Heel af en toe is er een hoofdelijke stemming in de Tweede Kamer. Alleen dan telt de stem van de individuele fractieleden. Maar analyse van de data toont aan dat afwijken van de partijlijn zelden voorkomt. Stemmen in de Tweede Kamer gaat doorgaans per fractie. Bij een stemming steekt 1 lid namens de fractie de hand op. Alle stemmen van die fractie tellen dan. Dat stemt snel en overzichtelijk maar geeft geen ruimte aan minderheidsstandpunten binnen een fractie. Daartoe moet een hoofdelijke stemming aangevraagd worden door een lid van de Tweede Kamer. Of een lid kan een stemverklaring afleggen. Analyse van de data van stemmingen van de laatste vier jaar leert ons dat slechts 64 maal een hoofdelijke stemming is geweest en er bij 9 stemmingen afwijkende stemverklaringen zijn afgelegd. Er zijn in die vier jaar ongeveer 11.000 stemmingen geweest. En zelfs bij de hoofdelijke stemmingen bleek de fractiediscipline sterk te zijn.
DATA - Zeg maar dat de fractiediscipline 100% is want slechts 9 van de 1,5 miljoen uitgebrachte stemmen ging in tegen de lijn van de eigen fractie. Tijdje geleden zaten we op 99,998%
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Een van de weinige ietwat democratische organen van de Europese Unie is sinds gisteren weer iets minder democratisch geworden: het Europarlement heeft de minimale grootte van de fracties in het Europarlement verhoogd, van 20 naar 25 zetels.
Dit maakt het uiteraard moeilijker om fracties te vormen. En geen deel uitmaken van een fractie in het Europarlement betekent bijvoorbeeld dat je geen mogelijkheid hebt om amendementen in te dienen in de plenaire vergadering, mag je geen kandidaat voordragen voor het voorzitterschap van het parlement, en krijg je minder kantoorruimte en subsidie.
Uiteraard is dit besloten door de grotere fracties in het parlement, en hebben vooral splintergroeperingen er last van. Bijvoorbeeld, de extreemrechtse fractie ITS was al versplinterd, maar kan het nu helemaal vergeten als fractie.
Ook andere kleine – vaak eurosceptische – fracties komen zo in de verdrukking, zoals die waar de CU en de SGP in zitten.
Niet dat ik persoonlijk om dat verlies treur, maar het is – om de woorden van de SP aan te halen – wel gek dat een democratisch gekozen orgaan met zo’n 750 leden minder fracties telt dan het Nederlandse parlement.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Waar het artikel niets over zegt is het waarom.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
DATA - Update 17 april 2015: Correctie na contact met PDC, 1986 blijft steken op 15 (was eerder hier ook zestien). Artikel aangepast.
Nu dhr Houwers, voorheen VVD, zijn zetel opeist en onafhankelijk doorgaat, zijn er zestien fracties in de Tweede Kamer. Net zoveel als in 1976.
Hier het verloop met steeds het maximale aantal fracties in een kalenderjaar sinds 1956 (in dat jaar gingen we van 100 naar 150 zetels).
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.