Sargasso’s Geoplaat – Berkiens ode aan de aso’s

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected] Als ik boven op de Dom sta Kijk ik even naar benee Dan zie ik het Oude Grachie Het Vreeburg en Wijk C Ja dan springt mn hartsjie open Ik ben trots wat dach-ie wat D'r is geen mooier plekkie As Uterech me stad Herman Berkien – Als ik boven op de Dom sta Wat doet u als u boven op de Dom staat? Naar beneden kijken natuurlijk, wat is er anders te doen? Maar Herman Berkien kwam kennelijk voor iets anders. Je ziet hem staan, hij bestudeert het prachtige metselwerk van de kantelen, en kijkt terloops ook even naar beneden. En daar ziet hij de Oude Gracht, het Vreeburg en Wijk C. Vanaf de Dom in één blik te vangen. Je hoeft maar een keer heel even naar beneden te kijken. Daar is geen weids uitzicht voor nodig. Zou de Utrechtse volkszanger een beetje benauwd zijn geweest voor de Dom? Inderdaad. De in 2005 overleden Berkien had hoogtevrees. Maar gek genoeg schreef hij de tekst van dit lied, dat sinds de jaren zeventig onlosmakelijk met hem verbonden is, helemaal niet zelf.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s Geoplaat: De atlas van Hal David

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

Dearest Darling
I had to write to say that I won’t be home anymore
Cause something happened to me while I was driving home
and I’m not the same anymore

Oh I was only 24 hours from Tulsa
only one day away from your arms
Gene Pitney – 24 hours from Tulsa (1963)

burthal“Kunnen we niet een stukje krijgen over 24 hours from Tulsa”, vroeg een Sargasso-lezer me bij de vorige Geoplaat. Een goed idee. Ik had me al eens eerder verbaasd over de vreemde geografische verwijzingen in de liedjes van Burt Bacharach.

Nou is er met die liedjes iets geks aan de hand. Vroeger zou ik nooit hebben durven toegeven – en wist ik ook niet eens – dat de sentimentele popsongs van Bacharach eigenlijk heel mooi zijn. Met de jaren komt het sentiment, zullen we maar zeggen. Bovendien blijken zijn ogenschijnlijk oppervlakkige liedjes altijd een dubbele laag te bevatten. En kom daar in deze tijd van plat vermaak en simpele macho-retoriek nog maar eens om. Inmiddels vind ik ze meestal prachtig. Wat nog niet betekent dat ik naar de platenzaak ren om “Trijntje Oosterhuis zingt Bacharach” te kopen.

“Make it easy on yourself” is een mooi voorbeeld: de verliefde hoofdpersoon roept het vreemdgaande object van zijn liefde op om de relatie te beëindigen, omdat die niet kan aanzien dat zijn geliefde het zichzelf te moeilijk maakt.
“Anyone who had a heart” is ook zo’n voorbeeld van een ongewone manier om je hartezeer en eenzaamheid met de wereld te delen. Maar om eerlijk te zijn, “close to you” blijft me nog steeds te zoet. Hoewel het waaaaahaahahaaaaa-koortje aan het eind weer een uitstekende vondst is.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s Geoplaat: Jackson

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

We got married in a fever
Hotter than a pepper sprout,
We’ve been talkin’ ‘bout Jackson
Ever since the fire went out.
I’m goin’ to Jackson
I’m gonna mess around,
Yeah, I’m goin’ to Jackson,
Look out Jackson town.

Jackson – Johnny Cash en June Carter.

cartercashHet is even zoeken naar het graf van June Carter en Johnny Cash in de Hendersonville Memorial Gardens, net buiten Nashville, Tennessee. Er is niemand anders op het kerkhof op een warme novemberochtend. Tientallen grootheden uit de countrymuziek liggen hier begraven, maar de Gardens zijn verre van een bedevaartsoord. Er liggen wat bloemen op het graf, briefjes van Cash en Carters kinderen. En een bordje met het vriendelijke verzoek aan bezoekers om niks mee te nemen.

Cash overleed in september 2003, slechts een paar maanden na zijn vrouw. Zonder June was het leven voor Johnny Cash het leven niet meer.

Vreemd genoeg is het bekendste liedje van Cash en Carter samen niet bepaald een ode aan de liefde. Gelukkig maar, want niets is zo slecht houdbaar als een liefdevol en zoet duet. Duetten waarin de geliefden elkaar voor rotte vis uitmaken, die blijven hangen. Denk maar aan Fairytale Of New York tussen Shane McGowan (leeft die nog?) en -de inmiddels overleden- Kirsty McColl.

Ook in Jackson sparen de geliefden elkaar niet. Cash wil de bloemetjes buitenzetten in Jackson (waar kennelijk wat te beleven valt), en Carter snuift dat ie dat vooral moet doen, boerenkinkel die hij is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s Geoplaat – Slappe lul van Kintyre

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

Mull of Kintyre
Oh mist rolling in from the sea,
My desire is always to be here
Oh Mull of Kintyre

Wings – Mull of Kintyre

mapktrHoewel ik ben geboren in het jaar dat de Beatles uiteen gingen, heb ik een favoriete Beatle. Paul McCartney. Zijn liedjes hadden altijd net iets meer humor, Engelse tong-in-wang truttigheid en mooiere melodietjes dan de snedigheid en blues van John Lennon. Maar toen de samenwerking met John Lennon verdween, bleek McCartney eigenlijk een sentimentele dwaas, gezellig met vrouwlief muziekjes maken in Wings. De enige band ter wereld waar niemand echt fan van is volgens mij.

Mull of Kintyre, Paul’s ode aan de punt van het Schotse Kintyre-schiereiland waar hij woonde is – met afstand – het bekendste nummer van de band.

Het was ook een van de eerste liedjes waar een heuse videoclip bijzat. Let wel, we hebben het over 1977/78, toen artiesten nog gewoon optraden in Toppop. Maar Paul zagen we, zittend op een hekje voor zijn huisje op de Mull. In de verte kwam Linda aangelopen in haar broekpak, en samen met de Wings-gitarist lopen ze al tokkelend naar het strand, waar het lokale doedelzakkengezelschap een mopje speelt. Later komen alle inwoners uit hun plaggenhutjes naar het kampvuur om met Paul het nieuwe volkslied aan te heffen.Ver-schik-ke-lijk!

Nou hadden ze bij het opnemen van de clip geluk. Normaal gesproken ligt Mull of Kintyre namelijk in een dikke laag mist, of regent het. Op Kintyre regent het ongeveer het vaakst in heel Groot-Brittanië. Het schijnt dat je vanaf de punt Noord-Ierland kan zien liggen, maar zelfs de locals maken zelden een dag mee dat je de zee vanaf het strand kan zien.
Het lied van Wings maakte van Mull of Kintyre ineens een toeristische bestemming. Maar omdat er nauwelijks hotels zijn, en kampeerders, net als elders in aan de Schotse westkust, ’s zomers worden opgevroten door kleine pestmuggetjes, was dat niet van lange duur.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s geoplaat: Nutbush

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

On Highway Number Nineteen
The people keep the city clean.
They call it Nutbush, oh Nutbush.
Call it Nutbush city limits.

Nuthbush City Limits – Ike and Tina Turner (1973)

nutbushklTennessee state highway 19 ziet op een zonnige dag laat oktober wit van de katoenpluis. De oogst is net geweest, en de laatste restjes watten laten zich door de wind verzamelen langs de wegkant. Daar ligt inmiddels een dikke deken over de verdorde begroeiing.
Voor ik het in de gaten heb ben ik Nutbush voorbij. Was dat alles? Een gesloten kruidenier en een cotton plant, waar de katoen in balen wordt geperst? Ik keer de auto en rij de weg terug. Maar nee, afgezien van een tweetal kerken en wat huizen is er niets te zien in Nutbush. Ook geen bordje “city limits”, maar dat wist ik al. De “unincorparated town” heeft helemaal nooit “city limits” gehad. En afgezien van een bord boven de deur van de kruidenier en haar artiestennaam waarnaar een deel van de weg is vernoemd, wijst weinig op vroegere aanwezigheid van een van de grootste stemmen uit de popgeschiedenis, die van Anna Mae Bullock.

