Woordvoerders Clinton dicteren journalisten hoe die over haar moeten schrijven

Hoe krijg je als journalist het makkelijkst toegang tot politici? Laat hun persvoorlichters dicteren hoe je je artikelen moet schrijven. Gawker wist via de Amerikaanse variant van de WOB-procedure de hand te leggen op een aantal emails tussen woordvoerders van Hillary Clinton en journalisten van onder andere Politico en The Atlantic. Die dateren nog uit de tijd dat Clinton minister van Buitenlandse Zaken was, maar het geeft desondanks een aardig kijkje in de keuken van Clintons media-apparaat. Het shocklog vergeleek de emails van de spindokter aan Atlantic-journalist Marc Ambinder met het artikel dat de laatste schreef en ontdekte dat die de aanwijzingen van Philippe Reines nauwkeurig had opgevolgd, tot en met het letterlijk kopiëren van steekwoorden en argumenten aan toe. Zo functioneert de journalist als doorgeefluik van Hillary's persvoorlichter. De lezer van The Atlantic denkt een informatief stuk te lezen van een onafhankelijke waarnemer, terwijl hij gewoon propagandapraat van een spindokter naar binnen gelepeld krijgt. The same request previously revealed that Politico’s chief White House correspondent, Mike Allen, promised to deliver positive coverage of Chelsea Clinton, and, in a separate exchange, permitted Reines to ghost-write an item about the State Department for Politico’s Playbook newsletter. Ambinder’s emails with Reines demonstrate the same kind of transactional reporting, albeit to a much more legible degree: In them, you can see Reines “blackmailing” Ambinder into describing a Clinton speech as “muscular” in exchange for early access to the transcript. In other words, Ambinder outsourced his editorial judgment about the speech to a member of Clinton’s own staff. Het is natuurlijk naïef te denken dat alleen Clintons persvoorlichters dit truukje kennen, of dat dit in Nederland niet gebeurt; al is Ambinders copy-paste-methode wel een buitengewoon flagrant voorbeeld van journalisten die zich voor het karretje van de persvoorlichting laten spannen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Waan van de dag

Verkennende vooruitblik op het BuZa-beleid van de 45ste president van de VS (van A)

, door

COLUMN - Wat voor buitenlandbeleid te verwachten van de volgende president van de Verenigde Staten?

Stephen Walt werpt alvast een verkennende blik in de toekomst en gaat per ‘What If?” het rijtje af van de huidige ‘Big 5’ kandidaten (Clinton, Trump, Cruz, Sanders, Rubio).

In een notendop:

  • A Clinton foreign policy will look a lot like Barack Obama’s, but with a decidedly more hawkish edge.
  • high tariffs on China […] building walls to keep immigrants out […] Muslim-bashing […] The real worry is that we have no idea what Trump’s foreign policy would be.
  • a Ted Cruz presidency would probably make George W. Bush-style “unilateralism” seem like a Quaker meeting. […] If it bothers you that the current U.S. president is now the most popular leader in the world, don’t worry: Cruz would almost certainly fix that problem.
  • For Sanders, foreign policy is mostly an afterthought. He’s not going to squander lots of money on idealistic foreign-policy crusades, and he’s not likely to pick fights with countries that aren’t directly threatening the United States.
  • a Rubio presidency would confirm that the United States has learned precisely nothing from its tragic experiment with neoconservatism.

Hillary Clinton: donaties van Wall Street zijn goed, want 9/11 (en ik ben vrouw)

, door

Wauw. Dit is echt … wauw.

Bernie Sanders vestigt de aandacht op de geldstroom van Wall Street richting de campagnekas van Clinton, vraagt zich af of de banken misschien hopen er iets voor terug te krijgen. Clinton antwoordt:

I represented New York, and I represented New York on 9/11 when we were attacked. Where were we attacked? We were attacked in downtown Manhattan, where Wall Street is.

Life imitates niet alleen art kennelijk, maar ook Family Guy …

Maar wie heeft het Democratische debat nou echt gewonnen?

, door

Als je de media moet geloven, kwam Hillary Clinton onbetwist als winnaar uit het debat rond de nominatie voor presidentskandidaat namens de Democratische Partij.

Bekijk je echter de peilingen die diverse media-outlets hebben gehouden, dan blijkt sociaal-democraat Bernie Sanders echter in elke peiling veel hogere ogen gegooid te hebben dan Clinton. In sommige peilingen kwam Clinton zelfs als derde uit de bus.

Een duidelijker waterscheiding tussen het Amerikaanse journaille en Democratische kiezers is bijna niet denkbaar.

Waan van de dag

“Decline and Fall of the British Empire, 2009 edition”

, door

ACHTERGROND - Sidney Blumenthal, de naaste adviseur en oude vertrouweling van de Clintons (en tevens de vader van Max), hield Hillary Clinton in 2009 per e-mail op de hoogte van de toen aanstaande verkiezingen van 2010 in het Verenigd Koninkrijk. In die hoedanigheid heeft hij zich een aantal keer niet al te lovend uitgelaten over David Cameron en de Britse Conservatieven.

Over Camerons vermeende kwaliteiten op buitenlandbeleid zegt hij:

Waan van de dag

Ruzie binnen Hillary’s super-PAC

, door

De Amerikaanse presidentsverkiezingen draaien vooral om campagnegelden. Wie het meeste geld heeft, kan zijn concurrenten de loef afsteken.

Jeb Bush heeft in de eerste maanden van 2015 een slordige $100 miljoen bijeen weten te slepen, dus het kamp Hillary is inmiddels een beetje nerveus aan het worden.

‘Hebben wij genoeg geld om daar tegenover te zetten?’, vroegen ze zich daar af. Hillary’s team heeft tot nu toe zo’n $16 miljoen bijeen weten te vergaren.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende