De Week van GeenCommentaar: Kaukasus

De grootste knallen kwamen deze week helaas niet uit de verwachte hoek van China, vanwege de Olympische Spelen, maar uit de Kaukasus. De schermutselingen tussen Georgië en Rusland doofden nog net niet het Olympische vredesvuur, maar veel scheelde het niet. Voorzover er nieuws komt uit de regio, is het duidelijk dat ook de mediaoorlog begonnen is. Intussen is in Nederland de komkommertijd nog gaande, met deze week een opvallende hoofdrol voor iets anders groens: Tweede Kamerlid Duyvendak van GroenLinks had waarschijnlijk bij het trekken van media-aandacht iets anders in gedachten met zijn persbericht.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duyvendak en de moraal

De passage in zijn te verschijnen boek waarin GroenLinks-Kamerlid Wijnand Duyvendak toegeeft te hebben deelgenomen aan een inbraak in het Ministerie van Economische Zaken brengt GroenLinks schade toe, zo heeft Femke Halsema gezegd. Ja, dank je de koekkoek, maar wat betekent dit voor het functioneren van Duyvendak als Kamerlid? Kan iemand met een verleden als dit Kamerlid blijven?

Natuurlijk, rechts Nederland omschrijft milieu-activisten per definitie het liefst als terrorist en vindt dat hij moet aftreden. De achterban van GroenLinks en SP schijnt – in een onderzoek van Maurice de Hond, dat wel – de inbraak te billijken vanwege de idealistische achtergrond en ziet blijkbaar geen bezwaar. Moet een Kamerlid per definitie van onbesproken gedrag zijn? En wat betekent dat dan? Geen strafbare feiten hebben begaan? Geen feiten hebben begaan die wellicht ooit tot een veroordeling hadden kunnen leiden? Niet op familiefeestjes met z’n aangeschoten klauwen aan z’n schoonzus hebben zitten?  Volgens mij zijn dat geen bruikbare criteria. Zelfs niet als iemand een strafbaar feit heeft begaan en daarvoor in de gevangenis heeft gezeten. Na het uitzitten van je straf word je immers geacht je schuld aan de maatschappij te hebben voldaan. Of een partij dan nog met je in zee wil, is een tweede.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GroenLinks faalt in de affaire Duyvendak

Wijnand Duyvendak (Foto: Flickr/illustir)

Een tijd terug speelde bij mij het idee meer politiek betrokken te worden. Ik heb lang getwijfeld tussen lid worden van D66 en GroenLinks, maar uiteindelijk koos ik als links-liberaal voor GroenLinks, omdat die partij zowel linkser als liberaler was dan D66. Dit speelde namelijk in de tijd dat D66 aan het prutsen was in Balkenende III. Uiteindelijk bleek ik trouwens andere zaken toch voorrang te geven en ben ik op wat sporadische activiteiten na passief lid.

Wat me toen deed twijfelen aan GroenLinks waren voornamelijk een aantal milieustandpunten. Ik ben moleculair bioloog en werk in een instituut waar proefdieronderzoek wordt gedaan (niet door mij persoonlijk overigens.) Ik geloof in het nut en de noodzaak daarvan, net zoals ik geloof in het potentiële nut van genetische modificatie. Bij GroenLinks bespeurde ik toch een anti-technologische radicale ’terug naar de natuur-stroming’. Een belangrijke vertegenwoordiger daarvan is voor mij Tweedekamerlid Wijnand Duyvendak, oud-directeur van Milieudefensie.

Diezelfde Duyvendak baarde vandaag opzien door in een persbericht voor zijn binnenkort uit te komen boek over zijn verleden als milieuactivist te bekennen dat hij medeverantwoordelijk was voor een inbraak in het ministerie van Economische Zaken in 1985. Daarbij zijn geheime plannen voor de eventuele bouw van een kerncentrale op de Moerdijk gestolen en gepubliceerd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het vingertje van Groenlinks

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Eelke.

Vingerkoekjes! (Foto: Flickr/Jill)

Groenlinks wordt regelmatig door anderen aangesproken op hun belerende vingertje. Zij krijgen soms te horen dat ze mensen hun wil willen opleggen als het bijvoorbeeld gaat om milieuzaken. Dit is zeer verwonderlijk, aangezien Femke Halsema juist altijd fel tegen dit specifieke vingertje is.

Je zou verwachten dat een lijsttrekker representatief is voor een partij. En dat juist haar persoonlijke mening gezien wordt als een partijstandpunt. Blijkbaar is dit niet het geval. Groenlinks houdt het imago van de belerende vinger.

Het fascinerende aan dit onderwerp is de verdeling binnen de partij over deze vinger. Er begint een geluid op te komen die vindt dat we niets bereiken met onze softe historie van aanpak. We moeten de balustrades op en vooral de wereld vertellen waarom het slecht is om bijvoorbeeld auto te rijden en bio-industrie vlees te eten. We zullen strenger moeten worden. En we moeten zeker niet meer vertrouwen op de goedheid van de mens. Je kunt de wereld alleen veranderen door op je principes te staan en verandering te creëren. Een betere toekomst begint niet meer alleen bij jezelf!