Het lied dat ze over haar geboorteplaats schreef is geweldig, met die gestoorde synthesizer en die Marc Bolan-riff (die naar verluid ook op de plaat meespeelde). Maar de tekst is op z’n zachtst gezegd niet geweldig accuraat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s Geoplaat – Serviceton

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen. Benieuwd naar de achtergronden van uw favoriete plaat? Stuur uw tips voor een geoplaat naar [email protected]

With newfangled buffet cars and faster locomotives
the train stopped in Serviceton less and less often
There’s nothing sadder than a town with no cheer
VicRail decided the canteen was no longer necessary here

Tom Waits – Town With No Cheer (1983)

Station Serviceton

Station Serviceton

Als iemand in zijn muziek een gevoel van mislukking, verval en eenzaamheid kan neerzetten, dan is het Tom Waits. Met zijn donkergeraspte stem bezingt hij het leven van de verliezers, de ontheemden en de onverbeterlijke romantici. Zijn muziek roept beelden op van verlaten plattelandsplaatsjes, vervallen wijken in de stad en zeelui met heimwee in grote Aziatische steden.
Maar wat bezielt een Amerikaan, beïnvloed door blues, jazz en Europese volksmuziek, om een lied te schrijven over een verloren spoorwegstation in de outback van Australië? Me dunkt, er zijn dichter bij huis genoeg “towns with no cheer” te vinden. Amerika ligt er vol mee. Hoe kwam Waits dan op dit -relatief onbekende- plaatsje? Kwam hij er ooit langs? Kende hij iemand die uit Serviceston kwam?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s geoplaat – Big Rock Candy Mountain

Hoewel de meeste liedjes gaan over de liefde, wordt ook vaak gezongen over dorpen, steden, landen, rivieren en bergen. Michiel Maas gaat op zoek naar de plaats achter deze muzikale beschrijvingen.

One evening as the sun went down and the jungle fire was burning
Down the track came a hobo hikin’ and he said boys I’m not turning
I’m headin’ for a land that’s far away beside the crystal fountains
So come with me we’ll go and see the Big Rock Candy Mountain

Haywire Mac – Big Rock Candy Mountain (1928)

candymtn_mapEr zijn momenten dat het lijkt dat je eigen hersenen een loopje met je nemen. Iedereen heeft wel eens een deja vu gehad, of een moment van toevalligheid dat je in opperste verwarring brengt.
Ik had dat een paar jaar geleden in de Greyhoundbus van Denver naar Las Vegas. We reden ’s nachts door het uitgestrekte Utah, en op mijn mp3-speler luisterde ik naar de bluegrass-tonen op de soundtrack van “O Brother, where art thou?”. Slaperig staarde ik uit het raam de donkere nacht in. Tot plots langs de kant van de weg een verlicht bord verscheen: “Big Rock Candy Mountain – next exit”. Mijn kreet van verbazing wekte een aantal medepassagiers. “Big Rock Candy Mountain” was de titel van het stokoude liedje dat ik zojuist, nog geen tien minuten geleden, had beluisterd. Wat een toeval!
Ik bleef nog even naar buiten kijken, maar de verwijzing werd niet herhaald. Ik printte de daarop volgende borden in mijn geheugen om later op de wegenkaart de plek terug te kunnen vinden.
Maar op mijn Michelin-wegenboek was de naam de volgende dag niet te vinden. Had ik me vergist? Hadden mijn slaperige ogen iets anders gelezen en maakten mijn hersenen er iets herkenbaars van, iets wat ik net had gehoord?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.