De ministers van Buitenlandse zaken van het Kwartet hebben afgelopen vrijdag een rapport over de situatie in Israel/Palestina gepubliceerd waarin zij zeggen dat de twee statenoplossing verder weg dreigt te zakken en dat de één staatsoplossing dichterbij komt. Het Kwartet is de kongsi van de VS, de VN, de EU en Rusland die al een aantal jaren zonder veel succes de illusie hoog houdt dat er een ''vredesproces tussen Israel en de Palestijnen'' gaande is. Het feit dat de twee statenoplossing buiten bereik dreigt te komen, komt door de houding van alle twee de kanten, volgens het rapport. De Palestijnse Autoriteit neemt niet genoeg afstand van terrorisme en ''noemt zelfs scholen en pleinen naar terroristen'' en de Hamasregering in Gaza bewapent zich. De Israelische regering zou intussen moeten stoppen met het nederzettingenprogramma dat ''gestaag de levensvatbaarheid van de twee statenoplossing ondermijnt''. Er rijzen ''legitieme vragen over de bedoelingen van Israel op lange termijn, die worden ondersteund door uitlatingen van sommige Israelische ministers dat er nooit een Palestijnse staat zal komen'', aldus het rapport.
“Our Jewish friends are no more responsible for the actions of Israel or the Netanyahu government than our Muslim friends are for those of various self-styled Islamic states or organisations.”
Wacht even, vergeleek Jeremy Corbyn daar nou Israel met de Islamitische staat? Bij de presentatie van een rapport over hedendaags antisemitisme? Wat was hij denkende?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
NIEUWS - De Israëlische minister van Cultuur en Sport, Miri Regev, heeft de culturele instellingen van het land maandag een formulier laten sturen waarop ze moeten aangeven of ze vorig jaar wel of niet uitvoeringen hebben gegeven in de nederzettingen op de Westoever (of in Galilea of de Negev). Het formulier is gekoppeld aan een nieuwe richtlijn van de minister, die in april werd ingesteld. Daarin werd gesteld dat instellingen, die niet op deze plaatsen hebben opgetreden, 33% minder subsidie zullen krijgen. Bovendien worden optredens in de nederzettingen beloond met een bonus van 10%.
Het formulier werd gestuurd naar theatergroepen, orkesten, en dansgroepen. Ze moeten het terugsturen voor 16 juli. Afzender was het Centrum voor Culturele Informatie en Research van de firma Pilat, dat voor het ministerie van Regev data verzamelt. De informatie zal worden gebruikt om de kortingen/bonussen op de subsidies nog dit jaar met terugwerkende kracht toe te passen.
Dat wil zeggen als het Israelische Hooggerechtshof er geen stokje voor steekt.
Verschillende leiders van culturele instellingen hebben hun boosheid over deze aanpak geventileerd. Onder meer omdat het de vrijheid ontneemt aan de instellingen om zelf te bepalen waar ze optreden. Het Forum van Culturele Instellingen heeft tegen de beslissing een verzoekschrift ingediend bij het Hooggerechtshof, waarover het Hof zich maandag zal beraden. Daarin wordt onder meer het element aangevochten om met terugwerkende kracht de nieuwe criteria te hanteren, met het argument dat de instellingen hun lopende programma’s mede op basis van al toegekende subsidies hebben gebaseerd. De nieuwe richtlijn kan daarom pas effectief kan worden per 1 januari 2017, aldus het bezwaar.
OPINIE - Netanyahu omhelst het Arabische vredesplan uit 2002 en Mohammed Dahlan wacht in de coulissen.
De Israelische premier Netanyahu heeft dinsdag trouw aan een twee-statenoplossing beleden. Dat was opmerkelijk, want hij heeft dat nog niet zo vaak gedaan. En hij zocht er een speciaal moment voor uit: de installatie van de zeer omstreden, ultra-rechtse nieuwe minister van Defensie, Avigdor (Vicky) Lieberman.
Hij deed het trouwens ook op een heel onverwachte manier, namelijk door te verwijzen naar het Arabische vredesplan uit 2002 (ook wel het Saoedische vredeplan genoemd), waarin de Arabische Liga Israel erkennning en normale relaties aanbood, in ruil voor een volledige terugtrekking uit de bezette gebieden, erkenning van het Recht op Terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen en de stichting van een Palestijnse staat.
Israel heeft dat plan eerder nooit veel aandacht gegeven. Sterker nog: het heeft het tot dusver altijd van de hand gewezen. Maar nu zei Netanyahu ”out of the blue” dat het plan enkele “positieve elementen” heeft, maar dat sommige herzieningen nodig zullen zijn in het licht van de ontwikkelingen van de afgelopen tijd. Hij zei bereid te zijn daarover met de Arabische landen te praten.
De VS prees kort na Netanyahu’s uitlatingen het feit dat Netanyahu liet zien dat hij nog steeds voor een twee-statenoplossing is, al zei de woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Washington dat hij ”geen idee had” waarom hij dat deed in de vorm van een verwijzing naar het Arabische vredesplan.
