Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
IDEAAL: Rijk worden met PIN
Op Sargasso bieden we regelmatig plaats voor gastbijdragen. Dit is een column van Jip Kortan op basis van haar eigen onderzoek.
Heb jij daar ook zo’n een hekel aan? Al rijdend op de snelweg kom je plotseling een pomp tegen met diesel voor 25 eurocent per liter. Pas bij het afrekenen blijkt dat deze prijs exclusief belasting en accijns is en betaal je voor je volgegooide tank uiteindelijk 1euro20 per liter. Mag dat?
Tot voor kort waren dit soort praktijken heel normaal in de wereld van Transavia, Easyjet en Ryanair. Een stuntprijs van slechts 3 euro naar Malta blijkt bij het online boeken opgehoogd te worden met reserveringskosten, boekingskosten, brandstofkosten en transactiekosten, zodat je voor het luttele bedrag van 175 euro naar Malta vliegt. De vliegwereld is onder druk tot inzicht en overeenstemming gekomen dat deze manier van aanprijzen mislijdend is en adverteert nu met inclusief prijzen.
Het kan ook anders: In de energiewereld is de prijs van stroom die je afneemt inclusief transport-, levering- en meteropname kosten. Die kosten worden op de rekening achteraf gespecificeerd, zodat iedereen kan zien wat hij betaalt aan verplichte vaste kosten. Aangezien iedereen deze kosten moet betalen is het vooraf specificeren onnodig. Vooraf specificeren zou alleen maar vragen oproepen en een onduidelijke energieprijs opleveren.
Onzichtbaar in een digitale wereld
GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Dit stuk is van Dimitri Tokmetzis, een journalist die op zijn weblog over privacy, controle en toezicht in Nederland en daarbuiten schrijft.
Hier en daar duikt het verhaal op van de Amerikaanse journalist Evan Ratliff. Hij onderzocht of het nog mogelijk is een maand onzichtbaar te blijven in een digitale wereld. Zijn (lange) verhaal is bijzonder ? mede omdat het hem niet lukt.
Ratliff neemt een andere identiteit aan en reist door de VS, terwijl een aantal Wired-lezers hem digitaal op de hielen zit. Ze hebben inzicht in zijn betalingsgegevens en andere informatie die een privedetective boven water haalt. De moraal van het verhaal is dat het een slopende levenswijze is om onzichtbaar te blijven. Het kost veel geld, tijd en energie en al die inspanningen blijken na bijna een maand vergeefs als hij toch wordt achterhaald door de internetmeute.
Het verhaal draagt een zeer interessant thema: in de informatiemaatschappij is volstrekte anonimiteit onmogelijk. En een keuze is er niet meer: je zult vindbaar zijn, of je wilt of niet. Je laat dagelijks zoveel digitale sporen achter, door te betalen, te reizen, te communiceren, tja eigenlijk door te leven, dat je niet meer onzichtbaar kunt zijn.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Wint de mening van de wetenschap?

James Surowiecki zei het al: menigten zijn vaak slimmer dan de individuen waaruit zij bestaan. Hij noemde dat Wisdom of Crowds, en het internet is potentieel dé plek waar het zou kunnen ontstaan. Het is een grote gedecentraliseerde verzamelplaats van diverse, onafhankelijke, meningen en ideeën. Geef iedereen toegang tot die ideeën, en je krijgt vanzelf een crowd die de goede keuzes maakt voor zichzelf en, heel idealistisch, voor de mensheid als geheel.
Helaas is de praktijk weerbarstiger. Het internet frustreert op dit moment vitale discussies op allerlei gebieden. Of het nu gaat om het wel of niet bestaan van HIV, het nut en gevaar van vaccinaties en het klimaatdebat, in alle drie deze discussies bestaat er een consensus in de wetenschap: HIV bestaat, vaccinaties zijn ongevaarlijk als je het vergelijkt met de ziektes die ze voorkomen, en de mens heeft hoogstwaarschijnlijk een hand in de huidige opwarming van de aarde.
Maar op het internet is dat verre van een uitgemaakte zaak. Mensen die drie uur gegoogled hebben voelen zich zeker genoeg om experts die jaren bezig zijn in een bepaald vakgebied de les te lezen en de mening van die ene wetenschapper die een afwijkende mening heeft wordt tot absolute waarheid verheven. Het adagium is ‘denk zelf na’, maar ze zijn zich er niet van bewust dat ze zelf lijden aan chronische tunnelvisie en zeer selectief te werk gaan met de informatie die ze wel en niet gebruiken. ‘Cherry picking‘ is eerder regel dan uitzondering.
Op alle drie bovengenoemde terreinen treden complicaties op die het vormen van een ‘wijze menigte’ onmogelijk maken. Met name emotie en de ‘information cascade‘, waar mensen beslissingen van anderen kopiëren, gooien roet in het eten. Een kleine groep dissidenten kan op het internet namelijk zoveel materiaal produceren dat het voor de onbevooroordeelde, zich nieuw in het debat begevende mens lijkt alsof er een levendige discussie plaatsvindt en dat de uitkomst van het wetenschappelijke debat onzeker is. De beschikbare informatie is niet proportioneel beschikbaar. De afwijkende mening wordt van de daken geschreeuwd in makkelijke toegankelijke taal op weblogs, de wetenschappelijke consensus zit verstopt in moeilijk toegankelijke artikelen in tijdschriften. En zo kiezen mensen voor de optie die hen het meest aanstaat: mijn kind hoeft niet gevaccineerd te worden, HIV bestaat niet, en het klimaat, daar hebben wij geen invloed op. Ik hoef mijn leven niet te veranderen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto des Tages | Lan Party
Zoveel mensen die via zo’n lange omweg zo dicht langs elkaar heen socialiseren, het heeft iets magisch. Zouden ze Ender’s Game trouwens wel gelezen hebben?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.