Weekendquote | Ik word daar gek

"Ik wil daar niet wonen. Ik word daar gek. Ik zie elke dag een vierkante doos." Aldus een jongen wiens uithuisplaatsing naar een gesloten opvang door een rechter verlengd wordt. In het streven te voorkomen dat jongeren een foute opvoeding krijgen, wordt er steeds vaker naar het middel uithuisplaatsing gegrepen. In 2008 kwamen daarvoor meer dan 50.000 verzoeken. Soms is wel duidelijk dat een kind het thuis niet goed heeft. Wat echter weinig aandacht krijgt, is of kinderen in de nieuwe situatie beter af zijn. Te makkelijk wordt er vanuit gegaan dat professioneel geregelde opvang beter is. Maar weggerukt worden uit je familie gaat sowieso niet zonder schade. Pleeggezinnen kunnen veel goeds doen, maar als er lang gewacht moet worden of veel gesleept, is het de vraag of dat positieve effect er nog wel is. En de zware gevallen komen in een omgeving terecht waar door geldgebrek de separeercel vaak nog de enige plaats is waar ze kostenefficiënt kunnen verblijven. Sargief

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Isoleren of helpen?

, door

Recent stierf er weer iemand in een isoleercel. Dan krijg je gelijk de discussie of er wel goed op die man gelet is en wie eventueel verwijtbaar handelen in zijn schoenen geschoven kan worden. De eerste koppen rollen al.
Maar weinig discussie over de vraag of het uberhaupt nodig was die vent in de isoleercel te houden (voor de goede orde, het gaat hier eigenlijk om separeren).
Het isoleren wordt gezien als een middel om in het uiterste geval iemand voor zichzelf en de instelling veilig op te sluiten. Maar hoe komt iemand in die toestand en is dat te voorkomen?
In met name Noorwegen is men actief op dit vlak. Daar zijn ze de overtuiging toegedaan dat isoleercellen eigenlijk vrijwel nooit nodig zijn. Iemand die in een isoleercel terechtkomt maakt een bepaalde escalatie van steeds minder bedwingbare “opwinding” door. En als je weet hoe dat in zijn werk gaat, kan je in een eerder stadium deescalerend werken om zo te voorkomen dat het hoogste stadium ooit bereikt wordt.
Ook in Nederland is men hiermee aan de slag gegaan. Onder de vreemde noemer van “Project dwang en drang” zijn door het hele land opleidingen gegeven om werknemers van psychiatrische inrichtingen te leren de signalen te zien en tijdig op de juiste manier in te grijpen. Zo ook in de betreffende instelling waar recent Wim in isolatie overleed.
Hoe komt het dan dat er nog steeds mensen in isoleercellen zitten? Zoals gebruikelijk een eenvoudige kwestie van geld en korte termijn beleid.

Ook in De Meren werd de training gegeven. Maar de training is intensief. Meerdere dagen over langere periode per werknemer om de basis te leggen. En dan nog een paar keer herhalen. Dat vergt een stevige investering. Vaak blijft het dan bij een paar mensen opleiden en hopen dat die de anderen het kunnen bijbrengen.
Maar in instellingen die toch al onderbezet, overbelast en onderbetaald zijn, is dat een illusie. Dus krijgt het geen voet aan de grond. De werknemers krijgen er geen tijd voor en de bestuurders worden weer van hoger hand gestuurd op korte termijn doelen. En dit is geen korte termijn aanpak. Daar moet een instelling toch snel twee tot drie jaar intensief mee aan de slag voor het echt resultaat oplevert.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.