Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Closing Time | Pista (Fresh Start)
Los Bitchos. Dat klinkt Spaans, maar de band komt uit Londen. Psychedelische surfrock, de soundtrack van een Quinten Tarantino-film, retromuziek, Zuid-Amerikaans feestgevoel, vintage en futuristisch in één song. En Los Bitchos doen het zonder woorden, alles instrumentaal dus.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Closing Time | The Best Of Edmundo Ros
Fijne, warme dansmuziek, bigband, rumba, mambo, lekkere blazers, dito percussie. Nostalgie uit zorgelozere tijden lijkt wel. De vader van Edmundo Ros kwam uit Schotland en zijn moeder uit Venuzuela, daar komen muzikale kinderen van. En als je ‘best of’ twee elpees beslaat, dan lag je toen kennelijk goed in de markt.
Zitten we alleen nog met die hoes. Die kan nu dus niet meer. Die hoespoes. Mooie dame, daar niet van. Maar. Trouw keek laatst terug op hoe de cover van Remco Camperts roman ‘Hoe ik mijn verjaardag vierde’, tot stand kwam. En hoe de modellen en de werkneemsters van uitgeverij De Bezige Bij er op terugkeken en hoe ze er nu over dachten.
Closing Time | Maria También
De Closing Time van 9 augustus had ‘m al, Khruangbin. Ik kende van die band maar één song, Texas Sun, en die was me eigenlijk niet zo bijgebleven, wist me niet te pakken. Maar dat ligt anders bij Maria También, een instrumentaaltje dat ook 45 jaar geleden gecomponeerd had kunnen zijn. En wie zei er dat bassisten altijd van die suffe types zijn?
Closing Time | Attraction
Hoewel het grootste deel Closing Time vocaal van aard is (je onderhoudt een weblog tenslotte om je stem te verheffen nietwaar?) komt er best wel eens wat instrumentaals voorbij. Dat dan weer veelal in groepsformaties. Soms een solostuk of wat.
Vandaag nog een solo dagsluiter. Percussionist Christoph Sietzen op marimba en vibrafoon, met een korte versie van ‘Attracation’, oorspronkelijk een 10 minuten durende compositie van Emmanuel Séjourné (ook een percussionist).