Powned presenteerde vorige week haar beleidsplan. Via Geenstijl werd het prachtig vormgegeven, tweehonderd pagina's tellende document de wereld ingeslingerd. De nieuwe omroep van GS presenteert zich als exponent van de netwerkgeneratie. Van een generatie die alle informatie tegelijkertijd wil, die tv kijkt met de laptop op schoot. Deze generatie is wél politiek bewust, maar op hun manier. Ze willen best meedoen, participeren, zoals Geenstijl reeds heeft bewezen. Mooie woorden, maar het levert naast een mooi beleidsplan en enkele leuke ideeën, geen echt vernieuwende omroep op. Op pagina 32 zegt Powned: "Ons motto: neem je kijker serieus, je zult zien dat je er wat voor terugkrijgt." Maar waar blijven de reaguurders in het verhaal? In het eerste deel van het beleidsplan is meteen het hoogtepunt te vinden. Een uitstekende beschouwing van de positie van de protestgeneratie versus die van de netwerkgeneratie. Een tekst die volgend jaar meteen in het eindexamen Nederlands of als paragraaf in een HBO reader verwerkt kan worden. Samengevat: de voormalige protestgeneratie heeft en houdt alle machtsposities in Nederland, zeker in de media. Ze houden daarmee anderen tegen en zo ontstaat er vanzelf een eenvormig medialandschap. Powned heeft de oplossing: gedurfde TV en radio maken maken, die zich afzet in plaats van aanschurkt tegen de macht. Een grote nadruk op participatie van de kijker en daarmee échte interactiviteit moeten daar borg voor staan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
“PowNed wordt een metaomroep. We verstrekken informatie over de informatie. Dat sluit aan bij de vaardigheid van onze achterban om grote hoeveelheden informatie parallel te processeren en al onderzoekend een betekenisvol geheel te construeren uit onsamenhangende brokken informatie.” (Uit het beleidsplan van PowNed)
Het uitgelekte beleidsplan van PowNed doet ons hier en daar denken aan de tekst van een poep pratende mediadeskundige, annex leraar massacommunicatie, annex gesjeesde internetondernemer. En zou Dominique Weesie het ook allemaal echt geloven? Reaguurders die grote hoeveelheden informatie parallel weten te processeren?? Hahaha!
Voor de rest is het een zeer leesbaar beleidsplan. Op het sociologische stuk over de generatiekloof na dan, want daar schreef Weesie zichzelf toch echt in slaap. Maar is GeenStijl nou echt zo origineel met dat eigen internettaaltje (afgekeken van Alt0169.com)? En is de achterban van PowNed echt in staat om in drie muisklikken geoliede pr-machines onderuit te halen? En werd Nico Dijkshoorn echt ontdekt door GeenStijl? En is die Kouwes eigenlijk wel zo’n goede dichter?
Vragen, vragen, vragen….
“Ok, dames. We got him! De vrolijke zomerspeurtocht is voorbij. Dankzij noest speurwerk van onze reaguurders en enkele mannen in regenjassen kunnen we u mededelen dat de upskirt-man, de vrouwelijke collega-filmert, de stiekeme meisjesfotograaf, niemand minder dan B. S. uit W. is, ook wel bekend als ‘vw_caddy’, de gewaardeerde moderator op Fok.nl.”
En zo eindigt een zomerdag eigen rechtertje spelen op GeenStijl. Het begon met het publiek maken van de site van de man, die door hem was afgeschermd van Google. Het duurde niet lang voordat de jacht compleet werd ingezet, daarna vond het traditionele publiekelijk aan de schandpaal nagelen plaats met als toetje zijn arrestatie om half een ’s nachts.
GeenStijl opereert hier wederom op de rand van het betamelijke. In het tweede artikel plaatste het blog zelfs een foto (met gezicht) van een van zijn slachtoffers. Deze foto werd later weggehaald, maar hiermee creëerde het blog wel zelf het eerste échte slachtoffer van de upskirt man.
En de upskirt man zelf? Die is inmiddels harder gestraft dan een rechter ooit zou doen voor dit vergrijp. Hij is een lul, maar een tweede kans, daar hoeft hij niet meer op te rekenen. Dit zal Google nooit vergeten.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Vorige week ontstond er een klein beetje beroering toen Kaj Leers ontdekte dat het internet in de Tweede Kamer werd gecensureerd. GeenStijl werd geblockt.
