Negen redenen waarom het Argentijnse Openbaar Ministerie Julio Poch schuldig acht

Voormalig Transaviapiloot Julio Poch zit al weer bijna zes jaar vast in een Argentijnse gevangenis, in afwachting van zijn proces. In 2003 zou hij tijdens een etentje met Nederlandse collega's hebben beweerd dat hij zelf betrokken was bij dodenvluchten, waar tegenstanders van het regime boven zee uit vliegtuigen werden gegooid. Hij zou daar nog altijd achter hebben gestaan. Een derde collega, die later van de zaak hoorde, zocht contact met VN-rapporteur prof. Theo van Boven, en samen maakten ze de zaak aanhangig. Eind 2009 werd Poch door Spanje uitgeleverd aan Argentinië, dat een proces tegen hem begon. Zelf heeft Poch steeds beweerd dat hij onschuldig is, en dat hij verkeerd is begrepen: hij zou het slechts in algemene zin over het regime Vidéla en de dodenvluchten hebbben gehad. Ook zijn advocaat mr. Gert-Jan Knoops heeft zich altijd op het standpunt gesteld dat Poch het slachtoffer is van een gerechtelijke dwaling. De aanklagers in het proces hebben nu een aantal argumenten voorgelegd die aannemelijk maken dat Poch niet enkel dodenvluchten uitvoerde, maar zelfs de leiding had bij deze vluchten. Als Poch veroordeeld wordt kan hij dertig jaar gevangenisstraf krijgen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.