Closing Time | Benny Goodman

https://www.youtube.com/watch?v=saiY6YwsQKg Volgens criticus Bruce Eder was het concert dat Benny "King of Swing" Goodman op 16 januari 1938 gaf in Carnegie Hall in New York het moment waarop jazz de wereld van de 'respectabele' muziek betrad. Ik weet niet of hij toen ook That's a Plenty speelde, maar het is hoe dan ook een prachtige klarinetsolo.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Dolphy’s basclarinet

We komen nog eens terug op bassen. Elke instrument heeft wel een basversie. De contrabas is natuurlijk een basviool, een tuba een bastrompet. Awel, laten de kenners deze flauwe formulering maar niet horen.

De “hogere” versie van instrumenten kan ik steeds minder horen. Niet omdat ik er niet van hou, maar omdat mijn gehoor naar de knoppen is. Veel hoge frequenties herkennen mijn oren niet meer. De lage daarentegen wel.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Closing Time | Sax Ruins

Laatst hadden we Flat Earth Society die prettig tekeer gingen in soort van opgefokte Big Band jazz. Het kan natuurlijk altijd extremer en wilder, en dat bewijst Sax Ruins.

Dit project is een vervolg op de band Ruins, en bestaat uit drummer Yoshida Tatsuya en saxefonist/fluitist Ono Ryoko, inderdaad uit Japan. Het is een soort absurde gepunkte freejazz van hoog technisch niveau. Knap en wild, kort gezegd.

Nou ja oordeel zelf; van hun debuut yawiquo uit 2009.

Closing Time | The Thrill Is Gone

Diamanda Galás: ze heeft een orkaan van een stem die vier octaven bestrijkt, ooit omschreven als capable of the most unnerving vocal terror.

Qua genres zit het in de richting van avant-garde, alternatieve rock, jazz, experimenteel en in de latere jaren ook blues. De thematiek kan zwaar zijn: sinds de besmetting van haar broer heeft ze menig plaat besteed aan aids, en de dubieuze reacties van de kerk daarop, met titels als The Divine Punishment of You must be certain of the Devil.

Closing Time | Maeva in Wonderland

“East is East and West is West, and never the twain shall meet”, schreef Kipling, maar de Frans-Libanese jazztrompettist Ibrahim Maalouf bewijst dat niet enkel de krijgsgeest in staat is diverse culturen bijeen te brengen.

Hierboven horen we hoe Maalouf een Duitse big band laat swingen op Arabische en Cubaanse melodieën.

Maalouf is in Frankrijk al jaren wereldberoemd en raakte enkele jaren geleden ook in Nederland bij een breder publiek bekend door een optreden in De Wereld Draait Door, waar hij True Sorry speelde.

Closing Time | You Are

The Bad Plus is een jazztrio uit Minneapolis, dat naast eigen werk ook jazzcovers doet van bands en artiesten zo uiteenlopend als Nirvana, Black Sabbath, Blondie en Tears for Fears.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende