Nu president Obama zich aan zijn woord houdt en de Amerikaanse troepen terugtrekt uit Irak, rijst de vraag hoe Irak zich zal gaan gedragen als land. Sinds maart 2003 houdt een internationale troepenmacht huis en daarvoor zat het onder de plak van dictator Hoessein. Met de terugtrekking van de Amerikanen breekt er een periode van democratie aan in het land. Na dertig jaar is de macht weer terug bij het volk. Het land Irak bestaat echter uit zeer verschillende en rivaliserende bevolkingsgroepen. In het dagelijks leven staan onder meer de Sjieten, Soennieten en Koerden tegenover elkaar. Tijdens de bezetting van de VS en haar bondgenoten drukte zich dat uit in zelfmoordaanslagen. Saddam Hoessein had de groepen redelijk onder controle. Dat resulteerde niet bepaald in een paleis van de vrede, maar het creëerde een stabiele situatie.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
‘Journalistiek geschokt over inval AIVD-zaak’, kopte de NOS gisteren. ‘De Nederlandse Vereniging van Journalisten en het Genootschap van Hoofdredacteuren vinden het ongehoord in een democratie, dat een journaliste die gewoon haar werk doet, in haar eigen huis wordt overvallen door de overheid’. In dit geval is het een Telegraafjournaliste die gewoon haar werk doet. Opmerkelijk dat de Telegraaf vorig jaar – met dank aan info van diezelfde AIVD – de grootste kritiek had op het ‘aktivisties’ gedrag van voormalig Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak (ingebroken in het Ministerie van Economische Zaken in 1985), maar nu op de bres springt voor een journalist die staatsgeheimen in bezit heeft.
Dat het huis van een journalist ‘overhoop’ wordt gehaald, is natuurlijk uiterst dubieus. De aanleiding: journalist Jolande Van der Graaf publiceerde de afgelopen maanden samen met collega’s artikelen waarvoor zij informatie gebruikte die van de AIVD afkomstig was. In het geval van de gevoeligheden rond Irak pakte haar speurwerk in samenwerking met Joost de Haas goed uit. Als je dergelijke informatie gebruikt omdat het maatschappelijk belang boven alles gaat, is dat lovenswaardig.
Maatschappelijk nut
Minder sterk was misschien het betrekken van AIVD-stukken in een artikel over de Dalai Lama, al zijn Van der Graaf en Hans Kuitert zo slim geweest om de AIVD niet als bron te vermelden. Maar begin juni is bij de AIVD wel een belletje gaan rinkelen; hoe kan zulke informatie nu ‘op straat’ komen te liggen?
Ammar (16) liep op 1 mei jl. in de noord-Iraakse stad Kirkuk met een bomgordel om op een moskee van shiitische Turkmenen af. Terwijl hij zich onder het roepen van “Allah akbar” een weg langs de bewakers probeerde te schieten werd hij overmeesterd. Alle skills die de jonge Ammar naar eigen zegge in een Syrisch trainingskamp leerde ten spijt slaagde hij niet in zijn destructieve missie. Diverse burgerfotografen én de lokale politie filmden de zenuwachtige momenten waarbij de bewakers de explosieve Ammar in de bedwang houden: foto’s + uitleg , bonusmateriaal.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.