Toen Sarah Palin door Glenn Beck gevraagd werd wie haar favoriete 'Founding Father' ofwel stichter van de Verenigde Staten was, kwam ze met twee niet al te overtuigende antwoorden. Eerst zei ze 'Well, all of them', hetgeen bij het kritische deel van het publiek het vermoeden deed opkomen dat ze niet in staat zou zijn om een 'Founding Father' bij naam te noemen. Ze herstelde zich echter enigszins door op te merken dat het dan toch wel George Washington moest zijn. Dit omdat Washington, net als zijzelf, iemand was die eigenlijk geen politieke ambities had, en het land slechts wilde dienen. Nu was Washington gebrand op het presidentschap, en deed hij alleen maar alsof het hoogste ambt hem niet veel kon schelen, maar goed. We kunnen van mevrouw Palin niet redelijkerwijze verwachten dat ze de kleine bibliotheek aan recente Washington-biografieën gelezen heeft. Hierdoor ben ik eens gaan nadenken wie nou eigenlijk mijn favoriete 'Founding Fathers' zijn. Als Sarah Palin 'all of them' mag zeggen, dan mag ik er toch minstens wel twee nomineren. Voor mij worden het dan Benjamin Franklin en John Adams. Als tweekoppige draak. Adams was een onbuigzame, moreel hoogstaande man, Benjamin Franklin een linke hypocriet met geslepen ellebogen. Ze werden samen afgevaardigd naar Europa om steun voor de Amerikaanse Vrijheidsoorlog te verwerven. Ze konden elkaar niet uitstaan. En toch is het ze samen gelukt om Frankrijk, Spanje, en Nederland tot steun voor de opstand te bewegen. Ik ben erg benieuwd wat de GC-lezer hierover te zeggen weet. Ik zou vooral bewondering hebben voor diegenen die erin slagen, met een kloppende redenering, meer obscure 'Founding Fathers' a la John Jay tot hun favoriet te verkiezen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Ze noemen president Obama in één adem een marxist, communist, fascist, een moslim, Kenyaan en Arabier. Hij zou uit zijn op de verwoesting van Amerika, het blanke ras, het christendom en wapenbezit. En ze worden steeds luidruchtiger. Met hun ontevreden stem hebben ze Scott Brown onlangs tot senator gekozen van het überliberale Massachussetts.
De Tea Party Movement werd lange tijd afgedaan als een verzameling conservatieve red-necks, die zich ‘aan wapens en religie klampte’ uit vrees voor het snel veranderende Amerika. Ondanks warme ondersteuning van de conservatieve zender Fox News, met boegbeelden als de paranoïde Glenn Beck, zou de vlam van blank ongenoegen snel uitdoven.
Maar de Tea Party Movement is zo Amerikaans als ‘apple pie’ en gaat niet weg, of in ieder geval in een andere vorm verder. De beroemde intellectueel Richard Hofstadter legde ruim 45 jaar terug al haarscherp bloot dat sinds de geboorte van de natie om de haverklap paranoïde politieke bewegingen opduiken. Zijn beroemde essay, The Paranoid Style of American Politics, is nog steeds griezelig actueel.
,,American politics has often been an arena for angry minds. In recent years we have seen angry minds at work mainly among extreme right-wingers, who have now demonstrated in the Goldwater movement how much political leverage can be got out of the animosities and passions of a small minority. But behind this I believe there is a style of mind that is far from new and that is not necessarily right-wing. I call it the paranoid style simply because no other word adequately evokes the sense of heated exaggeration, suspiciousness, and conspiratorial fantasy that I have in mind.’’
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.