Frans Timmermans als vice-voorzitter van de Commissie

Wat houdt de nieuwe functie van Frans Timmermans precies in en hoe zwaar is deze eigenlijk? Woensdag werd de verdeling van de posten voor de nieuwe Commissie bekend gemaakt. In ieder geval kan niet worden gezegd dat de Commissie niet uit zwaargewichten bestaat, minder dan negen vrouwen omvat of dat de vorming ervan eindeloos heeft geduurd. Het wachten is uiteraard nog op de hoorzittingen in en door het Europees Parlement met de kandidaat-leden van de Commissie. Structuur van de Commissie Wat in het bijzonder opvalt is de rol die de vicepresidenten krijgen in de nieuwe Commissiestructuur. Er zijn zeven vicevoorzitters. Volgens de verdragsregels is de Hoge Vertegenwoordiger Buitenland, Federica Mogherini, er één van. Frans Timmermans wordt de eerste vicevoorzitter.

Timmermans’ toespraak bij de VN

Er wordt vaak lacherig gedaan over ‘Timmerfrans’ en z’n negen talen, z’n facebookpagina en z’n eigenpijperige promotiefilmpjes.

Maar als je hem dit emotionele appèl in onberispelijk Engels hoort geven bij de VN-Veiligheidsraad om een onafhankelijk onderzoek te steunen naar het neerhalen van het Maleisische passagiersvoertuig MH17 en een snelle berging van de lichamen, dan komt hij van alle ministers wel het meeste over als een staatsman.

Tekst.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Ministerie van Buitenlandse Zaken (cc)

Efficiënte democratie?

ACHTERGROND - Daags voor de verkiezingen was er gedoe in Den Haag: de premier had een VVD-agenda gedropt bij de krant in de provincie. Agenda: sterkere interne markt, minder regels, meer vrijhandel, een energiemarkt, aanpak misstanden arbeidsmarkt. De PvdA van Samsom vond het een schraal verhaal waar de werkgelegenheid aan ontbrak. De oppositie was nog wat feller. Laat in de avond kwam er een nieuwe brief naar de Kamer, waarin Rutte, nu met ook een krul van Timmermans, een toelichting gaf. Veel gedoe om niks, vat ik het commentaar van Halbe Zijlstra samen.

Het proces

Het hoort zo te werken: de regeringsleiders spreken namens hun landen, dus hun inbreng wordt getoetst in discussie met de parlementen. Een factor die een beetje complicerend werkt is de verkiezing van het Europees Parlement: stel dat de verkiezingen in een heel andere richting wijzen, dan het gewogen gemiddelde in de Tweede Kamer? Een zware Europa-vijandige verkiezingsuitslag zou kunnen. Hoe om te gaan met dat mogelijke verschil?

Het antwoord daarop is er niet echt. Het komt meer voor dat representatieve organen verschillend oordelen: kijk naar onze Tweede en Eerste Kamer. Meestal wordt de informateur gevraagd een goede samenwerking te bevorderen met de beide kamers der Staten Generaal. Als dat wordt verzuimd, wordt het lastig. Het zou kunnen dat het nieuwe smaldeel europarlementariërs anders denkt over de Europese toekomst dan hun achterban. Vooralsnog is het theorie, maar het kan.

Foto: The Israel Project (cc)

Ruzie Den Haag en Jeruzalem bij bezoek Rutte en Timmermans

NIEUWS - Het bezoek van premier Mark Rutte en minister Frans Timmermans aan Israël dreigde een operette-achtige wending te nemen nog voor het gisteren officieel begonnen was. De krant Haaretz meldt dat Rutte een ceremoniële inwijding van een speciale dure scanner die Nederland cadeau heeft gedaan aan Israël, die vandaag zou plaatsvinden, heeft afgezegd, omdat er een verschil van mening is ontstaan over het gebruik van het ding.

De schenking van de scanner werd nog beklonken door de vorige minister van Buitenlandse Zaken, Uri Rosenthal. Het apparaat  zou goederen die vanuit Gaza geëxporteerd worden kunnen scannen. De export van Gaza naar de Westoever en naar Europa, die ‘om veiligheidsredenen’ al sinds 2007 nagenoeg stilligt,  zou dan kunnen worden hervat.

Dat was althans het verhaal, toentertijd, toen Rosenthal de schenking bekend maakte. Maar Haaretz meldt nu dat het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken aan het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken heeft gevraagd of, nu de scanner er staat, de export ook daadwerkelijk zal worden hervat. En – surprise, surprise – het antwoord was: nee.

Haaretz meldt dat de vraag was voorgelegd aan het ministerie van Defensie van Moshe Ya’alon en dat daar negatief was beslist. Ambtenaren van dat departement hadden Haaretz uitgelegd dat de scanner weliswaar goederen voor de export zou kunnen scannen, maar dat niet zal gaan doen, omdat Israël de Gaza-strook geïsoleerd wil houden van de Westoever, en omdat hervatting van de export hiermee in tegenspraak zou zijn. Dit alles, uiteraard, ‘om veiligheidsredenen.’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: macalin (cc)

Somalië is weer ‘in’

INTERVIEW - Vorige week vond in Londen een grote conferentie plaats over Somalië. Politicologe Ayaan Abukar, die actief is in de Somalische diaspora in Nederland, was erbij. 

