Gabon: woede richt zich op Fransen

"Port Gentil, le mal nommé" kopt Afrique en ligne, vrij vertaald: "Vriendelijke Haven, een verkeerde naam". Alhoewel het vanochtend rustig was in de tweede stad van Gabon waren er de afgelopen drie dagen geweldadige rellen. De Gabonezen zijn in opstand gekomen tegen de omstreden verkiezing van Ali Bongo, de zoon van de in juni overleden president Omar Bongo die bijna 42 jaar aan de macht was. Ali Bongo wordt gezien als een marionet van de Franse regering: coup de force françafricain. De demonstranten keerden zich dan ook tegen alles wat Frans is: het consultaat, de Total bezinestations en de tienduizend Franse expats in het land. Inmiddels heeft de minister van Binnenlandse Zaken gedreigd de noodtoestand af te kondigen en 'speciale krachten' in te roepen als de protesten niet zouden stoppen. Als hij met deze speciale krachten Franse troepen bedoelt zou dat nog wel eens meer olie op het vuur kunnen gooien. Woedende demonstranten dreigden er al mee: "If Sarkozy intervenes, we’ll kill French people right here".

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kroniek van een aangekondigde uitslag in Gabon

Kansloze kandidaat Bruno Ben Moubamba poseert met een kiezer (Foto: Flickr/brunobenmoubamba)

Toen Omar Bongo overleed na ruim veertig jaar dictator geweest te zijn van Gabon, een olierijk land aan de Afrikaanse westkust, had hij genoeg geld verzameld om zijn zoon Ali-Ben in staat te stellen een overweldigende campagne voor de presidentsverkiezingen van gisteren te voeren. De andere 22 kandidaten zouden alleen al op naamsbekendheid verliezen in de verkiezingen, die uit slechts één ronde bestaan, waarbij degene met de meeste stemmen wint, ook als dat minder dan de helft is.

Omdat een flink aantal kandidaten zich op het laatste moment terugtrok, is het echter ineens een race geworden tussen Bongo junior, Andre Obame en Pierre Mamboundou. Obame, een voormalige minister, klaagde over vele oneerlijkheden tijdens de campagne (hoewel hij zelf een half jaar geleden ook nog van het ‘geen commentaar’ was toen anti-corruptie activisten zonder enige reden gearresteerd werden). Mamboundou is al twintig jaar oppositieleider en verloor de vorige keer kansloos van Bongo senior (van wie hij wel eens geld aannam). Volgens Bongo zijn al zijn tegenstanders verraders.

Voor het daadwerkelijk beleid zal de keuze tussen Bongo en Obame waarschijnlijk niet veel uitmaken voor de inwoners van het welvarendste Afrikaanse land onder de Sahara. Mamboundou belooft wel meer veranderingen, maar het zal voor een outsider lastig zijn die claim waar te maken. Het zou al heel wat zijn wanneer de uitslag eerlijk vastgesteld wordt en rellen uitblijven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.