeld is van het Midden Oosten, en vooral wat de Westerse rol daar is. Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten zijn belangrijke bondgenoten van het Westen omdat zij voor een stabiele aanvoer van olie zorgen. Maar feitelijk gedragen wij ons als junks die afhankelijk zijn van hun oliedealer die goed aan ons verdient. Wij durven niet te protesteren als hij het geld gebruikt om terreurorganisaties mee te financieren. In plaats daarvan sturen we onze militairen om “hearts and minds” te winnen of om een politie academie op te zetten, maar dat is dweilen bij een open kraan – als het al zou werken.

Nooit genoeg
Als echte junks hebben we ook nooit genoeg van onze drug. In een andere cable wordt beschreven hoe de regeringen van diverse landen (China, Denemarken, Rusland, VS, Noorwegen en Canada) de olie claimen die zich bevind onder het ijs van de Noordpool en die mogelijk bereikbaar wordt als het poolijs gesmolten is door de klimaatverwarming. In die kringen vindt men geen klimaatsceptici, dat is voor gewone mensen zoals u en ik. Regeringsleiders zien in deze aankomende ramp juist een nieuwe mogelijkheid om meer olie te winnen: een kwart van de wereld olie reserves zit in dit gebied.

Hilarisch
Belangrijker en vooral vermakelijker is het echter om te weten dat een “wiener” (anders gespeld, zelfde uitspraak) naast een Duitse worstsoort ook een kinderlijke benaming voor het mannelijke geslachtsorgaan. De Senator twittert dus zijn eigen naam, hilarisch vindt u niet?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The literati sent out their minions to do their bidding

, door

Newt Gingrich, een van de kandidaten voor de Presidentsverkiezingen in 2012, heeft een poëtische inslag. Lees dit hardop als een gedicht:

The literati sent out their minions to do their bidding.
Washington cannot tolerate threats from outsiders who might disrupt their comfortable world.
The firefight started when the cowardly sensed weakness. They fired timidly at first, then the sheep not wanting to be dropped from the establishment’s cocktail party invite list unloaded their entire clip, firing without taking aim their distortions and falsehoods.
Now they are left exposed by their bylines and handles.
But surely they had killed him off. This is the way it always worked. A lesser person could not have survived the first few minutes of the onslaught. But out of the billowing smoke and dust of tweets and trivia emerged Gingrich, once again ready to lead those who won’t be intimated by the political elite and are ready to take on the challenges America faces.

Het was een slechte week voor Gingrich. Op de Amerikaanse versie van “Buitenhof”, Meet the Press had hij het moeilijk. Meestal worden daar alleen maar luie vragen gesteld door de presentator David Gregory. Hij is dan ook niet te vergelijken met onze Clairy Polak of Peter van Ingen. Gingrich werd deze keer echter geconfronteerd met zijn eigen gedraai over ziektekostenverzekeringen. In de jaren 90 had hij altijd verkondigd voor verplichting (de ‘individual mandate’) te zijn maar tegenwoordig is plotseling furieus tegen. Hoe kan dat? Moeilijke vragen had Gingrich van Gregory echter niet verwacht, en waarom zou hij ook, want dat is in dat programma niet gebruikelijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het nieuws en alleen het nieuws

, door

Keith Olbermann/Elk Grove - WikipediaKeith Olbermann was lange tijd een van de weinige echt linkse commentatoren die op de Amerikaanse (kabel-)TV te zien waren. Bij de zender MSNBC nam hij als een van de weinigen in de Amerikaanse media duidelijk stelling tegen de oorlog in Irak. Totdat hij vorig jaar plotseling opstapte.

Een goede verklaring hebben we nooit gehad: had hij er genoeg van? Of hadden zijn bazen genoeg van zijn grote mond? Kort daarvoor had hij een conflict met zijn werkgever, de zender MSNBC (Onderdeel van NBC, dat eigendom is van General Electric) en was hij korte tijd geschorst wegens het geven van campagnedonaties aan Democraten. Iets dat voor presentatoren niet is toegestaan volgens het reglement van NBC want journalisten horen onafhankelijk te zijn. Nu was dat in het geval Olbermann idioot want iedereen die wel eens naar Countdown had gekeken wist waar Olbermann’s politieke voorkeur naar uitging. Maar regels zijn regels was het oordeel van de directie. Echter binnen een paar dagen was Olbermann weer terug. NBC besloot onder druk van het massale protest van de kijkers voor deze keer een uitzondering te maken. (En bovendien legde de show geen windeieren want het had – voor dat type programma – een hoge kijkdichtheid.). Daarom kwam het toch als een verrassing toen hij enkele weken na deze gebeurtenis plotseling vertrok bij MSNBC.