Israelische commentatoren zochten naar aanleiding van zijn mysterieuze opmerkingen naar een relatie met de internationale kritiek op het aantreden van Lieberman en de komende Franse top in Parijs, aanstaande vrijdag, waar Israel niet aan mee wilde doen, maar waar behalve de EU en Rusland ook de VS desondanks in de persoon van minister van Buitenlandse Zaken John Kerry wèl acte de présence geeft. Netanyahu zou de bui zien hangen. Persbureau Reuters haalde commentator Ben Caspit van Ma’ariv aan, die schreef zeker te weten dat de Europeanen na het aantreden van Lieberman de nodige ammunitie aan het aanslepen zijn.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het voorgestelde invoeren van de doodstraf voor terroristen gaat, als het aan de nieuwe minister van Defensie van Israël ligt, alleen gelden voor militaire rechtbanken. En laten Joodse inwoners van Israël daar nou nét nooit worden berecht. Een mooie illustratie van de apartheidsstaat die Israël op dit moment is.
Overigens hier nog een lezenswaardig artikel over hoe het aanstellen van deze nieuwe minister als onderdeel gezien kan worden van een machtsstrijd tussen leger en politiek, waarbij het leger de gematigde partij is.
OPINIE - Minister Koenders van Buitenlandse Zaken heeft vorige week verklaard dat oproepen tot boycot van Israëlische producten, desinvesteren of sancties (BDS) binnen het recht op vrije meningsuiting vallen. Maar boycot van kunst raakt aan datzelfde principe.
“Uitlatingen of bijeenkomsten betreffende BDS worden beschermd door de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van vergadering, zoals onder meer vervat in de Nederlandse Grondwet en het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens”, schreef de minister in antwoord op Kamervragen van Rik Grashof (GroenLinks). Een ‘open deur‘ vindt de Nederlandse organisatie DocP die hier de campagne voert.
Maar helaas niet meer zo vanzelfsprekend sinds Israëls kruistocht tegen de BDS-beweging al tot een verbod heeft geleid in Engeland, Frankrijk, Canada en de Verenigde Staten. Israël voert een geweldige druk uit op bevriende landen om de BDS-campagne te verbieden. Ook in de Tweede Kamer blijkt men daar gevoelig voor bij partijen als VVD, SGP, CU en PVV.
In Europa ging Zweden ons land voor met de weigering tegemoet te komen aan Israëls eisen. Gisteren sloot Ierland zich als derde land daarbij aan. In België is men er nog niet uit. In een petitie van voorstanders van BDS wordt de koppeling tussen de Israël-boycotcampagne en het “virus van het antisemitisme” ten stelligste afgewezen.
DATA - Het Palestijnse Centrale Bureau voor de Statistiek (PCBS) heeft berekend dat Israëlische Joden 85% gebruiken van het historische gebied Palestina, terwijl Palestijnen die 48% van de totale bevolking van het gebied uitmaken, het met iets minder dan 15% moeten doen. Dit staat in een rapport van het PCBS dat uitkwam op Nakba-dag, de dag waarop de verdrijving van de Palestijnen ten bate van de stichting van de Staat Israël, wordt herdacht.
Volgens dit rapport waren er aan het einde van 2015 wereldwijd 12,4 miljoen Palestijnen, een negenvoudige toename sinds 68 jaar geleden de Nakba plaatsvond.Van deze 12,4 miljoen woont ruwweg de helft in het Palestina van de Middellandse Zee tot de rivier de Jordaan.
In 2020 zal dit aantal 7,1 miljoen zijn, zo voorziet het PCBS. Zich baserend op data van UNRWA waren er begin 2015 5,59 miljoen Palestijnse vluchtelingen. Zij leefden in 58 vluchtelingenkampen, te weten 10 in Jordanië, 9 in Syrië en 12 in Libanon, 19 op de Westoever en 8 in de Gaza-strook.
Volgens het rapport van PCBS woonden er aan het einde van 2015 4,8 miljoen Palestijnen in Palestijns gebied: 2,9 miljoen op de Westoever en 1,9 miljoen in de Gaza-strook. Binnen het Israël van de grenzen van 1948 wonen 1,5 miljoen Palestijnen. Hun aantal is met de factor tien gegroeid in de afgelopen 68 jaar, want het aantal Palestijnen dat na de Nakba in Israël achter was gebleven wordt geschat op 154.000.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Of moeten zijn uitspraken anders geïnterpreteerd worden?
Mohammed Faisal Abu Sakha ging ruim drie maanden geleden door het Za’atara checkpoint op weg naar zijn ouders in de buurt van Jenin. Dat was op 14 december. Hij kwam er echter nooit aan. Bij het checkpoint werd hij aangehouden en kort daarna werd hij onder administratieve detentie geplaatst. Sindsdien zit hij in de Megiddo gevangenis in Israel. Onnodig te zeggen dat hij nooit ergens voor is aangeklaagd.
Mohammed (23) is een clown. Op zijn 14e begon hij te studeren bij de Palestijnse Circus School, die verbonden is aan het Palestijnse Circus, één van de weinige lichtpuntjes die het voor het overige nogal gestresste Palestijnse leven draaglijk maakt.
In 2011 werd hij één van de artiesten van het circus en tevens één van de leraren van deze school, waaraan ruim 300 kinderen studeren, onder wie zo’n 30 kinderen met leermoeilijkheden. Mohammed houdt zich speciaal bezig met deze laatste categorie.
Het circus en de school, die door giften (waaronder van de Europese Commissie) op de been wordt gehouden, is zijn leven. Hij woont er vlakbij, brengt er zijn werkdagen door en was bezig een boek te schrijven over het lesgeven aan kinderen met leer- en andere moeilijkheden.
Het Faran Ensemble bestaat uit drie Israëlische muzikanten op Perzische/Arabische instrumenten. In de muziek hoor je nog de gezamenlijke cultuur van het Midden-Oosten.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.