Problemen alarmnummer 112 al langer bekend

Twee mannen overleden in de nacht van 21 juni, mogelijk omdat ze te laat medische hulp kregen. Het alarmnummer 112 kampte op dat moment met een grote storing. Uit nieuwe documenten blijkt dat 112 al jaren geplaagd wordt door technische en organisatorische problemen. Door Sjors van Beek en Dimitri Tokmetzis Net voorbij middernacht gaat de telefoon bij restaurant Braque in Amsterdam. Het is eigenaar Hidde Maas. Hij heeft vreselijke pijn. Twee vrienden spoeden zich naar zijn huis, even verderop. Maas doet nog zelf open en zakt al snel in elkaar. Een van de vrienden belt 112, maar krijgt niemand te pakken. Een toegesnelde buurvrouw belt daarna ook. Dan duurt het nog eens vier minuten voordat er iemand aan de lijn komt en de hulpverlening start. Achteraf blijkt het alarmnummer in de nacht van 20 op 21 juni zes uur onbereikbaar voor een groot deel van het mobiele telefoonverkeer. Bellers worden in de wacht geplaatst, terwijl de meldkamers wel bemand zijn. De oorzaak van de storing wordt al snel gevonden. Die nacht voert Eurofiber werkzaamheden uit aan een van de verbindingen naar de meldkamer. Dat hoort te kunnen, want er zijn twee verbindingen aangelegd voor het geval er een niet functioneert. Deze zogenoemde redundante verbinding blijkt echter al drie werken niet te werken. En niemand heeft het door. De storing was de meest ernstige in de geschiedenis van het alarmnummer, maar zeker niet de enige. Sterker nog, uit documenten, verkregen door middel van de Wet openbaarheid van bestuur, blijkt dat er al jaren technische en organisatorische problemen zijn bij de vitale hulpvoorziening. Ook is een aantal problemen die in de nacht van 21 juni naar voren kwam, zich vaker heeft voorgedaan: de verantwoordelijke organisaties hebben onvoldoende zicht op werking van de lijnen en ze houden zich niet aan de onderlinge afspraken.

Door: Foto: gwire (cc)

Wie mag social media surveilleren?

Ergens rond deze tijd wordt een beslissing genomen door het KLPD en het politiekorps Twente om al dan niet de Nederlandse social media af te gaan luisteren. Begin dit jaar achterhaalde Webwereld dat de korpsen Israelische software hadden aangeschaft die dat mogelijk maakt.

Het afluisteren van social media wordt afgedaan als het simpel doorzoeken van openbare bronnen. Maar de politie zit hier fout en onderkent niet wat social media zijn. Of ligt het toch wat ingewikkelder?

De software doorzoekt uitingen op twitter, hyves, facebook en chatrooms, forums en blogs. Een aantal van die platforms is duidelijk niet openbaar: de infrastructuur is van private partijen. Daarnaast geeft het design je de expliciete keuze om berichten privé te houden. Zelfs bij facebook en hyves hou je een flink deel van je berichtenverkeer verborgen. En gezien de regelmatig terugkerende relletjes van facebookgebruikers, hebben de meeste gebruikers ook geen enkele behoefte om hun verkeer aan jan en alleman open te stellen.

Twitter is een bijzonder geval. Het microblog is in principe openbaar. Wie mijn twitterverkeer wil volgen (@tokmetzis) kan dat doen. Maar ondanks het openbare karakter is twitter niet een openbare plek.

Ik vergelijk de dienst met een digitale koffie-automaat. Het is een plek waar je met passanten een praatje maakt, enkele roddels uitwisselt en vervolgens verder gaat. In het echte leven zal je nooit accepteren dat bij die koffiezetautomaat een politie-agent staat mee te luisteren en alles wat je zegt in zijn blocnote opschrijft. Het is niet automatisch aan de politie om al die tweets dan maar te gaan analyseren.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gebrek aan duiding media bij KLPD-analyse Marokkaanse daders

Eerste maar even wat quotes, want die blijven het meest hangen bij lezers van bladen/kranten/blogs:
AD: “Eén op drie dieven Gouda is Marokkaan…..Uit cijfers van Binnenlandse Zaken blijkt verder dat de regio Utrecht veel Marokkaanse boeven kent
Telegraaf: “Gouda procentueel meeste criminele Marokkanen
DS: “het blijkt dat veel Nederlandse steden geteisterd worden door Marokkaanse criminelen. In Gouda is zelfs één op de drie criminelen van Marokkaanse afkomst
Elsevier: “Gouda blijkt bolwerk van Marokkaanse criminaliteit

Duidelijk toch, Marokkanen vormen een groot probleem.
Helaas, zoals vaker, zijn de bladen/blogs weer eens te kort door de bocht gegaan in het overnemen van cijfers. Waarschijnlijk om hun lezers weer eens te geven wat ze graag horen.
Voor ik dat ga uitleggen, even een opmerking vooraf. Die is nodig omdat anders de helft van de mensen gaat reaguren over het verkeerde.
Los van de nuances die ik hieronder ga aanbrengen, is er wel degelijk sprake van een significant groter aantal problemen binnen de groep Marokkaanse jongeren vergeleken met de rest van de bevolking. Over oorzaak en omvang valt nog wel te twisten.
Maar ik richt me hier alleen even op de tekortkomingen in het overnemen van de gegevens uit het KLPD-rapport door genoemde media.

Belangrijkste opmerking is dat het hier niet gaat om veroordeelde criminelen maar om opgepakte verdachten. In Nederland is iemand nog steeds past echt een misdadiger als een rechter een veroordeling uitspreekt.
Het rapport zegt hier zelf ook iets over:
Verder moet wellicht nagedacht worden over het feit dat aantallen aangehouden Marokkanen (ook) iets zeggen over de inspanning van de politie. Dus als de politie in een regio meer Marokkanen aanhoudt kan dit ook zomaar zo zijn omdat de politie in die regio beter presteert voor wat betreft de opsporing en niet perse dat die Marokkanen crimineler zijn. Dit zou je kunnen analyseren door het ophelderingspercentage in deze gemeente, of in de regio waartoe de gemeente behoort, te vergelijken met het landelijk ophelderingspercentage. De mate waarin dit percentage hoger is, zou zowel de absolute als de relatieve druk evenredig moeten verlagen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.