In Gaza Archives - Sargasso

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Ben ik zó gevaarlijk?

15 oktober 2011 , 19:00 , door Lydia de Leeuw

De Nederlandse zomer zit er weer op. Hoe zag uw vakantie eruit? Maakte u een vliegreis, dagtochtjes of reisde u met de klassieke caravan? Hoe dan ook, de sleur werd even doorbroken de batterij is weer opgeladen.

Maar wat als het ondenkbaar zou zijn om vanaf uw huis in Amsterdam naar Utrecht te reizen, laat staan de Nederlandse grens over te steken? Wat als u uw familie een provincie verderop niet op kunt zoeken? Dit is al jarenlang de realiteit van Palestijnen in de Gazastrook en Westelijke Jordaanoever. Kinderen en jongeren in Gaza kennen de Westoever alleen van verhalen en tv-beelden en vice versa.

Toch zijn er voor een aantal jonge Palestijnen waardevolle kansen om te reizen vanuit de bezette gebieden en indrukken op te doen in het buitenland. Een studie in het buitenland of een bezoek op uitnodiging van een organisatie kan het verschil maken tussen een uitzichtloze openluchtgevangenis en een periode van relatieve bewegingsvrijheid.

Een vriendin van me kreeg zo’n kans. Ze werd door een Nederlandse NGO uitgenodigd voor een verblijf van drie weken. Ze zou deze maand bij verschillende gelegenheden over de situatie in Gaza vertellen en ook verschillende culturele en educatieve initiatieven in Gaza promoten. Ze diende vol goede moed de voor Palestijnen verplichte visumaanvraag in. Deze aanvraag kwam op mij meer over als een aanvraag voor permanent verblijf: bankafschriften, werkgeversverklaring, contract, verzekeringspapieren, uitnodiging en garantverklaring van een Nederlandse referent en opgave van het verblijfadres. Met haar vaste baan en haar familie in Gaza leek ze de perfecte ‘visum kandidaat’. Haar papieren werden vanuit de Gazastrook opgestuurd naar Ramallah (de stad op de Westelijke Jordaanoever waar de Palestijnse Autoriteit zetelt). Vanuit daar werden haar papieren naar Tel Aviv (Israël) opgestuurd. Vervolgens was het afwachten.

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Mijn zoon zou niet moeten worden vrijgelaten

13 oktober 2011 , 21:00 , door Lydia de Leeuw

De wisselkoers werd eergisteren vastgesteld op 1:1027. Eén Israelische krijgsgevangene blijkt 1.027 Palestijnse gevangenen waard te zijn, volgens de deal die Hamas en Israël gisteren met elkaar sloten. De 1 staat voor Gilad Shalit , de Israëlische soldaat die in 2006 (op 19-jarige leeftijd) gevangen werd genomen door Hamas strijders aan de rand van de Gazastrook. Bezoek van het Internationale Rode werd door Hamas niet toegestaan en twee jaar geleden was voor het laatst een teken van leven van hem te zien. De 1,027 staat voor de 6,000 anonieme Palestijnse gevangenen die verspreid over 22 Israëlische gevangenissen vastzitten.[1] Onder hen zijn 270 kinderen en zo’n 220 administratief gedetineerden.[2]

De Shalit deal kwam als een verassing. Toevallig zat ik tussen tientallen familieleden van gevangenen toen het nieuws over de gevangenenruil bekend werd. Ze vertelden me over de hongerstaking die zij sinds 2 weken voeren samen met Palestijnse gevangenen in protest tegen de onmenselijke behandeling in Israëlische gevangenissen. We zitten in de protesttent die de groep heeft opgezet voor het Internationale Rode Kruis gebouw in Gaza Stad – de enige verbinding tussen hen en hun gevangen familieleden. Er zijn zelf bedden neergezet voor degenen die uit willen rusten of voor wie zitten te vermoeiend is geworden. De meeste hongerstakers zien er nog redelijk fit uit, gezien de omstandigheden. Anderen liggen op apegapen en hebben totaal geen puf meer.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Luisteren naar het lijdend voorwerp

25 september 2011 , 12:00 , door Lydia de Leeuw

Vrijdag werd de lang voorziene knuppel in het hoenderhok gegooid: de PNA (Palestijnse Nationale Autoriteit) onder leiding van Mahmoud Abbas legde de Palestijnse aanvraag voor VN-lidmaatschap op tafel. De VN Veiligheidsraad gaat erover stemmen: alleen bij een meerderheid van stemmen en het uitblijven van een (Amerikaans) veto zal Palestina worden toegelaten als volwaardig VN lidstaat.

