Wie brengt Israël eindelijk tot bezinning (2)?

Over de intenties en strategieën van Israël en Hamas wordt hevig gespeculeerd in de media. Wat willen Israël en Hamas bereiken met deze gewelddadigheden? Hoe gaat dit verder? Ik zal trachten - voorzover dat kan - de strategische intenties van beide partijen te doorgronden. De titel van deze bijdrage zou er op kunnen wijzen dat dit geen objectieve analyse is, maar vooral een oordeel over het Israëlische optreden. Dat klopt, ik sluit deze analyse af met een oordeel. Veelal wordt een zekere rationaliteit verondersteld bij strijdende partijen. Maar 'rationaliteit' is ook in deze een betrekkelijk begrip. Zijn zelfmoordaanslagen logisch? Niet helemaal een willekeurige vraag in deze context. Ja, deze blijken inderdaad logisch volgens een analyse van Robert Pape "The strategic Logic of Suicide Terrorism" (een paper kan worden gedownload). Zelfmoordaanslagen blijken vooral bruikbaar om "moderne liberale democratieën" tot territoriale concessies te dwingen. It pays to die, volgens Pape. Startpunt voor deze analyse is het (rationele) uitgangspunt door Clausewitz geformuleerd (vrij vertaald): dat oorlog - en wat mij betreft ook terrorisme - de voortzetting zijn van politiek, maar dan met andere middelen. Oorlog en terrorisme 'zijn' politiek. Zowel Israël als Hamas streven (uiteindelijk) politieke doelstellingen na. Althans dat zou je dan (moeten) denken. Hier valt namelijk nog wel wat op af te dingen, zonder nu mijn eigen analyse meteen te willen ondermijnen. Geweld en oorlog zijn in beide 'landen' namelijk in in hoge mate onderdeel van beide samenlevingen geworden, en genereren een eigen vaak destructieve dynamiek. Organisaties en personen ontlenen in belangrijke mate hun bestaansrecht en prestige aan de toepassing van geweld. Deze vicieuze cirkel zal voor een duurzame oplossing van het conflict moeten worden doorbroken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Westelijke Sahara wil ook Israëlische bommen

De Israëlische overheid heeft vandaag besloten een wachtlijst op te stellen voor militaire acties van het leger. Aanleiding is het verzoek van verzetsbewegeging Polisario om de Westelijke Sahara te bombarderen. “Een Joodse bom heeft veel meer impact dan een Marokkaanse”, aldus Polisario-voorman Abdelaziz.

“De media-offshoot van een Joodse inval is enorm”, zegt Mohamed Abdelaziz, voorman van Polisario, vanuit Parijs. “Wij verzetten ons al tientallen jaren tegen de bezetting van ons land door Marokko. Maar ja, daar hoor je nou nooit eens iemand over. We hebben gewoon de verkeerde tegenstanders. Ik denk dat we veel meer aandacht krijgen als Joden bommen gooien.”
Tegen talloze VN-resoluties in, houdt Marokko de Westelijke Sahara nog steeds bezet, de oorspronkelijke bewoners leven in kampen over de grens met Algerije. Polisario hoopt dat de zaak met wat Joodse plofjes op The Berm weer in de kranten belandt.

Het Israëlische leger (IDF) neemt het verzoek van Abdelaziz in overweging. IDF-woordvoerder Avi Benayahu: “Voor ons maakt het totaal niet uit waar we moslims bombarderen. Zodra een officieel Polisario-verzoek per raket ons luchtruim binnen vliegt, zullen we ons op een antwoord beraden.”

Het Israëlische leger is op dit moment bezig met vreedzame oefeningen in Gaza om de burgerbevolking te beschermen. Dit publiciteitsoffensief van het IDF vindt iedere vier jaar plaats, enkele weken voor de verkiezingen. Hamas, de vredelievende organisatie die Gaza bestuurt, schiet uit protest tegen de oefeningen vuurpijlen af vanaf daken van kleuterscholen en ziekenhuizen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Facebook praat liever niet over Gaza

Niet alleen is de grondoorlog in Gaza begonnen, ook de mondiale informatieoorlog rondom het conflict tussen Israël en Hamas is inmiddels in volle gang. Terwijl u hier op Sargasso nog in redelijk veilige handen bent kunt u er bij andere sites niet altijd van op aan dat u objectief wordt geïnformeerd, laat staan dat ze uw mening laten staan. Ja dat ene nachtelijke comment over een “gegangbangde Gretta” hebben we maar weggehaald, smakeloze beeldspraak daar houden wij salonbloggers niet van. En van het fenomeen nekschot zijn we ook niet gediend. Maar verder mag u hier alles zeggen over het conflict, of u nu pro-Israël of pro-Palestina bent. Ja zelfs als u géén mening hebt dan laten we hem nog staan!