Hoe gaat het eigenlijk met Somalië?

‘Deze vraag is niet met goed of slecht te beantwoorden. Somalië is na 22 jaar burgeroorlog begonnen aan de wederopbouw van het land. Het aantreden van de nieuwe president en het aannemen van een nieuwe grondwet (aug-sep 2012) hebben nieuwe perspectieven gegeven. Landen zoals de Verenigde Staten en Engeland, en het Internationaal Monetair Fonds (IMF), hebben de Somalische regering officieel erkend. Diaspora keren terug naar de hoofdstad en zakenmannen en vrouwen zoeken naar nieuwe kansen in het land.’

‘De troepen van de Afrikaans Unie hebben de Al Shabaab uit Mogadishu en een aantal cruciale en strategische steden verdreven. De verbeterde veiligheidsituatie geeft een enorme boost aan deze ontwikkelingen. Tegelijkertijd zijn de uitdagingen waar de nieuwe regering mee te maken heeft enorm. De veiligheidsituatie is bijvoorbeeld nog steeds fragiel, de recente aanslagen in Mogadishu hebben bewezen dat Al Shabaab weliswaar haar macht in de stad kwijt is maar nog altijd een gevaar kan zijn en de stabiliteit in gevaar kan brengen. Daarnaast zijn er politieke onenigheden tussen de centrale regering en regio’s die federale staten willen oprichten. De bevolking leeft onder extreme armoede, toegang tot gezondheidszorg en onderwijs zijn nog steeds minimaal.’

Foto: PlanetObserver (cc)

Opgestoken vinger en eigen boezem

ANALYSE - Het kabinet en de Tweede Kamer zitten niet op één lijn wat betreft Europa, schrijft Ruben de Graaff. 

Minister Timmermans stuurde, samen met zijn Deense, Duitse en Finse collega’s, op 6 maart een brief aan Commissie-voorzitter Barroso. Daarin onderstrepen zij het belang van het beschermen van het Europese project als waardengemeenschap, juist in tijden van euroscepsis en financiële malaise. Zij schreven:

As you very rightly stated in your State of the Union Address, there are limits to our institutional arrangements when it comes to ensuring compliance. Neither the procedures enshrined in the Treaties nor the EU fundamental rights charter provide for sufficiently targeted instruments.

Dat is nog zacht uitgedrukt. De Europese Commissie zit met de handen in het haar nu in Hongarije een pakket constitutionele amendementen van kracht is geworden dat op gespannen voet staat met rechtsstatelijke beginselen. Met name de rechterlijke macht moet het daar ontgelden. Zo kan de President van de Hongaarse Raad voor de Rechtspraak voortaan rechtszaken bij de ene rechter weghalen en overhevelen aan een andere rechter (hierbij verbleekt de Nederlandse affaire Chipshol) en is de rechtskracht ontnomen aan alle (!) uitspraken van het Constitutionele Hof die voor het inwerkingtreden van de nieuwe Grondwet zijn gewezen (zie eerder dit blog en de amendementen). De vier diplomaten schrijven:

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Maurice (cc)

Je zou maar een homoseksuele journalist in Rusland zijn…

OPINIE - Nederland heeft grote handelsbelangen in Rusland, maar de mensenrechtensituatie aldaar is niet al te rooskleurig.

2013 is het jaar van de Nederlands-Russische bilaterale verhouding – of, beter: de Russisch-Nederlandse bilaterale verhouding. Laten we de onderlinge verhoudingen wel scherp op ons netvlies houden. Dat moet gevierd, maar niet door menig Russisch journalist, homoseksueel, NGO’er of activistisch internetter. Concludeert Timmermans, minister van Buitenlandse Zaken, in een kekke brief aan de Kamer. Na lezing vraag je af of we dit jaar niet beter de bilaterale verhouding met een ander land kunnen vieren. Luxemburg. Of desnoods België.

In het schrijven tekent de Nederlandse mensenrechtenambassadeur op dat de Russen, bij monde van onder meer voorzitter Fedotov van de Presidentiële Mensenrechten Raad, dik tevreden zijn met hun zaakjes. Prima op orde, lieten zij de Nederlandse diplomaten weten. Ze waren wel moe om altijd in de Europese en Amerikaanse beklaagdenbank te zitten. Veel bekritiseerde wetgeving (blasfemie, smaad, hoogverraad en de regulering van internet) was volgens de Russen niet wezenlijk anders dan in Europese landen.

En noodzakelijk om het multiculturele Rusland, met een grote moslimminderheid, bij elkaar te houden. Straffen in plaats van dialoog, concludeerden de Nederlanders in hun brief aan de Kamer na “open informatieve” gesprekken die echter ‘niet als een dialoog [kunnen] worden aangemerkt.’ Het was vooral eenrichtingsverkeer, denk ik dan. Russen die uitleggen waarom wij eigenlijk precies hetzelfde doen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige