Hoe ziet de toekomst van internetzoeken eruit?
De toekomst van zoeken op internet ziet er heel anders uit dan nu. Een leuk filmpje.
In zijn tweede boek gaat Evgeny Morozov een stapje verder in het beteugelen van de hysterie rondom de mogelijkheden van het internet. Het maakt hem een zeikerd, maar hij heeft wel een punt. Evgeny Morozov is een zeurpiet. Iemand waar je op leegloopt. Er kan nauwelijks een compliment af, behalve voor degenen met wie hij het eens is. En dat zijn, zonder uitzondering ook zeurpieten en mensen waar je op leegloopt. Het is allemaal geen reden om Morozovs werk niet te lezen. En na zijn ‘debuut’ The Net Delusion. How Not To Liberate the World verscheen onlangs zijn tweede boek, To Save Everything, Click Here. Daarin staan twee noties centraal: solutionism en internet-centrism. Gecombineerd: de wens om voor al onze problemen een technologische (lees: online) oplossing te vinden. U begrijpt – Morozov heeft noch aandelen in is noch fan van Silicon Valley.
De toekomst van zoeken op internet ziet er heel anders uit dan nu. Een leuk filmpje.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ANALYSE - Nederlandse porno verkoopt niet meer. Hollandse pornosites en seksbladen leggen het af tegen gratis internationale websites zoals Youporn, Xvideos en Livejasmin, die gratis een enorme voorraad seksfilms aanbieden.
‘De concurrentie met die websites is min of meer verloren. Nederlandse websites en bedrijven die zich richten op pornofilmpjes en erotische portals proberen in razend tempo om andere activiteiten zoals webshops en datingsites op te zetten,’ stelt Wan Ko, de eigenaar van website Sexjobs.nl die liever niet wil dat zijn achternaam genoemd wordt. Bladen hebben dezelfde problemen, slechts een handjevol seksmagazines bestaat nog.
Sinds enkele jaren kunnen de liefhebbers van pornofilmpjes terecht op online platforms met een ogenschijnlijk eindeloze voorraad video’s, die gratis te bekijken is. Zulke websites verdienen hun geld met reclames en pop-ups, terwijl op veel Nederlandse alternatieven pas hele video’s bekeken kunnen worden als er betaald is. De populairste pornosite in Nederland is Xhamster, gevolgd door Livejasmin, Pornhub, Xvideos en Youporn. Stuk voor stuk zijn het sites met gratis filmpjes.
Die sites hebben de Nederlandse pornosites, die jarenlang veel klanten trokken, in korte tijd een flinke klap toegebracht. Veel voorheen winstgevende sites zijn gestopt. ‘Het is praktisch onmogelijk om te concurreren en dus zijn er weinig Nederlandse partijen meer’, aldus Wan, die veel concurrenten zag wegvallen. Voorheen sloten die websites namelijk deals met bijvoorbeeld KPN en WorldOnline, legt Wan uit. Die providers plaatsen een link op hun portal, maar dankzij de komst van google zoeken mensen liever zelf, in plaats van dat ze accepteren wat ze wordt voorgeschoteld. Giganten als Xhamster en Youporn sprongen slim in dat gat, waardoor het bezoek op Nederlandse sites daalde.
ELDERS - Een Duitse radiopresentator ontdekte tot zijn verbijstering dat Facebook kritische opmerkingen over de nieuwe paus en over een conservatieve katholieke televisiechef van zijn persoonlijke pagina had verwijderd. Facebook verontschuldigde zich na alle ophef. Maar er is meer.
Jürgen Domian heeft een radio-talkshow voor jongeren bij de WDR. Op zijn Facebookpagina maakte hij een kritische opmerking over de conservatieve chef van een katholieke tv-zender Markus Lohman. Die had zich in een televisiedebat tegen abortus gekeerd, ‘zelfs na een verkrachting.’ Domian’s uithaal naar Lohman ging Facebook te ver. En passant werd ook nog een kritische opmerking over de nieuwe paus verwijderd. Laat Facebook zich in Duitsland zo makkelijk leiden door de censor van de katholieke reactie?
Duitse voorvechters voor een vrij en veilig internet melden in dezelfde week meer verontrustende berichten. Eerst ging het parlement op 20 maart akkoord met een plan voor een soort DigiD dat door deskundigen als hoogst onveilig wordt gezien. De dag erna werd een wijziging in de telecommunicatiewet aangenomen die het opsporingsautoriteiten gemakkelijker maakt toegang te krijgen tot persoonsgegevens zoals een IP adres, paswoorden en pincodes. Het meest verontrustende aan deze wetswijziging is dat een lijst ontbreekt van vergrijpen die zwaar genoeg zijn om paswoorden en pincodes op te mogen vragen. Dat biedt de politie oneindige mogelijkheden om in te breken bij verdachten van alle soorten overtredingen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Gefeliciteerd!
INTERVIEW - Mediagoeroe Jeff Jarvis was kort in Nederland en sprak met Sargasso over de toekomst van de journalistiek, privacy en hoe Google hem bedankt heeft voor de gratis publiciteit.
