Wat was de beste club van Afrika in 2008? En welke lokale voetbalcompetitie was vorig jaar het sterkst? Denk je nu, als echte Afrikaanse voetbalkenner, aan Al-Ahly en aan Egypte? Die ploeg uit Caïro die álles won, inclusief de Afrikaanse Champions League? Helaas! Je hebt het helemaal mis. Coton Sport uit de Kameroense stad Garoua, runner up in de Champions League, is de beste club van Afrika. En Tunesië heeft de beste voetbalcompetitie van het continent. Een geintje zeker? Nee, niet volgens de International Federation of Football History & Statistics (kortweg de IFFHS). Recentelijk hebben zij hun statistische gegevens over 2008 vrijgegeven en weten zij niet alleen te melden dat Manchester United, Bayern München, Liverpool en Barcelona in 2008 de allergrootste voetbalclubs op aarde waren maar ook dat Afrika trots mag zijn op het feit dat Enyimba uit de Nigeriaanse stad Aba statistisch gezien een beter team heeft dan PSV én Ajax. Maar vooruit: N.E.C. Nijmegen is weer ietsjes beter dan Dynamos Harare uit Zimbabwe. De Nederlandse Eredivisie staat bij critici al jaren bekend als de Mickey Mouse competitie. Ofwel: een middelmatige voetbalcompetitie die niet eens in de schaduw mag staan van grote broers als de Premier League, La Liga en de Serie A. Deze critici worden door de wiskundigen van de IFFHS op hun wenken bediend. De beste clubs van Nederland, PSV en Ajax, waren vorig jaar namelijk minder goed dan pakweg CD America Cali (Colombia), Standaard Luik (België), Club Deportivo Guadalajara (Mexico) of CA Lanus (Argentinië).
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
