Een klimaatactivist heeft geen Bitcoins

COLUMN - De elegant geschreven repliek op onder andere mijn repliek op zijn oorspronkelijke column, verhult dat er een gebrek aan werkelijk kritisch denken is bij de auteur.

Kennelijk zorgde de verwijzing naar emoties in mijn vorige stuk voor verwarring bij de heer Veelo. Ik zal mijn kritiek deze keer dan ook wat klinischer verwoorden.

In essentie komt het betoog van de heer Veelo er op neer dat het klimaatdebat belangrijk is vanwege de grote gevolgen. En dat juist omdat het zo belangrijk is, het gewenst is dat kritische geesten zich ook kunnen uiten zodat absoluut zeker is dat we op basis van de juiste inzichten beslissingen nemen.
Hierin ben ik het volledig eens met de heer Veelo.
We wijken alleen stevig af in onze opvatting over wat de werkelijke kritische geesten zijn en wat de verantwoordelijkheid is van eenieder die bericht over het klimaatdebat, of willekeurig welk ander belangrijk debat.

Om met het eerste te beginnen. Voor idee-ontwikkeling, en al helemaal wetenschappelijke theorievorming, is het van groot belang dat iedere werkelijk kritische beschouwing serieus genomen wordt. Wanneer dit niet gebeurt, kan een dwaling het gevolg zijn.
Echter, niet alles is een werkelijk kritische beschouwing. Een kritische beschouwing laat gaten zien in de theorie waar men nog geen antwoord op heeft. Die gaten maken de houdbaarheid van de theorie zwak. Een kritische beschouwing kan ook aantonen dat de werkelijke wereld, de feiten, niet overeenkomen met hoe de theorie beschrijft dat het zou moeten zijn.

COLUMN - Ik voel me aangesproken. Ik voel me weggezet, in een hoek geplaatst. Alweer. En het maakt me boos.
Nu zou ik kunnen gaan schelden en vloeken en tieren. Maar dat helpt vast niet. Het lucht hooguit even op.
Maar toch kan ik het opnieuw niet laten voorbij gaan.
Dus ga ik in op alweer een columnist die meent dat een andere visie aangaande de opwarming van de aarde niet de aandacht krijgt die het verdient en dat er sprake is van actieve onderdrukking daarvan.

Daar ik me in de groep onderdrukkers geplaatst voel, wil ik daar graag iets over kwijt. En zoals vaker kost dat wat meer tekst dan de oorspronkelijke column zelf. Ga er even voor zitten.

Te beginnen bij de titel “97 procent van de wetenschappers kan er naast zitten”. Daarbij krijg ik sterk het gevoel dat er sprake is van een iets te simpel beeld van de klimaatwetenschap. Die gaat niet slechts over of CO2 een broeikasgas is en hoe snel de aarde precies opwarmt. De onderzoeken gaan ook over vogelmigratie, sneeuwdikte, reflectie zeeoppervlak, invloed van plankton op co2 absorptie, urban heat island effect, invloed van de zon, effect verhoging waterdampen in de atmosfeer, mogelijke toe of afname groei planten, verdroging, extreem weer, opslag warmte in oceanen, dikte van gletsjers door de tijd, sediment onderzoek, verandering van de monsoon, invloed van roet van houtvuren in Afrika, bosbranden, vulkanen, etc.. etc… Toch snel een paar duizend wetenschappelijke onderzoeken per jaar.