De speech van Abbas (Abu Mazen) was duidelijk: genoeg is genoeg. De Palestijnse burgers en politici hebben inmiddels alles geprobeerd wat in hun macht lag om het conflict te beëindigen. De afgelopen 63 jaar wisselden vreedzaam verzet, gewapend verzet, ontwapening, onderhandelingen, juridische procedures en zelfs de acceptatie van vele nederzettingen elkaar af. Niets van dit alles bracht het einde van de bezetting of de terugkeer van vluchtelingen dichterbij. De verstreken tijd heeft slechts meer nederzettingen, meer militair geweld en onderdrukking opgeleverd, onder toeziende blik van iedere aangestelde mediator, onderhandelaar en VN vergadering.

De Palestijnen hebben lang genoeg geleden onder bezetting en gewacht op bevrijding en terugkeer. Ze eisen nu op waar ze recht op hebben, aldus Abbas, die voor hem ongebruikelijk gepassioneerd bewoordingen gebruikte in zijn speech. Ook zei Abbas dat de Palestijnen een religieuze framing van het conflict, zoals die door de Israëlische regering geïntroduceerd is, niet accepteren. Even maakte zijn grijze muis imago gisteren plaats voor een op-de-strepen houding. Diverse intermezzo’s van (staande) ovaties doorkruisten zijn toespraak.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-09-2022

Ter land, ter zee en ondergronds

13 september 2011 , 19:00 , door Lydia de Leeuw

Tijdens de kalmere perioden in de Gazastrook gaat het openbare leven, vooral binnen de steden zijn gangetje. Tot op zekere hoogte. Er zijn echter gebieden in de Gazastrook waar je onafhankelijk van relatieve kalmte altijd levensgevaar loopt. Iedere dag betreden vele mannen, vrouwen en kinderen deze gevarenzones, om hun families van inkomen te voorzien.

De meest zichtbare gevarenzone is het grensgebied tussen de Gazastrook en Israël. Daar heeft het Israëlische leger een zogenaamde ‘bufferzone’ gecreëerd, die tussen de 0,5 en 2 kilometer in de kuststrook reikt. Het gebied bestrijkt bijna 1/3 van Gaza’s landbouwgrond. Alles wat zich in die zone begeeft, wordt met scherp beschoten vanuit wachttorens die over de gehele lengte van de grens staan.

De term bufferzone doet voorkomen alsof militaire doeleinden of een veiligheidsoverweging aan dit ‘shoot to kill’ beleid ten grondslag liggen. De vele burgers (inclusief kinderen) die tijdens het werken op het land, verzamelen van schroot of doen van huishoudelijke bezigheden zijn verwond en gedood door het leger, illustreren een ander beeld. De landbouwgrond in het gehele gebied is met de grond gelijk gemaakt en duizenden mensen hebben hun woningen moeten verlaten vanwege de levensgevaarlijke omstandigheden en vernietiging van hun huizen en grond.

Opgesloten met een sluipmoordenaar

5 september 2011 , 19:00 , door Lydia de Leeuw

,,There is no death by natural causes in Gaza.”

Deze uitspraak komt niet van een Palestijn uit de Gazastrook. Ook niet van een mensenrechtenactivist. Nee, dit werd enkele jaren geleden gezegd door de Israëlisch Brigadier-Generaal Zvi Fogel.

Voor de duidelijkheid: de bevolking van de Gazastrook hongert of droogt niet massaal uit. Biafrabuikjes en dakloze kinderen zijn geen onderdeel van het straatbeeld. Geen Somalië of India. Nee, in Gaza is iets anders aan de hand. Hier voltrekt zich een sluipend, bijna onzichtbaar proces dat zich maar moeilijk vatten in woorden en daarom nog vaak onbegrepen. Het knabbelt levensjaren weg en maakt de levensjaren die overblijven miserabel.

Toch doelt Zvi Fogel met zijn uitlating niet (alleen) op overlijden als gevolg van stelselmatige bombardementen en beschietingen van burgerdoelen en dichtbevolkte gebieden in de Gazastrook.[1] Het gaat vooral ook om de ongezonde levensomstandigheden waaraan de inwoners als onderdeel van de afsluiting van de Gazastrook- opzettelijk aan worden blootgesteld. Dit leidt al enkele jaren tot vele onnodige zieken en doden.

Om te beginnen is meer dan 90% van het drinkwater vervuild. Wanneer ik ’s ochtends de kraan open draai, komt me vaak een vreselijke stank tegemoet. Ik heb de luxe dat ik me er alleen mee hoef te wassen heb de mogelijkheid om flessen water te kopen- maar de vele mensen die dit water noodgedwongen drinken, ontwikkelen nierstenen en andere chronische aandoeningen. Wat de afsluiting van Gaza hier mee te maken heeft? De waterzuiveringsinstallaties kunnen vanwege een verbod op invoer van bouwmaterialen niet onderhouden of gerepareerd worden. Daardoor kan drinkwater onvoldoende gezuiverd worden en belandt iedere dag 80 miljoen liter rioolwater in het grond- en zeewater.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.