In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | Who Knows Where The Time Goes?
, door
Wie weet waar de tijd naartoe gaat? Waar bevindt zich vroeger? Waar is dat? Mij kun je opvegen na de eerste noten, hoe ze dat doet, ik weet het niet, maar, tsjak, daar brandt dat mes van de weemoedigheid al in mijn hart. En komt het door die tekst, of die stem? Sandy Denny brengt dit lied zo casual, zo achteloos haast, alsof het geen moeite kost, en tegelijk alsof het de enige manier is waarop dit lied gebracht kon worden. Een monumentje. In 2007 koos het Engelse BBC-publiek de song Who Knows Where The Time Goes, als beste folksong aller tijden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Closing Time | Seelinnikoi
, door
Finland, wanneer hoor je eigenlijk iets over Finland? Ik kom alleen maar, als atletiekliefhebber, uit op Lasse Virén, winnaar van Olympisch goud op de 5000 en de 10.000 meter. En op de sprinter bij het schaatsen, Pekka Koskela. En als ik verder terug nadenk, de architect van het stationsgebouw in Helsinki: Eliel Saarinen. En vroeger had bijna iedereen een mobiele telefoon uit Finland: de Nokia.
Folkmuziek uit Finland, dat kom je niet dagelijks tegen. Ik ben het maar één keer tegengekomen in mijn leven. En dat was in de verschijning van de band Värttinä. Eigenlijk was die band een soort novelty act. Ze waren toen heel even hip. Värttinä deed 30 jaar geleden ook gewoon een tour langs de bekende poppodia in Nederland, iedereen wilde die drie blonde zangeressen wel ‘ns zien. En horen, ook al verstond je er niks van, wat zongen ze toch, wat zeiden ze tegen ons?
Closing Time | The Reno Poem
, door
Hoe kom ik aan dit liedje? Heeft iemand mij dit linkje ooit toegezonden, heb ik het zelf een keer opgepikt van de radio? Stond het een keer op een van mijn gebookmarkte sites, dat ik het daar zag? Ik weet het niet meer en het geheugen van mijn computer zwijgt. Bigott, nooit eerder van gehoord. Maar wat vind ik het een mooi liedje en een wonder van (Bruce Springsteen, lees je even mee?) subtiliteit. Twee gitaren en een drum gedempt door een handdoek. En dan die Nick Drake achtige laidback sfeer die The Reno Poem heeft, dat getik op dat bekken, dat charmante Spaanse Engels van Bigott. En de tekst van het liedje? Die plakken we gewoon op de keukentrap.
Closing Time | Kiss
, door
Het moet zo rond 1993 zijn geweest dat ik kennismaakte met de muziek van Will Oldham. Ook al heette hij op de plaat eerst nog Palace Brothers en daarna Palace Songs en Palace om weer later als Bonnie Prince Billy verder te gaan. Het maakte het zoeken in de platenzaken er niet makkelijk op. Maar ik besloot obsessief fan te worden van iemand die niet kon zingen en dat toch deed. Want dat trof me. Je moet maar durven.
Closing Time | Brays
, door
Lang geleden speelde de begin dit jaar overleden David Olney in het Patronaat in Haarlem. Hij speelde daar het nummer Brays dat ik nog niet kende. Ik weet nog het aha-moment toen ik doorkreeg waar het nummer over ging.
Closing Time | Ticket Taker
, door
Popliedjes bestaan meestal uit twee elementen: muziek en tekst. En het kan dus gebeuren dat je een plaat al tien jaar in huis hebt, dat je meezingt met de gedeeltes die je kent en dat je op een gegeven moment denkt, maar waar gaat dit eigenlijk over? Dat had ik dus bij het fragiele liedje Ticket Taker. Je ging ‘ns even aan close reading doen….
Er is dus een kaartjesverkoper bij een Ark die kaartjes verkoopt aan degenen die het zich kunnen veroorloven. Maar zelf gaat hij niet aan boord. Vast een metafoor voor het een of ander, maar dan komen we al bij de interpretatie. De situatie lijkt een beetje op een Eindtijd, een naderende Apocalyps: het water wast en de lucht staat op het punt om naar beneden te komen. Geen gezellig popliedje tot dusver. Maar er is nog sprake van een Mary Anne, zijn geliefde? Ook al omschrijft de kaartverkoper zichzelf als niet de beste vangst voor haar. Maar hij zal een plekje voor haar vrijhouden, of is het slechts hoop of een droom, een wens: And I will be your arc, we will float above the storm. Toch wat romantiek in deze niet alledaagse poptekst van The Low Anthem.
Closing Time | Love Henry
, door
Hoewel ik een periode erg into oude folk was, kende ik Judy Henske pas sinds ik begin deze eeuw de boeken van Michael Connelly las. Harry ‘Hiëronymus’ Bosch, de held uit zijn boeken draait haar muziek en dat maakte me nieuwsgierig. Wat een geweldige stem heeft ze. Bij de introductie van dit liedje van haar plaat Miss Judy Henke uit 1963 laat ze horen dat ze ook nog eens grappig is en het publiek wil entertainen (muziek start v.a. 4.49) . Ze heeft begin jaren ’60 nog opgetrokken met Lenny Bruce, dat is vast geen toeval.
Closing Time | O.L.V. van de polder
, door
15 augustus, Maria Hemelvaart. Een mooie dag om dit nummer van Broeder Dieleman te laten horen. Een Zeeuw van vrijgemaakt-gereformeerde huize die over Onze Lieve Vrouwe zingt. Het duurt tot ongeveer driekwart van het nummer voordat de zangeres mee mag doen, maar dan wordt het ook echt mooi. Een bezwerend en ontroerend einde: laat ons niet alleen, bid voor ons, zie ons aan, heb gena, zorg voor ons, heb ons lief. Laat ons niet alleen.
Broeder Dieleman heeft in mei een nieuwe plaat uitgebracht: Liefde is de eerste wet.
Closing Time | Harlem River
, door
Dit nummer duurt 7 bezwerende minuten en verveelt me nooit. Ik ken Kevin Morby pas sinds zijn Pinguinradiohitje I’ve Been to the Mountain uit 2016, maar deze van zijn eerste plaat uit 2013 is mijn lievelingsnummer geworden. Kevin was eerder bassist bij Woods en ook hier hoor je dat de bas een prominente rol speelt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.