Nepvakbonden hebben in Nederland vrij spel

'Gele bonden' (vakbonden door werkgevers mede gefinancierd en gecontroleerd) hebben vrij spel in Nederland. In Nederland kennen we grotere vakbonden die doorgaans zijn aangesloten bij FNV, CNV of VCP. Zij hebben leden in één of meerdere sectoren waar alle werknemers tot de doelgroep behoren. Daarnaast zijn er flink aantal kleine bedrijfs- en beroepsbonden, bonden die alleen personeel bij één bedrijf of één beroepsgroep binnen één of meerdere bedrijven vertegenwoordigen. We hebben kort gezegd algemene bonden voor alle werknemers binnen één of meer sectoren, bedrijfsbonden voor alle werknemers binnen één bedrijf, categorale bonden voor bepaalde categorieën werknemers in één of meerdere sectoren (bijvoorbeeld hoger personeel) en beroepsverenigingen voor specifieke beroepen. Tot slot zijn er ook nog confessionele vakbonden. Deze zijn gebonden aan een kerkgenootschap, zoals het Gereformeerd Maatschappelijk Verbond. Cao’s Er zijn en Nederland meer dan duizend cao’s. De meeste zijn cao’s die alleen binnen één bedrijf gelden, maar er zijn ook een slordige tweehonderd cao’s die voor een hele bedrijfstak gelden. Alle cao’s moeten worden aangemeld bij de minister, voor bedrijfstak-cao’s kan een verzoek tot algemeen verbindendverklaring (avv) worden ingediend. Zo’n avv zorgt ervoor dat de cao op alle bedrijven van toepassing is, ook als een bedrijf niet is aangesloten bij de werkgeversvereniging.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Stakingsrecht internationaal onder vuur

ACHTERGROND - Werkgeversorganisaties proberen via de VN het stakingsrecht wereldwijd te ondergraven.

‘Clash tussen werkgevers en werknemers legt de arbeidsorganisatie van de VN lam’ viel vandaag in de Volkskrant te lezen.

Er blijkt sinds 2012 een hoogoplopend conflict te bestaan tussen vertegenwoordigers van werkgevers en werknemers binnen de International Labour Organisation (ILO), het lichaam van de VN dat zich met zaken als arbeidsrecht bezighoudt.

Hoewel tientallen jaren onomstreden binnen de organisatie, vinden de werkgevers dat de tijd is gekomen om het stakingsrecht aan te pakken:

Tientallen jaren leek overeenstemming te bestaan over het stakingsrecht. Boekenkasten vol documenten van de ILO zelf bevestigen het: het stakingsrecht leek diep geworteld in de arbeidsorganisatie. ‘Maar dat is alleen maar interpretatie door de experts van de ILO’, zegt de Deen Jørgen Rønnest, voorzitter van de werkgeversfractie in de ILO.

De Volkskrant weet verder te melden dat het conflict is ontstaan doordat ‘een vakbondsman’ tegenwoordig de scepter zwaait bij de ILO:

Tientallen jaren werkte de internationale arbeidsorganisatie goed. Maar sinds een vakbondsman aan het hoofd staat van de ILO, sputteren de werkgevers tegen. Ze vrezen dat het stakingsrecht veel te veel wordt opgerekt.

Helaas slaat de Volkskrant met deze interpretatie de plank volledig mis. Werkgevers willen namelijk niet voorkomen dat het stakingsrecht ’te veel wordt opgerekt’. In plaats daarvan willen ze volledig van dit recht af. En dat is nogal een verschil.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.