Elke journalist moet Twitter gebruiken. En bloggen. En zijn of haar werk delen met zoveel mogelijk mensen. En vooral linken naar andere artikelen. Het zijn slechts een paar van de credo’s die mediagoeroe Jeff Jarvis predikt over de toekomst van de journalistiek.
Hij is docent aan en directeur van het Tow Knight Centre for Entrepeneurial Journalism aan de City University of New York. Maar hij is vooral bekend van zijn blog Buzzmachine en het boek Wat zou Google doen?, dat in 2009 verscheen, waarin hij het succes van Google beschrijft en lessen trekt voor innovatie op internet. ‘Ik was gefascineerd door hoe het internet alle geïnstitutionaliseerde processen verstoorde en het leek me zinnig te kijken naar een bedrijf dat succesvol opereerde op dat internet. Daarom heb ik de werkwijze van Google ontleed. Het is geen verslag geworden, maar een analyse. En ben ik een Google fanboy? Tuurlijk. Maar het ging me erom te laten zien waarom ze geslaagd zijn in wat ze doen.’
Jarvis is twee dagen in Nederland voor interviews en een lezing, georganiseerd door de KRO en het KIM (Katholiek Instituut voor Massamedia). Als ik aankom, ondervraagt hij me gelijk over Sargasso. ‘Jullie hebben een subsidie gekregen, begrijp ik? Gefeliciteerd. En jullie bestaan al meer dan tien jaar? Dat is een ontzettend knappe prestatie!’ Het zijn mooie complimenten, zeker van iemand die de site alleen met Google Translate kan lezen. Maar het is tekenend voor zijn geloof in online journalistiek, blogs en de durf om nieuwe dingen uit te proberen.
COLUMN - Computers worden almaar kleiner en sneller. Uw mobieltje heeft meer rekenkracht dan de computers waarmee we indertijd de eerste raketten in de ruimte lanceerden. Is het geen raar idee dat u tegenwoordig voldoende rekenkracht in uw broekzak heeft om een Apollo naar de maan te sturen?
In steeds meer apparaten worden slimme chips ingebouwd. Uw koelkast, uw wasmachine, uw auto en uw energiemeter hebben tegenwoordig een hart van silicium – ook dat zijn inmiddels allemaal computers geworden.
Dat is vaak handig. De wasmachine die zelf aanvoelt of-ie zwaar beladen is of juist maar een paar spulletjes in zijn binnenste heeft, kan met beleid een wasprogramma kiezen dat het milieu zo min mogelijk belast. Een auto op cruise control berekent zelf wat de veiligste (en meest economische) snelheid voor u is.
Het klinkt allemaal reuze handig. Is het niet heerlijk dat alles om ons heen slimmer wordt, dat meer dingen vanzelf lijken te gaan en voor ons worden geregeld, en wijzelf minder hoeven na te denken over allerlei futiliteiten?
Maar we hebben nooit goed nagedacht – laat staan: publiek gedebatteerd – over de consequenties van al die slimmigheden. Hoeveel zeggenschap hebben wij mensen over de apparaten die we gebruiken, over de chips ons worden opgedrongen? Zijn wijzelf nog verantwoordelijk wanneer de machines waarop we ons verlaten, een beslissing nemen die desastreus uitpakt? Kunnen we überhaupt nog ingrijpen, wanneer wijzelf en zo’n ‘slim’ apparaat het niet eens zijn over wat er nu, acuut, moet gebeuren? Hoe definiëren we onze eigen verantwoordelijkheid, onze autonomie, onze wettelijke aansprakelijkheid wanneer we onze beslissingen laten sturen door chips, of overlaten aan slimme systemen?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Nederlandse banken die online tijdelijk geen diensten kunnen leveren, webwinkels die geen spul verkopen omdat iDeal er uit ligt, Amerikaanse banken die urenlang onbereikbaar zijn en internet door anti-anti-spam-aanval uren lang traag maken weer eens duidelijk hoe afhankelijk het functioneren van de economie en maatschappij van internet zijn geworden.
Maar momenteel is er geen alternatief. Daarom moet er heel snel voor essentiële zaken naar een alternatief, een backup, een plan B gekeken worden.
Zegt kunstenaar Teun Kastelein. Die kennelijk van de wind of overheidssubsidie kan leven.
Toch heeft hij wel een puntje: het mooie van het internet is nu juist dat informatie – de uitwisseling van ideeën en op feiten gebaseerde argumenten – vrijelijk toegankelijk wordt voor een zo breed mogelijk publiek.
Niet alleen een filmpje, maar een app waarmee je zelf kan onderzoeken hoe internet eruit ziet, waar de hubs staan en de knooppunten in het wereldwijde netwerk. En: een korte geschiedenis (en zelfs een voorspelling, voor wat het waard is). Kortom: plaatjes kijken en verbazen, gratis op iPhone en iPad.
Via VanderLubben.