Maar zo niet op Facebook. Deze gezellige sociaal netwerk site wil liever niet dat er wordt gediscussieerd over zionistisch geweld, moslimfundamentalisme en/of terrorisme in het algemeen. Global Voices ontdekte dat discussies over de situatie in Gaza willekeurig worden gecensureerd. De Jewish Internet Defense Force (JIDF) voelt zich in haar kuif gepikt nu haar teksten over hoe één van de terroristen in Mumbai Facebook gebruikte plotseling is verdwenen, terwijl volgens hen antisemitische teksten wel blijven staan. Ondertussen is een blogger uit Jordanië verbolgen is over het feit dat zijn Facebook tekst over “Zionists Attack on Gaza” van hogerhand is gecensureerd. Dat mondiale babbelen in de global village leek tot nu best aardig, maar mogen we ook even weten wie de burgemeester is?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie brengt Israël eindelijk tot bezinning?

De Verenigde Staten blokkeren een uitspraak van de Veiligheidsraad over de gewelddadigheden in de Gazastrook. Dat is een kwalijke zaak. Het Israëlische optreden in de Gazastrook verdient namelijk scherpe afkeuring. Voor dit standpunt is een aantal objectieve criteria aan te wijzen:

1. Zelfverdediging. Israël beroept zich op haar recht op zelfverdediging. Dit militaire optreden zou een reactie zijn op provocaties – willekeurige raketbeschietingen op Israëlisch grondgebied door Hamas vanuit de Gazastrook – en de beëindiging van de wapenstilstand door Hamas. Dat klopt. Ook Israël heeft recht op zelfverdediging, maar niet op de wijze zoals dit nu gebeurt (zie de volgende punten). Bovendien mag niet uit het oog worden verloren dat deze provocaties van Hamas niet het startpunt zijn van dit conflict. Israël houdt de Gazastrook al voor langere duur in een economische wurggreep en ontneemt de Palestijnen een menswaardig bestaan. Door deze wurggreep tracht Israël Hamas ‘los te weken’ van de Palestijnse bevolking. Punt is dat Israël ook de gematigdere partij van Abbas geen enkel perspectief biedt. Kort gezegd: Israël kan zich slechts in zeer enge zin op zelfverdediging beroepen, en nota bene in hoge mate in een situatie die door Israël zelf is gecreëerd.

2. Andere middelen. Alvorens geweldsaanwending aan de orde kan zijn, moeten alle andere middelen hebben gefaald. Israël heeft nagelaten alle andere middelen volledig te benutten. Zie ook punt 1.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oproep aan Israël ? leer de terreur te dulden

Israëlisch-Palestijns conflict (Foto: Flickr/FREEPAL)

In discussies over het Israëlische optreden in de Gaza-strook is de vraag die gesteld wordt of het Israëlische optreden wel rechtmatig is. Dit is niet de juiste vraag. De werkelijk relevante vraag is of het Israëlische optreden doelmatig is. De Israëli’s geven aan dat ze van zins zijn om de Hamas definitief de nek om te draaien. Israël heeft echter al zeer dikwijls met geweld op geweld geantwoord. Is dit onrechtmatig? In de optiek van deze columnist niet – het probleem blijft echter dat het geweld niets heeft opgelost. Tientallen jaren van gericht terroristen uitschakelen heeft de terreur niet beëindigd. Een vergelijkbare oorlog tegen de Hezbollah in Libanon heeft deze organisatie niet uitgeschakeld. Terroristen zijn moeilijk op te sporen en in te rekenen. De haat en de wanhoop van de Palestijnse bevolking zitten onderhand zo diep, dat Israëlisch geweld geen afschrikkingsfunctie meer heeft.

Maar wat is dan de oplossing? Concessies doen heeft ook niet geholpen. Op momenten dat Israël een grotere bereidheid tot het doen van concessies heeft getoond, zoals bijvoorbeeld in de maanden na de dood van Yitzhak Rabin, of onder het premierschap van Ehud Barak, is het geweld van Palestijnse zijde juist opgelaaid. Israël is niet in staat om de terreur te stoppen. De reactie op zowel meer Israëlisch geweld als op verzoenende gebaren van Israël zal hetzelfde zijn.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige