Mariko Peters op hare majesteits ambassade
Deze bijdrage is van Peter Olsthoorn.
Gelezen: HP De Tijd, Volkskrant, Villamedia
Het libido regeert, ook in de natuur die GroenLinks wil beschermen. En we hebben Buitenlandse Zaken (BuZa) leren kennen op Leugens.nl. En nu het geval Mariko Peters, van Minerva in Leiden tot aan een glanzende loopbaan bij onder meer de ambassade in Kabul. Daar ging het fout, blijkens de volgende e-mail conversatie met geliefde Robert Kluijver:
Peters, begin april 2005:
“Robert! Wat verrukkelijk om van je te horen (…) Ik, ik kan je vertellen dat ik eigenlijk de hele tijd wegdroom en niet meer mijn hoofd lijk te bezitten. Daar wandelen duizend kleine gedachten aan jou die met me mee buitelen bij alle dingen die ik doe (…) Ik hoop dat je nog ergens appeltjesgroene glooiende velden kent want er zijn ook duizend dingen voor gesprekjes. Ik ben 14 april terug in Kabul.”
Kluijver, 6 april:
“Ik ben al wat ‘appeltjesgroene glooiende velden’ aan het onderzoeken…maar je komt al binnenkort terug, en dan kunnen we verder praten.”
Peters, 17 april:
“Ik zie dat ik je professioneel wat moet vragen: Het Prins Claus Fonds vraagt mij eens wat meer te weten te komen over jullie circus-project. Ra ra ra (…) Bij deze kwijt ik mij graag van die taak. Misschien dat ik gauw een kop koffie bij je mag halen voor een vakkundige presentatie.”