Zondagmiddagmatinee met Mika
Vandaag presenteert GC u de nieuwe wereldster van het jaar 2007: Mika.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we - uiteraard met toestemming - overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een column van PPG, die het via de mail inzond. Waar maken ze zich druk om? Drie wereldberoemde schrijvers Gerrit Komrij, Jan Blokker en Arnon Grunberg nemen in twee volle pagina's in het NRC Handelsblad van gisteren de polemiek onder de loep. De polemiek, een literaire 'diss' die het tokkie-niveau poogt te ontstijgen, wordt tot een kunstvorm verheven die in Nederland niet wordt gewaardeerd. Mensen met een scherpe pen bestaan sinds W.F. Hermans en zijn 'Mandarijnen op zwavelzuur' niet meer en daarom moeten we het doen met deze beschouwing waarvan alleen Grunberg de ironie lijkt te snappen.
Vandaag presenteert GC u de nieuwe wereldster van het jaar 2007: Mika.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Een van de meest raadselachtige quotes uit de bijbel is wel in Genesis 22 (bebaarde staatenvertaling) te vinden:
En Abraham strekte zijn hand uit, en nam het mes om zijn zoon te slachten. Maar de Engel des HEEREN riep tot hem van den hemel, en zeide: Abraham, Abraham! En hij zeide: Zie, hier ben ik! Toen zeide Hij: Strek uw hand niet uit aan den jongen, en doe hem niets! want nu weet Ik, dat gij God vrezende zijt, en uw zoon, uw enige, van Mij niet hebt onthouden. Toen hief Abraham zijn ogen op, en zag om, en ziet, achter was een ram in de verwarde struiken vast met zijn hoornen; en Abraham ging, en nam dien ram, en offerde hem ten brandoffer in zijns zoons plaats.
WTF!? Abraham moet zijn enige zoontje offeren omdat God daar toevallig zin in heeft? Het komt extra zinloos over omdat Abraham altijd braaf naar God heeft geluisterd, en zijn zoontje ook nog es door ingrijpen van God heeft gekregen.
Voor de Deense filosoof Kierkegaard was dit een groot probleem en hij wijdde er een boek aan: Fear and Trembling. De paradox is of Abraham ethisch handelt door naar God te luisteren of door dat niet te doen.
En als Lebbis kwaad is, is hij op z´n best. Ook in zijn laatste theatershow ´Het Kwaad´ dus. De afgelopen dagen speelde hij in Theater Diligentia in Den Haag.
Centraal in de voorstelling van Lebbis (echte naam: Hans Sibbel) staat wat hij ´het hek´ noemt. Wat vind je goed en wat vind je fout? Eigenlijk is dat niet interessant, betoogt hij. Echt interessant is het schemergebied, waar het hek staat.
Veilige grappen zijn niet het doel. De grappen die piepen en schuren, op het randje van goed/fout probeert hij uit. Het is de richting die Theo Maassen ook al een tijd geleden is uitgegaan. Maakt het Lebbis een ´poor man´s Maassen´? Niet persé.
Lebbis slaagt erin om een spannende voorstelling te maken, met niet alleen makkelijke grappen. De lachers krijgt hij veelvuldig op de hand, met zijn gebruikelijke tirades tegen de onzinnige verzinsels van marketing-mensen, politici en andere ´foute´ mensen.
Het meest interessant wordt het als hij het publiek aan het denken krijgt, er een doodse stilte valt die hij dan weer tot een bulderend leven weet te wekken. Het lukt. Lebbis heeft Jansen niet meer nodig.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Pleegde George Dubose plagiaat toen hij zich voor de foto op de cd ‘The burdens of being upright’ van Tracy Bonham uit 1996 liet inspireren door August Sander’s ‘Handlanger’ uit 1928? In de hoestekst wordt August Sander niet genoemd.