Tot nog toe heeft Olbermann nooit een verklaring gegeven voor zijn vertrek. Iedereen neemt aan dat hij hierover een afspraak heeft gemaakt met zijn voormalige werkgever. Maar nu hebben we dan toch een verklaring. In de David Letterman Show gaf zei hij het volgende:

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Islamisering deel 2: invloed van de media

, door

Deze bijdrage aan het open podium is van DeViking (website)

Ik ging, samen met mehn kiddoo op een zondagmiddag nog effe naar de plaatsulekeh zupehhr. Je weet wel, in Leidsuh-veen. Ut belastingwinguhbied van ex-artikul 12 gemeentuh Duh Haag.
Hoe dan ook, alweer na de gebruikelijke vreeht en drankwarruh te hebben ingenomen kwamen we nade kassa aan beh duh brandweerwagen alwaar een Saraceense jochie al zat te joelen bij het op en neergaan. Een pinguin met kruinbedekking of hoofdoekie pakte mijn joch en zette deze naast de Saraceen. Ik dach noch blijf met je Moslimse fikken van mijn bloed af…. of ik snij je de keel door met je eigen kromzwaard. Maar niets daarvan ik vond het tot mijn verbazing nog leuk ook en glimlachte naar de vrouw met hoofddoek. Wist zij veel…..

Tja, zo zie je maar weer, deze anecdote geeft aan hoe ver je je door die media kunt laten beinvloeden. Nu is het nog goed afgelopen. Maar de volgende keer? En de keer daarop? Rustig blijven viking, rustig. Islamisering hou je niet tegen. Haal nu diep adem en zeg: Allah is Groot. Zie je wel dat geeft rust…..

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quotes van de Dag: Rally to restore sanity and/or fear

, door

[qvdd]

The press can hold its magnifying glass up to our problems, bringing them into focus, illuminating issues heretofore unseen. Or they can use that magnifying glass to light ants on fire, and then perhaps host a week of shows on the sudden, unexpected, dangerous flaming ant epidemic. If we amplify everything, we hear nothing.

There are terrorists and racists and stalinists and theocrats, but those titles must earned; you must have the resume. Not being able to be able to distinguish between real racists and Tea Party-ers, or real bigots and Juan Williams or Rick Sanchez is an insult, not only to those people, but to the racists themselves, who have put in the exhausting effort it takes to hate. Just as the inability to distinguish terrorists from Muslims makes us less safe, not more. The press is our immune system. If it overreacts to everything, we actually get sicker, and perhaps eczema.

Afgelopen zaterdag hielden Jon Stewart en Stephen Colbert een manifestatie waarin ze opriepen tot het tonen van gezond verstand. Ook in Nederland zou zoiets niet misstaan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politici die de pers mijden: slechte ontwikkeling

, door

Perhaps the reluctance of Tea Party Republicans and even Democratic incumbents to sidestep the journalistic scrutiny is a sign of a robust, questioning, and skeptical press. Not a perfect press, mind you, as anybody who has eavesdropped on a recent political press conference can attest. But when politicians beat this sort of a retreat, they’re not signaling that they fear the questions but that they fear the answers.

In Amerika is het een opkomende trend: politici die in verkiezingstijd de pers mijden. Je kunt het uitleggen als een teken van een krachtig imago van journalisten. Ik zie het als iets negatiefs: democratisch gekozen – of nog te kiezen – volksvertegenwoordigers die weigeren zichzelf bloot te stellen aan kritische vragen is een slechte ontwikkeling. Slecht voor de journalistiek, omdat er geen nieuws gebracht kan worden. Slecht voor de kiezer, omdat niet duidelijk wordt of de beloftevolle kandidaten ook daadwerkelijk iets te leveren hebben. En last but not least: slecht voor de kandidaat, omdat de basis waarop hij of zij gekozen wordt steeds smaller wordt. Alleen maar verliezers dus.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

What’s next? Rob Wijnbergs dode pinguïn

, door

Gatver! Op vrijdag 3 september 2010 zat ik nietsvermoedend met een bakje Cruesli mijn ochtendkrantje te lezen, toen ik de pagina omsloeg voor het vervolg van het hoofdartikel over klimaatverandering. De Nrc.next legde in dat hoofdartikel het verband tussen klimaatverandering en met uitsterven bedreigde pinguïns. Op de voorpagina stond de foto van een lieflijk exemplaar, gevolgd op de binnenpagina’s door een nogal grafisch in beeld gebrachte stervende pinguïn. Lees: beeld van een met bloed besmeurde, stervende pinguïn – met uitgepikte ingewanden en rode smurrie en al. Met mijn smart phone bij de hand, tikte ik naar de hoofdredacteur (die dezelfde ochtend in het hoofdredactioneel commentaar om feedback op de krant had gevraagd):

@robwijnberg mooie voorpaginafoto, foto op p. 4&5 was echter voldoende om op vroege ochtend na het ontbijt het hoofdartikel over te slaan.

Dat twitterbericht zou echter, zonder dat ik het doorhad, tot grote irritatie leiden. Zoals deze week bleek in het interview dat Vrij Nederland, van 25 september 2010, jaargang 71, had met Wijnberg. Want hoe reageerde Neerland’s jongste hoofdredacteur?

De pinguïn sterft uit, gezellig hè! Maar de volgende keer passen we de realiteit wel aan jouw bakje Cruesli aan. Dit is typisch een self-centered iemand die zijn blikveld niet wil verruimen, maar alleen zijn ideeën bevestigd wil zien.

Vorige