Brighter Than A Thousand Suns (deel 2)

Vandaag precies 65 jaar geleden wierpen de Verenigde Staten op Nagasaki hun tweede atoombom af. Vorige week schreven we al over de geopolitieke en militair-strategische overwegingen die hieraan voorafgingen. Vandaag staan we stil bij de gevolgen van dit besluit voor de burgers van Hiroshima en Nagasaki. Hoe verging het hun? Dokter Marcel Junod, hoofd van de Rode Kruis delegatie in het Verrre Oosten, kwam als eerste buitenlandse arts op 8 september 1945 in Hiroshima aan. Hij beschreef zijn ervaringen in Soixante ans après, Le désastre de Hiroshima. In zijn rapport aan het Rode Kruis schrijft hij: The first signs of these effects were visible four miles or so from the bomb?s dropping point. The roofs looked denuded, as their tiles had been blown off by the blast. In places, the grass was bleached, as if dried; (...) At three miles from the bomb's epicentre, some houses had been flattened like cardboard. The roofs were completely caved in; the rafters stuck out all round. This was the familiar sight of cities destroyed by explosive bombs. At two and a half miles, there were only piles of beams and planks, but the stone houses seemed intact. At just over two miles from the town centre, all houses had been gutted by fire. All that remained was the outline of their foundations and heaps of rusty metal. This area looked like the towns of Tokyo, Osaka and Kobe, destroyed by incendiary bombs. At one mile or so everything had been torn apart, blasted and swept away as if by a supernatural power; houses and trees had disappeared.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De toorn van de Japanse wraak

[qvdd] Update: Onderstaande quote blijkt verzonnen door Luuk Koelman.

“Het grote Nederland zal de toorn van de Japanse wraak voelen. Weinigen struikelen over een berg, maar velen struikelen over een steen. De Nederlandse coach Van Marwijk heeft niet alleen mijn eer bezoedeld, maar ook die van mijn familie en al mijn voorvaderen. Hij heeft nooit verontschuldigingen aangeboden. Daarom is hij een minderwaardig mens.”

De Japanse bondscoach Okada is er nog niet overheen dat Bert van Marwijk hem tijdens de WK-loting vroeg hoe de Japanse bondscoach er ook alweer uitzag, terwijl Japan kort daarvoor een vriendschappelijke interland tegen Oranje had gespeeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CITES: Blauwvintonijn mag nu uitsterven


Het einde van de blauwvintonijn is nu toch echt gekomen. Op de CITES-conferentie over de handel in wilde dieren heeft een voorstel tot een handelsverbod voor dit unieke dier het niet gehaald (AlJazeera). Ondanks herhaaldelijke wetenschappelijk bewijzen [ICCAT.pdf / CITES.pdf] dat de populatie blauwvintonijn in veertig jaar van 80% naar 3 a 4% is gekelderd gaven visserijbelangen de doorslag. Deze FAIL in internationaal beleid is zo goed als zeker de doodsteek voor de blauwvintonijn, de komende jaren zullen de laatste levensvatbare scholen worden opgevist en geserveerd in exclusieve (Japanse) restaurants.

Terwijl men zich in Doha op de CITES-conferentie schrap zette voor een door de VS en de EU voorgesteld handelsverbod speelde o.a. Frankrijk een vuil spel en steunde Japan in haar oppositie tegen de enige verantwoorde weg: een handelsverbod voor deze ernstig bedreigde diersoort. “Let’s take science and throw it out the door” was de teleurgestelde reactie van Susan Lieberman, hoofd van de Pew Environment Group die concludeert dat de grove winsten op deze kostbare vis verantwoordelijk beleid in de weg zat. Greenpeace en WWF zijn nijdig en terecht. Voor de blauwvintonijn rest nu enkel nog aftellen: 21 maanden en 13 dagen tot uitsterven aldus de teller op Sargasso in de rechterkantlijn.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Clash of subcultures over tsunami terror


Je zal het maar hebben als Japanse ‘otaku’ oftewel anime watcher: minutenlang een tsunami-waarschuwing óver je favoriete tekenfilm geprojecteerd?! Ja wat in Chili gebeurde was erg ..en ja die golf kwam ook recht op Japan af. Maar moeten ze daarvoor dan de hele uitzending verknallen met een irritant kaartje? Juist terwijl het nog zo’n speciale aflevering was waarin “some girl strips in front of the protagonist”?! Woest waren ze de tekenfilm fetisjisten. Helemaal ook omdat de waarschuwing in de reclameblokken wél verdween, hoe onrechtvaardig. Wat kan jou een overstroming nu schelen als je negen hoog in Tokyo in je eigen fantasiewereldje leeft? Otaku Outrage over Tsunami Terror [nsfw light]

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Doorvoeren walvisvlees

[qvdd]

“Nederland moet nu duidelijk maken waar het staat. Wil ons land zijn handen vuil maken aan de doorvoer van vele tonnen walvisvlees? Wij willen een duidelijk signaal aan walvis- varende landen. Als Nederland meewerkt aan de handel, is ons land medeverantwoordelijk voor de ondergang van deze ernstig bedreigde diersoort.”

Pavel Klinckhamers, campagneleider oceanen bij Greenpeace.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende