De PvdA als partij van het geradicaliseerde midden

Er is niet links en rechts, er is een extreme centre en de rest. Doel van de laatste is het verdedigen van grootbedrijven, banken en multinationals (of zo men wil: het verdedigen van kapitaal) (...) Eerste kenmerk van het geradicaliseerde midden is dat politici die er deel van uitmaken na hun politieke loopbaan door het bedrijfsleven beloond worden(...) Tweede kenmerk is dat het geradicaliseerde midden inkomsten van de staat uitholt door privatiseringen. Hiermee samenhangend worden publieke sectoren (zorg, onderwijs, huisvesting) wingewesten voor zakenbankiers, consultants en oud-politici. Mainstream politici worden beloond voor goed gedrag door het bedrijfsleven. Als ze zich toch niet aan het neoliberale script houden, dan worden zij door de media aangevallen. Politici adapteren daarmee permanent eisen van media en grootbedrijven. Zodra politici gekozen zijn, zijn kiezers onbelangrijk. Als ze zoveel jaar later weer belangrijk worden, dan worden miljoenen uitgegeven aan politieke marketing en in het geval van sociaaldemocraten vergezeld van nieuwe beloften, spijtbetuigingen en oproepen om naar de toekomst te kijken; desnoods wordt de leider vervangen door iemand die de schijn van geloofwaardigheid nog aankleeft. De oude leider wordt consultant of zo wat. Dit is ook relevant voor Nederland waar het geradicaliseerde midden (D66, VVD, PvdA, CDA) sinds 1994 Nederland verder heeft gemaakt tot een op export gericht lage-lonen land en tot een belastingparadijs voor multinationals. De PvdA heeft consequent, compromisloos en zonder uitzondering voor deze koers gekozen. De sociaaldemocratie heeft nu zo vaak rechts gehandeld dat wie haar nog als links ziet aan zelfbedrog doet. Het is zo langzamerhand eerder verbijsterend dat mensen nog oprecht geloven dat de PvdA links is dan dat de PvdA rechts handelt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.