Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
PVV’ers willen poen zien
Gebrek aan goede kandidaten heette de reden waarom Geert Wilders alleen in Almere en Den Haag zal meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar. Maar daar komt Hero Brinkman in het altijd goed ingelichte Binnenlands Bestuur toch ineens nog met een andere reden op de proppen:
“Wij hebben door de lage vergoedingen te weinig mensen weten te interesseren voor het raadswerk en daarom doen we maar in twee gemeenten met de raadsverkiezingen mee.”
De PVV heeft vorig jaar al geprobeerd om van raadslid een full-time baan met bijbehorende vergoeding (.doc alert) te maken. Alleen het lid Verdonk steunde het voorstel. De andere fracties vinden het belangrijk dat raadsleden met hun andere been in de maatschappij blijven staan.
Het lastige van de vergoedingen is dat ieder raadslid evenveel krijgt, terwijl de werkdruk enorm kan verschillen. Een fractielid van een grote partij heeft veel minder te doen dan een eenmansfractie. En hoeveel je van de vergoeding overhoudt, hangt van de rest van je inkomen af, reden waarom de VVD hem belastingvrij wil maken. Overigens ging de vergoeding vorig jaar al omhoog.
Maar goed, gezien de peilingen is de PVV geen kleine partij en dus is de bestaande vergoeding meer dan fatsoenlijk. Het valt door de PVV te hopen dat hetzelfde probleem niet gaat spelen bij de statenverkiezingen waar ze nu mensen voor werft. Om de opkomst van de PVV te saboteren zijn de linkse partijen alweer bezig met een lobby tegen verhoogde vergoedingen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Charme-offensief Brinkman na acupunctuur

(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Partijdiscipline
Ook vandaag weer een bijdrage van Erik Alkema
Quote du Jour | ‘Maffiamaatschappij’
“Ik wil een beweging die door alle Antillianen, van communist tot liberaal, wordt gedragen. Zodra de onderklasse zich bewust wordt van hoeveel schade de corruptie hen toebrengt zal dat een gigantische schok teweeg brengen”. (De Pers)
Hero Brinkman van de PVV heeft weer wilde plannen met de Antillen. Ditmaal geen openbare verkoop van de rijksdelen via Marktplaats, maar de oprichting van een heuse tegenbeweging die de massale corruptie op de eilanden moet tegengaan.
Brinkman is met een delegatie van Tweede Kamerleden voor een reeks werkbezoeken op Curaçao. Vandaag begint op Aruba het Parlementair Overleg Koninkrijksrelaties (POK). Inzet is het overleg over de nieuwe staatsstructuur, dat vorig jaar moest worden afgeblazen vanwege de uitlatingen van diezelfde Brinkman. Zijn kwalificatie van ‘corrupt boevennest’ bracht toen veel commotie teweeg.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.