Waarom noemen we ‘gezinsdrama’ niet gewoon moord?

Via Frontaal Naakt: Afgezien van het feit dat de term ['gezinsdrama'] dus een extra belasting is voor achterblijvende partner en familie (zij zijn de familie waarin het familiedrama plaatsvond, zij waren collectief de dramatische spiraal binnen hun gelederen niet de baas) denk ik dat hij gevaarlijk is. Het maakt het makkelijker voor potentiële daders (mannen die geen ‘nee’ of ‘voorbij’ accepteren en met het rudiment voor dit soort scenario’s in hun hoofd lopen) zichzelf in dat scenario als een slachtoffer, rebel of zelfs soort held te gaan zien, of een combinatie van alle drie. [...] Dit soort karakters is zeer vatbaar voor de gedachte hoe ze herinnerd zullen worden. Het woord ‘gezinsdrama’ kan ze sterken in het waanidee dat er met verdriet en spijt aan ze teruggedacht zal worden, met de gedachte ‘hadden we maar ingezien hoe hij leed….’. De reguliere onvolwassen zelfmoordfantasie gekoppeld aan de walgelijkste vorm van zelfzuchtige controlfreakerij over je graf heen. Persoonlijk denk ik dat 'gezinsdrama's' de ultieme consequentie van patriarchaal denken zijn. Als gezinshoofd en vader heb je het recht om vrijelijk over het lot van je vrouw en kinderen te beschikken. Zij zijn immers van jou. Om gezinsdrama's, zoals de schrijfster van het originele stuk doet, te benoemen als een vorm van seculiere eerwraak, lijkt mij dan ook een prima observatie. Eerwraak is immers niet zozeer een consequentie van islamitische opvattingen, als wel van een patriarchale opvattingen: de gedachte dat de gevoelens, de wensen en de eer van de pater familias zwaarder wegen dan de autonomie van vrouw of kinderen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.