Als ik zo op deze mooie winterdag door God akkers dwaal (ben bij mijn ouders in de polder), dan schiet mij deze prachtige vers te binnen:
The path of the righteous man is beset on all sides by the iniquities of the selfish and the tyranny of evil men. Blessed is he who in the name of charity and good will shepherds the weak through the valley of darkness, for he is truly his brother’s keeper and the finder of lost children. And I will strike down upon thee with great vengeance and furious anger those who attempt to poison and destroy my brothers. And you will know my name is the Lord when I lay my vengeance upon thee.
Vooral bekend van Pulp Fiction (youtube), gebezigd door God’s dienaar Samuel L. Jackson voordat ie iemand lekker bloederig omlegt. Maar wat schetst mijn bijbelvaste verbazing, als blijkt dat deze vers helemaal niet in het lijvige Boek der Boeken te vinden is? Meneer Tarantino wilde een mooi eerbetoon brengen aan zijn Karateheld Sonny Chiba, en kopieerde schaamteloos de verkeerd quotende Japanees.
In werkelijkheid handelt Ezekiel 25 over de profeet Ezekiel, die predikt ten tijde van de Babylonische gevangenschap waarin de Joden in de zesde eeuw voor Jezus H. Christus verkeerden. Ezekiel vertelt hoe God wraak gaat nemen op de buurvolkeren van Israel die hen belachelijk hadden gemaakt, achtereenvolgens de Ammonieten, Moabieten, Edomieten, de Filistijnen, Tyre, Sidon en Egypte gaan behoorlijk van de klits klets klander krijgen. Vers zeventien is slechts één regel in de Goddelijk geinspireerde tirade:
Zainab Salbi was elf jaar oud toen haar vader in dienst trad als privépiloot van ex-dictator Saddam Hoessein. Van dichtbij maakte ze oorlog, intimidatie en angst ? vooral de angst van haar ouders ? mee. Tien jaar geleden richtte ze een organisatie op voor vrouwen die emotioneel en lichamelijk gewond zijn door oorlog, maar de buitengewone wilskracht hebben door te gaan. Over deze vrouwen schreef ze een boek.
De 37-jarige Zainab is geen roepende in de woestijn. Haar organisatie Women for Women International ontving in november de Conrad Hilton Humanitarian Prize, ’s werelds hoogste onderscheiding voor humanitair werk. ,,Ik begon met een handvol vrouwen naar wier verhalen ik luisterde, intussen volgen ruim 73.000 vrouwen een cursus die hen kracht en zelfstandigheid geeft.”
Het boek ‘The Other Side of War’ werpt een licht op de bewogen levens van moeders en dochters op de Balkan, in Afrika en het Midden-Oosten. ,,Een vrouw die een oorlog meemaakt, is niet alleen dat droeve, grauwe plaatje dat je op televisie ziet. Ze is het cement dat de familie bij elkaar houdt en hele gemeenschappen opbouwt. Altijd horen we over de frontlinie in oorlogsverhalen, waarom niet over de vrouw die ondanks alles dóórploetert?”
Zainab vertelt over Beatrice, die ze ontmoette in een lemen hut die Beatrice bouwde met hulp van andere vrouwen die de genocide in Rwanda overleefden. ,,Dagelijks herinnert ze zich de mannen met machetes die links en rechts om zich heen staken en de lichamen van mensen in stukken hakten. Ze zei: ‘Ik werd uren later wakker en besefte dat ik leefde. Bovenop mij lagen de lichamen van mijn zeven kinderen.’ Ze sloeg op de vlucht maar werd gevangen, verkracht, met een machete in de nek gestoken en opnieuw voor dood gelaten.”
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Gedicht voor dokter Trimbos
‘Goedkope wijn, masturbatie, bioscoop’, schrijft Céline.
De wijn is op, en bioscopen zijn hier niet.
Het bestaan wordt wel eenzijdig”.
(Gerard Reve)
Iemand met een ander gedicht, op deze dag van het gedicht? Zelfgeschreven mag natuurlijk ook.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.