Uitdagingen op Sargasso worden nogal eens serieus genomen. Vandaag gooit Sazz de uitdaging in de groep. Die vond het lijstje met onafhankelijke films nogal Amerikaans. Dat kan beter. Dus bij deze gaan we een Sargasso lijst met beste onafhankelijke films samenstellen. En u, gewaardeerde reaguurder, bepaalt. De regels: Lever een lijstje met tussen de 1 en 20 titels (liefst met link naar IMDB om verwarring te voorkomen); Nummer 1 krijgt 20 punten, nummer 2 krijgt 19 punten....; Onafhankelijk is lastig, maar probeer de 5 grootste maatschappijen te vermijden (zie deze lijst met Majors. Gebruik bijvoorbeeld IMDB om te controleren. Ik doe het niet); Je hebt tot dinsdag 15 november 2005, 13:00 uur; Uitslag ergens een paar uur later. Kijken of dit gaat lukken.
Hè fijn, eindelijk weer een lijstje. Dit maal de 50 beste onafhankelijk gemaakte films.
Geen idee wat de criteria waren. I don’t care.
De eerste tien vast hier voor u op een rijtje gezet:
Ik ken er ongeveer 30. Dus nog wat werk te doen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
1978. Men neme een Ferrari 275 GTB. Men monteert op de bumper een gyro-stabilized camera. Men zet een voormalig F1-coureur achter het stuur. En men gaat vervolgens zo hard mogelijk door Parijs racen in de vroege ochtend. Met pieksnelheden van 240 kilometer per uur.
Geen trucage, geen versnelling.
Ik heb ook nog eens 17 keer een rood stoplicht voorbij zien flitsen.
Zeg mij of U stil kon blijven zitten bij het kijken.
Waarschuwing: Groot bestand en veel herrie. Misschien niet voor iedere kantoorsituatie geschikt.
Flight plan is een nieuwe film met daarin Jodi Foster.
Zij heeft een vliegtuig ontworpen. En als ze er zelf in vliegt, verdwijnt haar kind.
Een thriller dus.
En hier begint mijn vergezochte theorie.
Het vliegtuig is namelijk een dubbeldeks. In de film noemen ze het een Aalto Air E-474. Die bestaat dus niet. Maar, er is een dubbeldeks vliegtuig dat binnenkort wel commercieel gaat vliegen, de Airbus A-380.
Voor Boeing een grote concurrent want de A-380 is als eerste groter dan de 747.
Wat nu als blijkt dat Boeing een van de (indirecte) sponsors is van de film. Om middels een thriller een slechte associatie te koppelen aan dubbeldeks vliegtuigen?
Vergezocht? (Echt, ik was volledig nuchter toen ik dit bedacht)
Over vliegtuigen gesproken, er zijn trouwens weer plannen om het Fokkerlijk te reanimeren. Zou dat lukken?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Ik had George Clooney altijd gezien als een ijdele acteur met weinig inhoud.
Maar na “Good Night, and Good luck” over de strijd van journalisten van CBS tegen McCarthy (de communistenjager), verbaast hij mij wederom door een film te maken over de komende olie problematiek: Syriana.
De intro tekst van de Trailer is al aardig:
Image 30% of Americans unable to heat their houses or gasoline 20 dollar a gallon at the pump. It’s running out and 90% of what’s left is in the Middle East.
Hij gooit een politiek gevoelig onderwerp in een actiefilm als ik de Trailer mag geloven. Zo te zien een veel subtielere aanpak dan die van Michael Moore. Zou het onderwerp daarmee wel breed gaan leven in de VS? We wachten het af.
Exils is een film die al een tijdje in de Nederlandse bioscopen draait. In 2004 kreeg de film al in Cannes de prijs voor de beste regie en het is te wijten aan het trage distributiekanaal in Nederland dat de film pas eind augustus hier uitkwam. Terwijl zijn nieuwste film Transylvania al voor 2006 wordt aangekondigd moeten wij het dus nog even doen met de alweer zeventiende film van de Algerijns/Franse filmmaker Tony Gatlif (1948). Zoals we van hem gewend zijn, speelt ook in Exils zigeunermuziek weer de hoofdrol en is het overige daaraan ondergeschikt gemaakt. De hoofrolspelers komen wederom terecht in gemeenschappen waar muziek een sterkere functie heeft dan alleen die voor vermaak en in allerlei rituelen opduikt.
Anders dan in zijn bekendste werken Gadjo Dilo (1997), Vengo (2000) en Swing (2002) zou Gatlif volgens verschillende media een persoonlijker relaas hebben gemaakt omdat hij nu naar zijn eigen wortels in Algerije op zoek ging. Het verhaal draait om de Parijse twintigers Zano en Naimo, beiden met Noord-Afrikaans bloed, die besluiten om een tocht naar Algerije te maken. Omdat ze weinig geld hebben, zal deze al improviserend plaats moeten vinden. Naimo lijkt in het begin weinig op te hebben met haar Arabische achtergrond en lijkt alleen Zano achterna te reizen. Het idee komt dan ook meer van laatstgenoemde die nooit eerder in Algerije is geweest en het slechts kent uit de verhalen van zijn ouders die op jonge leeftijd tijdens een auto-ongeluk zijn omgekomen. Zano bleek eveneens een talentvol violist te zijn, maar heeft sinds het overlijden van zijn ouders nooit meer een noot gespeeld. In het begin zien we hem de viool die van zijn vader was geweest, inmetselen in een stuk muur om dit gegeven de nodige symboliek mee te geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Millions of muslims around the world hate our guts.
But finally the American governement has a new approach to the problem.
Film, humor en moslims. Passend voor een dag als deze.
Een recente documentaire wordt werkelijkheid ?
Bollywood actrice Mallika Sherawat, die internationaal debuteert in een film van Jackie Chan, belooft in de nabije toekomst nog sexier gekleed te gaan.
Sherawat wore enough jewellery in keeping with her status as an “Indian princess”. She said she plans to wear some thing “outrageously sexy” for the Cannes party. (Mallika en Jackie samen op de kiek in Cannes)