Het filteren van internet gebeurt in het bedrijfsleven al regelmatig. Alhoewel ik denk dat een bedrijf dat filteren nodig denkt te hebben grotere problemen heeft dan ongewenst ge-internet en aan symptoombestrijding doet, moet dat kunnen. Het bedrijf betaalt de lonen en bepaalt welke faciliteiten de werknemers hebben.
Maar in de Tweede Kamer ligt dat anders. Het lijkt me fout en gevaarlijk dat er een externe organisatie is die indirect bepaalt wat onze parlementariërs en ook de bezoekende journalisten mogen zien. Beide groepen zijn immers verantwoordelijk voor hun eigen tijdsbesteding. Er is dan ook geen enkel belang gemoeid met het filteren van het internet. Sterker nog, zo’n filter frustreert mogelijk de democratie, omdat onze parlementariërs misschien belangrijke informatie wordt onthouden.
Uiteraard zijn er in dat pand ook ambtenaren aanwezig. Als je hen zonodig af wilt schermen, ga je gang. Maar creëer dan wel een een apart, ongecensureerd netwerk voor onze volksvertegenwoordiging en de pers.
Hebben de critici van PowNed nu zelf de hoax bedacht dat Dominique Weesie het publieke bestel zou opschrikken met zijn nieuwe omroep? Vergisten we ons door te denken dat leatherface met zijn motorzaag de zuilen van Hilversum omver zou zagen? Is dit nou de angry young man waarvoor meer dan 50.000 freaks een paar ronde eurootjes hebben neergelegd? Woensdagavond was Fleischbaum te gast bij EO’s Knevel en Van den Brink. Zorgvuldig ingelikt, zacht masserend met de tong rond de prikkelende tv-anus. Zó opzienbarend is deze voormalige Telegraafjournalist misschien wel nooit geweest. We hebben dat mogelijke braniekarakter zelf bedacht. Hé Hilversum, het is veilig hoor!
Een paar flarden uit het gesprek: Dominique Weesie is ‘dankbaar’ dat hij een Christelijke opvoeding heeft gehad. Zijn toekomstige kinderen geeft hij een ‘stukje algemene opvoeding’ mee door ze naar een Christelijke school te sturen. Wat de man in zijn privéleven doet en wat hij zijn kinderen wil meegeven moet hij weten, maar hij bekende het met de trotse glinstering in de ogen, broederlijk naast Rouvoet. Maar toen hij op de vingers werd getikt door Knevel over een gevalletje Nekschot – gisteren nog door K&vDB-gast Mark Rutte aangehaald als ‘de man van die tekeningetjes’ – op Geenstijl tijdens Pasen was het weerwoord: ‘Ik heb het zelf niet gezien, ik was er niet.’ Ja, dahaag. We zijn nu pas écht PowNed. Opgelicht. Of niet?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Hoei, leuk, een fittie aan de rechterflank van de blogosfeer, tussen de rechts-liberalen en rechts-conservatieven. Alles begon met een klein stukkie van ene Frank Verhoef, getiteld “Typisch: nu homohuwelijk mag, waarom niet polygamie?“. Daarin betoogt hij, dat het homohuwelijk heel slecht is voor de Nederlandsche samenleving.
“Het huwelijk is altijd een verbintenis geweest tussen een man en een vrouw die van elkaar houden, elkaar seksueel trouw blijven, en een gezin stichten binnen dat huwelijk. Dat is al jaren niet meer zo. In Nederland kennen wij zoiets als het homohuwelijk, waarmee het huwelijk is gedevalueerd tot een contract tussen twee individuen die elkaar liefhebben. Meer is het niet. Is de liefde voorbij, dan ga je gewoon uit elkaar. Simple as that.”
Ah ja. Natuurlijk. Wat is het huwelijk dan? Een instituut waarin je je eeuwig moet opsluiten als de liefde voorbij is, zodat je ongelukkig sterft? Hier zien wij de ware conservatief, maar wel eentje die richting het eind van zijn carrière met een – al dan niet mannelijke – prostituee wordt betrapt.
GeenStijl, dat altijd opkomt voor homorechten, schreef hier dan ook een pittig – en traditioneel op de persoon gericht – stukje over. Opvallend genoeg was de reageerdersmeute het veelal niet eens met GeenStijl. Schat de redactie van het blog hun achterban verkeerd in?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.