Je kunt veel van IS zeggen, maar duidelijk zijn ze wel. Hun voorman Aboe Mohammed al-Adnani had twee weken geleden heel duidelijk gewaarschuwd dat de heilige maand ramadan 'een ramp' zou worden voor ongelovigen, sjiieten en afvalligen. Een week later waren er de aanslagen in Tunesië, Frankrijk en Koeweit. Het is duidelijk dat IS echt oorlog wil op álle fronten, uiteraard in de verwachting dat dan ook van álle kanten de strijders zullen toestromen, en dat men daarbij geen boodschap heeft aan de traditionele betekenis van de ramadan als maand van vasten en bezinning. Niet van moord en doodslag. Maar IS weet dat zij in deze de Profeet aan zijn zijde heeft. En dat moslims dat ook weten.
Bloederige koranverzen
In het oude Arabië waren de heilige maanden, behorende bij een bepaalde god (en zijn heiligdom) bedoeld om pelgrims de gelegenheid te geven om deze god te kunnen bezoeken, zonder dat men gelijk allerlei beveiliging moest regelen. Alle (stammen)strijd kwam dan (met een beetje geluk, en onder de dreiging van goddelijke wraak) tijdelijk tot stilstand. Maar nadat Mohammed en zijn strijders uit Mekka vertrokken waren, hielden die zich daar niet aan, zo blijkt uit het volgende vers:
Zij zullen u ondervragen over de gewijde maand, het strijden daarin. Zeg: Strijden, daarin is iets ernstigs maar afwenden van de weg Gods en ongeloof aan Hem en [afwenden] van het Gewijde Bedehuis en het uitdrijven daaruit van de lieden die erbij horen is ernstiger bij God. (soera 2:217)
Met andere woorden: God beschouwde hun verdrijving uit Mekka als zo'n vreselijk onrecht dat zij het recht hadden om de heilige maand te negeren. En het zijn juist dit soort goddelijke opdrachten waar IS graag gebruik van maakt.
