Problemen alarmnummer 112 al langer bekend

Twee mannen overleden in de nacht van 21 juni, mogelijk omdat ze te laat medische hulp kregen. Het alarmnummer 112 kampte op dat moment met een grote storing. Uit nieuwe documenten blijkt dat 112 al jaren geplaagd wordt door technische en organisatorische problemen. Door Sjors van Beek en Dimitri Tokmetzis Net voorbij middernacht gaat de telefoon bij restaurant Braque in Amsterdam. Het is eigenaar Hidde Maas. Hij heeft vreselijke pijn. Twee vrienden spoeden zich naar zijn huis, even verderop. Maas doet nog zelf open en zakt al snel in elkaar. Een van de vrienden belt 112, maar krijgt niemand te pakken. Een toegesnelde buurvrouw belt daarna ook. Dan duurt het nog eens vier minuten voordat er iemand aan de lijn komt en de hulpverlening start. Achteraf blijkt het alarmnummer in de nacht van 20 op 21 juni zes uur onbereikbaar voor een groot deel van het mobiele telefoonverkeer. Bellers worden in de wacht geplaatst, terwijl de meldkamers wel bemand zijn. De oorzaak van de storing wordt al snel gevonden. Die nacht voert Eurofiber werkzaamheden uit aan een van de verbindingen naar de meldkamer. Dat hoort te kunnen, want er zijn twee verbindingen aangelegd voor het geval er een niet functioneert. Deze zogenoemde redundante verbinding blijkt echter al drie werken niet te werken. En niemand heeft het door. De storing was de meest ernstige in de geschiedenis van het alarmnummer, maar zeker niet de enige. Sterker nog, uit documenten, verkregen door middel van de Wet openbaarheid van bestuur, blijkt dat er al jaren technische en organisatorische problemen zijn bij de vitale hulpvoorziening. Ook is een aantal problemen die in de nacht van 21 juni naar voren kwam, zich vaker heeft voorgedaan: de verantwoordelijke organisaties hebben onvoldoende zicht op werking van de lijnen en ze houden zich niet aan de onderlinge afspraken.

Door: Foto: gwire (cc)

Wie mag social media surveilleren?

, door

Ergens rond deze tijd wordt een beslissing genomen door het KLPD en het politiekorps Twente om al dan niet de Nederlandse social media af te gaan luisteren. Begin dit jaar achterhaalde Webwereld dat de korpsen Israelische software hadden aangeschaft die dat mogelijk maakt.

Het afluisteren van social media wordt afgedaan als het simpel doorzoeken van openbare bronnen. Maar de politie zit hier fout en onderkent niet wat social media zijn. Of ligt het toch wat ingewikkelder?

De software doorzoekt uitingen op twitter, hyves, facebook en chatrooms, forums en blogs. Een aantal van die platforms is duidelijk niet openbaar: de infrastructuur is van private partijen. Daarnaast geeft het design je de expliciete keuze om berichten privé te houden. Zelfs bij facebook en hyves hou je een flink deel van je berichtenverkeer verborgen. En gezien de regelmatig terugkerende relletjes van facebookgebruikers, hebben de meeste gebruikers ook geen enkele behoefte om hun verkeer aan jan en alleman open te stellen.

Twitter is een bijzonder geval. Het microblog is in principe openbaar. Wie mijn twitterverkeer wil volgen (@tokmetzis) kan dat doen. Maar ondanks het openbare karakter is twitter niet een openbare plek.

Ik vergelijk de dienst met een digitale koffie-automaat. Het is een plek waar je met passanten een praatje maakt, enkele roddels uitwisselt en vervolgens verder gaat. In het echte leven zal je nooit accepteren dat bij die koffiezetautomaat een politie-agent staat mee te luisteren en alles wat je zegt in zijn blocnote opschrijft. Het is niet automatisch aan de politie om al die tweets dan maar te gaan analyseren.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gebrek aan duiding media bij KLPD-analyse Marokkaanse daders

, door

Eerste maar even wat quotes, want die blijven het meest hangen bij lezers van bladen/kranten/blogs:
AD: “Eén op drie dieven Gouda is Marokkaan…..Uit cijfers van Binnenlandse Zaken blijkt verder dat de regio Utrecht veel Marokkaanse boeven kent”
Telegraaf: “Gouda procentueel meeste criminele Marokkanen”
DS: “het blijkt dat veel Nederlandse steden geteisterd worden door Marokkaanse criminelen. In Gouda is zelfs één op de drie criminelen van Marokkaanse afkomst”
Elsevier: “Gouda blijkt bolwerk van Marokkaanse criminaliteit”

Duidelijk toch, Marokkanen vormen een groot probleem.
Helaas, zoals vaker, zijn de bladen/blogs weer eens te kort door de bocht gegaan in het overnemen van cijfers. Waarschijnlijk om hun lezers weer eens te geven wat ze graag horen.
Voor ik dat ga uitleggen, even een opmerking vooraf. Die is nodig omdat anders de helft van de mensen gaat reaguren over het verkeerde.
Los van de nuances die ik hieronder ga aanbrengen, is er wel degelijk sprake van een significant groter aantal problemen binnen de groep Marokkaanse jongeren vergeleken met de rest van de bevolking. Over oorzaak en omvang valt nog wel te twisten.
Maar ik richt me hier alleen even op de tekortkomingen in het overnemen van de gegevens uit het KLPD-rapport door genoemde media.

Belangrijkste opmerking is dat het hier niet gaat om veroordeelde criminelen maar om opgepakte verdachten. In Nederland is iemand nog steeds past echt een misdadiger als een rechter een veroordeling uitspreekt.
Het rapport zegt hier zelf ook iets over:
“Verder moet wellicht nagedacht worden over het feit dat aantallen aangehouden Marokkanen (ook) iets zeggen over de inspanning van de politie. Dus als de politie in een regio meer Marokkanen aanhoudt kan dit ook zomaar zo zijn omdat de politie in die regio beter presteert voor wat betreft de opsporing en niet perse dat die Marokkanen crimineler zijn. Dit zou je kunnen analyseren door het ophelderingspercentage in deze gemeente, of in de regio waartoe de gemeente behoort, te vergelijken met het landelijk ophelderingspercentage. De mate waarin dit percentage hoger is, zou zowel de absolute als de relatieve druk evenredig moeten verlagen.”

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.