Toen Sarah Palin door Glenn Beck gevraagd werd wie haar favoriete 'Founding Father' ofwel stichter van de Verenigde Staten was, kwam ze met twee niet al te overtuigende antwoorden. Eerst zei ze 'Well, all of them', hetgeen bij het kritische deel van het publiek het vermoeden deed opkomen dat ze niet in staat zou zijn om een 'Founding Father' bij naam te noemen. Ze herstelde zich echter enigszins door op te merken dat het dan toch wel George Washington moest zijn. Dit omdat Washington, net als zijzelf, iemand was die eigenlijk geen politieke ambities had, en het land slechts wilde dienen. Nu was Washington gebrand op het presidentschap, en deed hij alleen maar alsof het hoogste ambt hem niet veel kon schelen, maar goed. We kunnen van mevrouw Palin niet redelijkerwijze verwachten dat ze de kleine bibliotheek aan recente Washington-biografieën gelezen heeft. Hierdoor ben ik eens gaan nadenken wie nou eigenlijk mijn favoriete 'Founding Fathers' zijn. Als Sarah Palin 'all of them' mag zeggen, dan mag ik er toch minstens wel twee nomineren. Voor mij worden het dan Benjamin Franklin en John Adams. Als tweekoppige draak. Adams was een onbuigzame, moreel hoogstaande man, Benjamin Franklin een linke hypocriet met geslepen ellebogen. Ze werden samen afgevaardigd naar Europa om steun voor de Amerikaanse Vrijheidsoorlog te verwerven. Ze konden elkaar niet uitstaan. En toch is het ze samen gelukt om Frankrijk, Spanje, en Nederland tot steun voor de opstand te bewegen. Ik ben erg benieuwd wat de GC-lezer hierover te zeggen weet. Ik zou vooral bewondering hebben voor diegenen die erin slagen, met een kloppende redenering, meer obscure 'Founding Fathers' a la John Jay tot hun favoriet te verkiezen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Ze noemen president Obama in één adem een marxist, communist, fascist, een moslim, Kenyaan en Arabier. Hij zou uit zijn op de verwoesting van Amerika, het blanke ras, het christendom en wapenbezit. En ze worden steeds luidruchtiger. Met hun ontevreden stem hebben ze Scott Brown onlangs tot senator gekozen van het überliberale Massachussetts.
De Tea Party Movement werd lange tijd afgedaan als een verzameling conservatieve red-necks, die zich ‘aan wapens en religie klampte’ uit vrees voor het snel veranderende Amerika. Ondanks warme ondersteuning van de conservatieve zender Fox News, met boegbeelden als de paranoïde Glenn Beck, zou de vlam van blank ongenoegen snel uitdoven.
Maar de Tea Party Movement is zo Amerikaans als ‘apple pie’ en gaat niet weg, of in ieder geval in een andere vorm verder. De beroemde intellectueel Richard Hofstadter legde ruim 45 jaar terug al haarscherp bloot dat sinds de geboorte van de natie om de haverklap paranoïde politieke bewegingen opduiken. Zijn beroemde essay, The Paranoid Style of American Politics, is nog steeds griezelig actueel.
,,American politics has often been an arena for angry minds. In recent years we have seen angry minds at work mainly among extreme right-wingers, who have now demonstrated in the Goldwater movement how much political leverage can be got out of the animosities and passions of a small minority. But behind this I believe there is a style of mind that is far from new and that is not necessarily right-wing. I call it the paranoid style simply because no other word adequately evokes the sense of heated exaggeration, suspiciousness, and conspiratorial fantasy that I have in mind.’’
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.