Massagraf 53 Gaddafi-aanhangers ontdekt in Sirte
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Golf vluchtelingen Arabische Lente blijft uit
, door
DATA - Arabische vluchtelingen overspoelen als gevolg van de Lente het Italiaanse eilandje Lampedusa. Italië kan ze niet allemaal aan, dus die enorme stroom asielzoekers trekt de rest van Europa in. Nederland gaat hier ook last van krijgen, Schengen moet nodig op de schop.
Zo was ongeveer de teneur van de berichtgeving afgelopen april en mei in de Nederlandse media als het ging om vluchtelingen als gevolg van de onrusten in de Arabische landen. Nu, een paar maanden later, kunnen we zien of die doemscenario’s ook zijn uitgekomen. Zijn we overspoeld?
Twee typen migranten klopten aan in Lampedusa: asielzoekers en ‘gelukszoekers’. Asielzoekers ontvluchten hun land vanwege geweld of honger, deze mensen komen in aanmerking voor asiel. Gelukszoekers hopen dat er in Europa economische voorspoed op hen wacht. De groep Noord-Afrikanen die vluchtte vanwege het geweld in bijvoorbeeld Libië, komt in aanmerking voor een (tijdelijke) verblijfsvergunning, de groep die vertrok omdat er in hun land economisch (nog) niets verbeterd is niet.
De asielverzoeken die de eerste helft van dit jaar in Europa zijn ingediend, moeten daarom een flinke verhoging laten zien. Er is inderdaad een kleine verhoging zichtbaar, maar het gaat om één of enkele duizenden mensen extra. In de eerste zes maanden van dit jaar vroegen 200 mensen afkomstig uit Egypte, Libië, Tunesië, Jemen en Syrië asiel aan in Nederland. In dezelfde periode in 2010 waren dat er 195 en in 2009 125, blijkt uit cijfers van Eurostat. In totaal is het aantal asielaanvragen in Nederland dit jaar afgenomen. In de eerste helft van 2011 kwamen er 5.710 asielaanvragen binnen, in 2010 op 6.400 en in 2009 vroegen 7.090 mensen in Nederland asiel aan. De afname in aanvragen van mensen afkomstig uit Irak en Afghanistan zorgt voor een groot deel van de daling.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 04-10-2022
Rulez!
, door
DATA, DATA - ANALYSE – Nu Kaddafi dan toch echt leider af is (hoewel hij dat zelf anders ziet), is het tijd om eens naar het leaderboard te kijken. Kaddafi was immers tot voor kort de langst zittende potentaat met maar liefst 42 jaar aan de macht. De koppositie is overgenomen door Paul Biya met 36 jaar bewind.
En dat riep de vraag op of die potentaten nu steeds langer blijven zitten, vanwege de algemeen groeiende levensverwachting, of juist steeds korter omdat de wereld ze sneller uitspuugt. Lastig om dat goed te bepalen. Maar ik heb met onderstaande plaat een benadering gedaan. Daarin staan steeds de 6 langst zittende machthebbers per kwartaal bekeken. En dan lijkt het er op dat ze wel degelijk steeds langer blijven zitten.
De felrode is van Fidel Castro, de recordhouder, en de zwarte balk dus van Kaddafi.
Aan de hand van de gegevens van Wikipedia heb ik per eerste dag van een kwartaal gekeken hoeveel dagen een machthebber, eentje die ook daadwerkelijk de dagelijkse touwtjes in handen heeft, op dat moment als op zijn zetel zit. En dan per kwartaal dus de zes zwaarste jongens bij elkaar.
Dan blijkt de periode van halverwege jaren tachtig tot begin jaren negentig erg slecht geweest te zijn voor de kopgroep van potentaten. Daarna ging het ze lang voor de wind. Zouden we nu op peakpotentaat zitten?
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: Embargo is niets voor individueel bedrijf
, door
[qvdd]
Als de poltiek de oliehandel met Syrië willen stoppen, moeten ze met een embargo komen. En dat is niet aan een indvidueel bedrijf.
Shell-directeur Dick Benschop vind dat een bedrijf geen morele verantwoordelijkheid heeft, maar schikt zich naar een eventueel embargo. Heel jovel van de beste man, nooit geweten dat het bedrijven vrijstaat om zich wel of niet aan embargo’s te houden. En sinds wanneer is een massamoord een zuiver politieke aangelegenheid?
Het wordt steeds duidelijker dat grote westerse bedrijven een dubieuze rol spelen in de wereld door misdadige dictatoriale leiders in staat te stellen hun volk te onderdrukken. Waar houdt het recht op zaken doen op en begint de plicht tot moreel handelen?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Kaddafi gevangen genomen”
, door
“Kaddafi gevangen genomen” | Update: Dood | Eerste beelden!
[foto’s] bij Gadaffi thuis
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.