Eigenlijk zijn er 2 manieren om dit te bereiken: je kunt ?verbieden of verleiden?. Door bijvoorbeeld producten uit de schappen te halen, dwing je alle mensen om gezond en verstandig te eten. Door de gloeilamp en vliegreizen te verbieden, creëer je een beter milieu. Dit bedoel ik met de term ?verbieden?. Verleiden, echter, gaat om het aantrekkelijker maken van de juiste keuze. Een vervuilende auto wordt duurder en/of een schone auto goedkoper.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Wetten aan grondwet toetsen door rechter

Logo kamerstukken van de dagFemke Rulez! Oeps. Deze toon past niet bij dit onderwerp. Nieuwe poging: Tweede Kamerlid Femke Halsema is bezig met lange adem een belangrijke wijziging in de grondwet voor elkaar te boksen.
Vorig jaar was het hier nog één van de stevig gesteunde voorstellen van de Nationale Conventie. Maar nu blijkt dat Femke al sinds 2002 bezig is een grondwetswijziging voor elkaar te krijgen waarin staat dat nieuwe wetten door rechters getoetst mogen worden om te bepalen of ze in overeenstemming met de grondwet zijn. En dat dit voorstel al de eerste ronde langs de Tweede Kamer is gepasseerd (alleen CDA tegen) en nu bij de Eerste Kamer ligt.
Driewerf hulde! Hoop dat ze met deze aanmoediging in staat is het langs de Eerste Kamer te krijgen en vervolgens nog een ronde te doen. Dat is namelijk echte lange termijn politiek.
 
 
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Overigens ben ik van mening dat altijd bekend moet zijn hoe de individuele kamerleden gestemd hebben en dat alle stemmingen direct online beschikbaar moeten zijn.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Klimaat wijkt weer voor industrie

Logo kamerstukken van de dagWas een beetje offline de laatste dagen, maar heb nog wel de krant kunnen lezen. Maar toen ik vandaag weer even door de kamerstukken heen ging, kwam ik iets tegen dat niet de krant had gehaald. In een tijd waarin iedereen het heeft over klimaatverandering, zou je verwachten dat stemmingen in de Tweede Kamer over dit onderwerp tenminste een korte vermelding zouden krijgen. Niet dus. Misschien komt het omdat weer eens duidelijk wordt dat ondanks alle aandacht voor klimaatverandering en de steeds sterker wordende signalen, er eigenlijk niets verandert. Iedereen mag dan tegenwoordig om het hardst schreeuwen dat er iets moet gebeuren voor het te laat is, als het er op aan komt stemmen ze toch weer ouderwetsch.
Over een paar jaar moet het stelsel van emissierechten voor CO2 aangepast worden. Dit stelsel is er gekomen door Kyoto en heeft als doel de uitstoot van CO2 te verminderen. Nu begrijp ik dat de regering zich in de Europese onderhandelingen inzet voor het uitdelen van gratis emissierechten aan mondiaal opererende energieproducenten. Want anders zou hun concurrentiepositie worden aangetast.
Het principe “de vervuiler betaalt” en het klimaat zijn dus gewoon ondergeschikt aan het geldelijk gewin.
De poging van Duyvendak (GroenLinks) en Jansen (SP) om hier middels moties een stokje voor te steken zijn gestrand. Moties afgewezen.
Opvallend
hierbij is de positie van Samsom (PvdA):
Samsom (PvdA), Neppérus (VVD) en Spies (CDA) willen de motie van Duyvendak en Jansen over emissierechten van grote bedrijven niet steunen. Zij vinden het belangrijk dat Nederlandse bedrijven die actief zijn op de wereldmarkt, kunnen concurreren met buitenlandse bedrijven. Emissierechten zijn daarbij een belemmering.
Ik dacht dat hij zo’n fervent voorvechter van het milieu was? Valt me toch weer tegen.

Ook jammer is dat de motie van Jansen voor wat meer voorzichtigheid in het streven om 10% biobrandstof bij te mengen is afgewezen. Zeker nu er zoveel signalen zijn dat de neveneffecten van dit streven behoorlijk negatief zijn voor voedselvoorziening en natuur.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Helemaal nergens meer

Ik ben van mijn stoel gevallen van verbazing toen ik de afgelopen dagen […] opeens moest lezen dat er een richtingenstrijd in de PvdA was, en ik vond het nog vreemder dat het ging over de vraag of we met de SP moeten samenwerken of met GroenLinks en D66.

Naar mijn beste weten werken wij op dit moment samen met het CDA en de ChristenUnie. Laten we daar nou éérst een succes van maken, want als dat niet lukt dan hebben we straks echt helemaal niks meer te kiezen want dan zijn we helemaal nergens meer.

Wouter Bos ontkende gisterenavond bij Nova dat er een richtingenstrijd is, en introduceert en passant een derde richting.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende