Wat de hel is er met onze social media gebeurd?

Ja, dat: wat de hel is er met onze social media gebeurd lieve mensen? Ik klink wellicht als een nostalgische oude zak, maar… het was ooit leuk. En nuttig! Laat ik beginnen met Facebook. Toen ik een account aanmaakte, meer jaren geleden ‘than I care to remember’, zoals de Engelsen het zo fraai zeggen, was het mooi. Een platform om in contact te blijven met alle oude bekenden en vrienden die niet alleen over het hele land verspreid waren (daar was Hyves toen nog voor – link voor de jongeren onder jullie), maar ook voor de internationale contacten. Als enthousiast lid van een internationale geschiedenisstudentenvereniging had ik kennissen door heel Europa, en Facebook was een ideaal vehikel om met mensen in contact te blijven. Houten horloges Maar op een gegeven moment werd het een beetje raar. Het begon met de advertenties. Ik weet nog dat ik een keer, ik denk een jaar of vijf terug, een reclame zag voor een horloge van hout. Grappig, dacht ik. Ik wist niet dat dat kon, het zag er best mooi uit, en ook een beetje ecohippie. Ik dus klikken, om te zien wat het precies was. Dom, jij de lezer had dat vast verstandiger gedaan, maar ik klikte. Naar een best grappige site met veel mooie horloges, die ik even bekeken heb, en toen ging ik weer weg. Maar daarna kreeg ik meer reclames. Veel meer. Van hetzelfde bedrijf, steeds vaker en opdringeriger, schreeuwerige AANBIEDINGEN VOOR HOUTEN HORLOGES. Na een tijdje geen houten horloge gekocht te hebben, kwamen de advertenties voor andere bedrijven die houten horloges verkochten (daar zijn er blijkbaar een heel aantal van). Maar dat was niet genoeg: blijkbaar wist het algoritme dat ik nog steeds geen horloge had gekocht, of dacht het dat ik echt een tering-enthousiaste horloge-freak was, dus na de houten horloges kwamen andere horloges. Het eindigde bij fuckin’ goud-met-diamant-bespikkelde horloges die begonnen vanaf €50.000,- Niet echt iets waarvan ik tot de doelgroep behoor - tot zover dat ‘ze alles van je weten’, blijkbaar. Wolverine tegen Aragorn Maar dat was raar, en mild irritant. Het afgelopen jaar (of twee, drie?) is het (bij mij op de timeline in ieder geval) exponentieel erger geworden. De advertenties, memes, en posts uit groepen (die ik niet eens volg maar waarvan het algoritme denkt dat ik ze wil zien) verdringen alles wat ik wel wil zien (daarover later meer). Die content loopt de spuigaten uit. Het is overigens niet altijd irritant. Op een gegeven moment kwam een random schaakpuzzel voorbij, en hey, ik heb ooit geschaakt, dus liet ik mijn scherm daar even rusten, had ‘m binnen een seconde of 10 opgelost, en scrolde weer verder. Let wel: ik heb dus nergens op geklikt (mijn leercurve is niet altijd horizontaal). Niettemin kreeg ik, de vlotte lezer vat het al, vervolgens weer maanden schaakpuzzels te zien. Los van het ietwat ongemakkelijke feit dat blijkbaar ook al wordt bijgehouden bij welke posts je je beeldscherm pauzeert, om nog beter advertenties en posts op de gebruiker af te kunnen stemmen, vond ik dat in dit geval wel prima. Een paar maanden schaakpuzzeltjes, totdat, *poef*, als een donderslag bij heldere hemel het opeens weer ophield en ze nooit meer terugkwamen. Waarom, geen idee. Maar dat waren schaakpuzzeltjes. Ik ben een beetje een nerd, kijk en lees sci-fi en fantasy, speel games, dus af en toe heb ik wel eens iets bekeken in een groep van Lord of the Rings, Star Wars, Star Trek en Warhammer 40k. Maar daar ging de lol snel van af. Naast de obligate grappig bedoelde memes en puberale AI-tekeningetjes van vrouwelijke karakters in te strakke pakjes en met een onwaarschijnlijke anatomie, werd ik opeens doodgegooid met posts van het soort: ‘wat zou er gebeuren als Aragorn met Wolverine zou vechten?’ Eh, ‘wut?’, dacht ik, en… (jajajajaja dom dom dom) klikte op de ‘comments’-sectie. Daarna kwamen meer van dit soort posts, véél meer. Gandalf tegen Darth Vader. Wat als Superman zou vechten tegen Goku? En zo voort et cetera. De mensen die bekend zijn met de Nacht van de Wansmaak doet dit wellicht denken aan de geweldige ‘King Kong vs Jaws’ fragmenten die je daar kon zien (denk: een man in een slecht zittend apenpak die met een dode vis aan het slaan is). Maar mensen nemen het heel serieus. Onder elk van de talloze posts van dit soort komen mensen uit het ‘fandom’ met te veel tijd en te weinig hersens die in blinde nerd rage alinea’s voltikken waarom ze zeker weten dat Gandalf Superman in elkaar slaat, en als je dat niet snapt je dom en achterlijk bent en [insert obscure lore] maar eens moet lezen/kijken. Af en toe wil je dan schreeuwen naar je scherm, “LIEVE MENSEN, HET. MAAKT. NIET. UIT. Ga iets nuttigs doen met je tijd.”, waarna ik me realiseer dat ik dat ook zou moeten doen met mijn tijd, in plaats van deze kolder te lezen. Die memes en die advertenties: het is zelden grappig of onderhoudend, vaak plat of ordinair, en soms ook ronduit stompzinnig, of racistisch, vrouwonvriendelijk of op een andere manier discriminatoir-kut. Maar wel dermate gepersonaliseerd en geraffineerd dat ik me een tijd terug betrapte toch meer en meer tijd te besteden aan gedachteloos scrollen zonder daar iets aan te hebben (waarna ik de app subiet van vrijwel al mijn devices heb gegooid). En de onzin krijg ik dus allemaal wèl te zien terwijl… Niets zien wat je wil zien …parallel daaraan het medium er alles aan heeft gedaan om je niet meer te laten zien wat ik echt wil zien: de updates van al die vrienden, bekenden en verre familieleden die je te weinig ziet. Het zijn vrijwel alleen maar nog advertenties en groepen die interessant voor mij zouden moeten zijn (maar). Eigenlijk begon deze ellende al een hele tijd terug, toen je niet meer automatisch te zien kreeg wat mensen die je volgt posten in de volgorde van dat ze iets posten, maar er een algoritme kwam dat bepaalde wat je ging zien. Eerst als optie, daarna als voorkeursinstelling, en inmiddels als standaard. De reden hiervoor is natuurlijk evident: als ze zouden laten zien wat je wil zien, dan kiest geen zinnig mens er voor om al die stomme reclame te zien, of al die groepen. Je blijft minder lang hangen en dan verdient het bedrijf er achter minder geld. Dát mag natuurlijk niet gebeuren. Twitter: hopeloos Over Twitter hoeven we het nauwelijks te hebben. Het was al een beerput vol discriminatoire drek, sinds het is overgenomen door de opperoligarch uit de States is het tien keer erger. Daarvoor werden de ergste uitwassen tenminste nog gemodereerd. Maar sinds de transformatie naar ‘X’ is het doffe, bittere ellende. En ook hier geldt wat ik hierboven al schreef: het algoritme bepaalt wat je ziet, en dat is niet per se wat je wil zien. Alleen op X krijg ik in plaats van onverklaarbare horloges en Goku vs. Yoda ongevraagd posts van rechtsextremistische engnekken te zien. Hard pass. Ik heb nog een account op één device, waar ik incidenteel inlog om 20 zo links mogelijke meningen te retweeten (voor de balans) waarna ik weer maak dat ik weg kom. Wat is er nog over? LinkedIn, de saaie, op werk gerichte social, is zo’n beetje de enige beschaafde optie van de oudere, traditionele socials (naast Facebook en Twitter). Ondanks de focus op werk weten ze bij LinkedIn ook niet alles van je, getuige een ‘job offer’ dat speciaal onder mijn aandacht werd gebracht (winkelmedewerker bij de Douglas parfumerie). Maar dat terzijde. Ik heb het idee dat het er de laatste tijd wel interessanter wordt, er vaker achtergrond of (o jee) politiek en meningen verschijnen (waarschijnlijk van migranten die vertrokken zijn van Twitter vermoed ik) - maar het blijft toch allemaal een beetje droog. En dan heb je de (relatief) nieuwe Blue Sky & Mastodon, die proberen het gat van Twitter op te vullen. Op zich doen ze het redelijk, het is er gezelliger en beschaafder, maar toch ook beduidend minder interactie dan op Twitter. Helemaal volwaardige vervangers zijn het (nog) niet. En wat is er om het gat van Facebook op te vullen? Om op de hoogte te blijven van vrienden en kennissen, waar je foto’s kan delen, updates kan geven over hoe dingen gaan, en flauwe grappen kan maken die je wel met bekenden kan delen maar niet per se de rest vd wereld? Ik heb geen idee welk medium daar verder geschikt voor is. Nog een terzijde: ik geloof (maar weet niet zeker) dat de populariteit van weblogs enigszins is verdrongen door de opkomst van socials, met name ‘microblogs’ als Twitter. Social media waren echter ooit ook nuttig voor blogs, als podium om nieuwe content te delen. Helaas zijn er tegenwoordig allemaal omwegen nodig om nog iets van zichtbaar te zijn als je een link naar je blog wil delen. Zo maakt het algoritme posts véél minder zichtbaar als er een link in zit (op zowel Facebook, Twitter als LinkedIn), dus moet je geen link zetten in de originele post, maar zelf reageren op je post en daar je link in zetten. Want de socials geven minder aandacht aan posts die wegleiden van de eigen site, want daar moeten mensen immers blijven want meer daar wordt het geld mee verdiend. Wat een gedoe allemaal mensen. Wellicht (maar nu preek ik voor eigen parochie) zouden mensen gewoon wat minder op socials moeten hangen, en wat meer op weblogs, in de comments en eventueel het café. Ter afsluiting… … wat vragen aan de lezer. Is er een manier om Facebook te blijven gebruiken op een manier dat het nog iets van nut heeft (want die internationale contacten en vage bekenden zitten er veelal nog steeds, wat me weerhoudt van volledig deleten)? Heeft het nog nut om als weblog (Sargasso, bijvoorbeeld*) meer actief te zijn op social media, en zo ja, welke? En weegt het voordeel (stukken die meer worden gelezen) op tegen het bijdragen aan de algehele ellendigheid die veel socials zijn geworden? Want de voordelen beginnen inmiddels aardig weg te vallen tegen de nadelen. En dan gaat bovenstaande alleen maar over de (persoonlijke) gebruikservaring, en zijn zaken als energieverbruik, negatieve invloed op het mentaal welbevinden van jongeren en de politieke invloed van social media multinationals niet eens meegenomen.     János heeft nog steeds geen houten horloge *Mhhh die wiki verdient wellicht een keer een update.

Foto: Sönke Biehl (cc)

‘Polarisatie ten faveure van de rechts-radicale minderheid’

COLUMN - Hoe moet Europa reageren op het loslaten van alle vormen van factchecking door de grote Amerikaanse platforms? Volgens Meta is de maatregel bedoeld om de vrijheid van meningsuiting te bevorderen en beschuldigingen van vooringenomenheid bij het modereren van content te verminderen. In Europa wordt daar over het algemeen anders over gedacht.

Extreemrechts is wel ingenomen met de maatregelen van Trumps adjudanten Zuckerberg en Musk. Van Wilders zul je geen kritiek horen. Die heeft zelf ook nooit enige maat gekend. Ophef is net als bij Trump zijn businessmodel en dan neem je het niet zo nauw met de feiten en gebruik je grote, liefst aanstootgevende woorden. De AfD kan Musk ook goed gebruiken in de verkiezingscampagne om de uitsluiting en cancelling van de op een na grootste partij van Duitsland aan te vechten. Maar verder is er in Europa nog wel een meerderheid om de macht van de techplatforms in te perken en desinformatie actief te bestrijden. 

Want het gaat hier niet om uitingsvrijheid, maar om macht. De macht om de publieke opinie te beïnvloeden en te ontregelen. Met uitgekiende algoritmes waar niemand een vinger achter kan krijgen. Vorig jaar schreef Rob Wijnberg op De Correspondent naar aanleiding van de overname van X door Musk: ‘Nadat hij eerst zijn eigen tweets gingen de sluizen steeds verder open voor conservatieve, rechtse en radicaal-rechtse content. Accounts en posts van (radicaal-)rechtse aard groeien sinds zijn overname als kool, ontdekte The Washington Post na uitvoerig dataonderzoek.’ De Groene Amsterdammer deed onderzoek in Nederland en kwam tot de conclusie dat het inruilen van factchecking door community-opmerkingen geleid heeft tot ‘polarisatie ten faveure van de radicaal-rechtse minderheid.’ In het systeem van Musk blijft het nepnieuws overigens gewoon staan omdat de gebruikers het niet eens kunnen worden. In de praktijk, schrijven de onderzoekers, ‘lijkt het systeem vooral een manier om je politieke opponenten aan te vallen.’ Zo past het misschien wel in het Amerikaanse gepolariseerde tweepartijensysteem, maar hier is het destructief voor het openbare debat.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Facebook oordeelt: Bijstandsbond = Onacceptabele bedrijfspraktijken

Uit het  persbericht (25-9-2022) van de Bijstandsbond Amsterdam:

Censuur Facebook. Advertentie Bijstandsbond op Facebook afgewezen wegens ‘onacceptabele bedrijfspraktijken’.

De Bijstandsbond heeft een werkgroep inflatie opgericht die wekelijks bij elkaar komt en die de inflatie en de hoge energieprijzen onderzoekt en waar informatie wordt uitgewisseld over waar wat het goedkoopste is.

Als voorlopig resultaat van de werkgroep is een energiespreekuur opgericht, waar mensen hun energierekening kunnen laten doorrekenen of alles wel klopt. Verder zijn wij een petitie gestart en hebben wij de overlevingsgids voor de minima op internet. Met tips en trucs om te overleven in deze moeilijke tijden. www.overlevingsgids.net.

Foto: EYE DJ (cc)

Frontex vertrekt uit Hongarije

ELDERS - Hongarije, het land dat zich al jaren keihard verzet tegen de komst van migranten, verliest de bescherming van de Europese grensbewakingsorganisatie Frontex. In december oordeelde het Europese Hof dat het over de grens zetten van vluchtelingen in strijd is met de Europese en internationale wetgeving. Sindsdien heeft Hongarije nog 2500 migranten de grens over gezet. Frontex schort nu de grensbewaking op in Hongarije. “Onze gezamenlijke inspanningen om de buitengrenzen van de EU te beschermen, kunnen alleen succes hebben als we ervoor zorgen dat onze samenwerking en activiteiten volledig in overeenstemming zijn met de EU-wetgeving,” verklaarde een woordvoerder.

Frontex ligt al langer onder vuur vanwege berichten over medewerking aan soortgelijke pushback acties in de Egeïsche Zee tussen Griekenland en Turkije. Het Europees parlement dringt aan op een onderzoek naar het mandaat en de activiteiten van Frontex in aansluiting op het al lopende onderzoek van het fraude-onderzoekbureau OLAF. De vraag is in hoeverre de lidstaten afstand willen nemen van Frontex, de organisatie die in alle stilte het vuile werk verricht voor verschillende regeringen die streven naar een drastische  beperking van de toestroom van migranten.

Zwartboek

In december publiceerde het Border Violence Monitoring Network (BVMN) een zwartboek over pushbacks van migranten door Europese grensstaten. Daarin wordt onder andere melding gemaakt van grote aantallen migranten die vanuit Kroatië over de grens met Bosnië-Herzegovina zijn gezet, vaak met de inzet van grof geweld. De betrokkenheid van Frontex is niet altijd duidelijk, maar dat de organisatie, die is uitgerust met zeer geavanceerde apparatuur, er geen weet van heeft is twijfelachtig. Intussen voltrekt zich een humanitaire ramp aan de andere kant van de Kroatische grens in Servië en Bosnië-Hercegovina. Begin januari is een van de kampen afgebrand. Honderden vluchtelingen in Bosnië raakten dakloos in de vrieskou. 

Foto: drosen7900 (cc)

Private macht in het digitale domein

OPINIE - Een pleidooi voor meer democratie bij de toepassing van internettechnologie.

De macht van grote internetbedrijven als Google, Twitter en Facebook staat al langer ter discussie. Ik heb er eerder over geschreven onder titels als Google als rechtbank, Moet het internet gereguleerd worden en zoja hoe?, Facebook aan banden? en  Politici en het vrije verkeer van informatie. De kritiek op de sociale media die deze bedrijven exploiteren betreft onder meer de handel in persoonsgegevens, het onbelemmerd toelaten van aanstootgevende, discriminerende of haatzaaiende content en hun rol bij de polarisatie van het publieke debat. Oud-Europarlementslid voor D66 Marietje Schaake schreef afgelopen zaterdag in de NRC een artikel waarin een meer fundamenteel oordeel wordt gegeven over sociale-mediabedrijven. Want alle discussies over het onheil dat deze bedrijven kunnen aanrichten ‘maskeren een veel groter probleem: de grote reikwijdte van private macht in het digitale domein. Daar, veelal onzichtbaar, is de democratie fundamenteel in het geding.’

Monopolies

Over de ‘democratiserende’ werking van de internettechnologie deden internetgoeroes in de jaren negentig van de vorige eeuw de fraaiste beloftes. Mensen als Sergey Brin, een van de oprichters van Google, beloofden een emanciperende en liberaliserende werking van het internet, schrijft Schaake, ‘door het openbreken van monopolies op macht en informatie. Inmiddels zijn een handvol technologiereuzen zelf monopolisten geworden.’ Democratische regeringen hebben al die tijd vastgehouden aan een laissez-faire beleid tegenover het nieuwe, op internettechnologie gebaseerde bedrijfsleven. Zo weinig mogelijk regelgeving en primair vertrouwen op de klassieke wetten van de vrije ondernemingsgewijze productie. Nu worden ze geconfronteerd met machtige, puur op winst gerichte systemen die, ‘gevoed door ontransparante datasets en door machine-learningprocessen, de democratie en het publieke belang hebben uitgehold.’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Hoog risico op weigering

A group of European digital advertising associations on Friday criticized Apple Inc’s plans to require apps to seek additional permission from users before tracking them across other apps and websites.
….
The group of European marketing firms said the pop-up warning and the limited ability to customize it still carries “a high risk of user refusal.”

In de aankomende versie van Apple’s besturingssysteem voor smartphones moet aan gebruikers expliciet om toestemming worden gevraagd om hen in andere apps of websites te mogen volgen. Dat sommige marketing associaties daar tegen protesteren is niet verwonderlijk, deze maatregel is een behoorlijk risico voor hun businessmodel. Want ja, waarom zou je gebruikers duidelijk maken dat je ze op allerlei manieren profileert als je dat ook uit het zicht kan doen?

Foto: Avaaz (cc)

Via de achterdeur

COLUMN - Over Mark Zuckerbergs plannen om Facebook, Instagram en Whatsapp volledig te integreren in een groot onderliggend platform, is de afgelopen dagen al veel geschreven. Sommigen zijn enthousiast – de encryptie die Whatsapp gebruikt, zou ook in de andere applicaties welkom zijn – maar de meesten betonen zich bezorgd. Facebook heeft immers een belazerde reputatie op het gebied van privacybescherming, datahandel en datamining.

Ook na het immense schandaal rond Cambridge Analytica – waarbij de gegevens van 87 miljoen gebruikers werden doorverkocht en voor snode politieke doeleinden werden ingezet – houdt het maar niet op. Onlangs werd het bedrijf er alweer op betrapt dat het derden ongegeneerd, via een achterdeur, toegang gaf tot gegevens van haar gebruikers; ditmaal ging het om Netflix en Spotify, die via Facebook nog meer data verwierven dan eerder al werd aangenomen.

Het is voor Facebook echt heel moeilijk om niet creepy te zijn https://t.co/rrvvv1swr2
— Alexander Klöpping (@AlexanderNL) January 30, 2019

Zuckerbergs move lijkt ten doel te hebben Whatsapp eindelijk winstgevend te maken – dat is hem vooralsnog niet gelukt. Maar een gratis dienst winstgevend maken, kun je doorgaans alleen doen door de data van de gebruikers te verkopen.

Dat zowel de oprichters van Instagram als die van Whatsapp vorig jaar onder veel rumoer het Facebook-concern verlieten, is een teken dat Zuckerberg iets anders met beide diensten wil dan de makers ervan voor ogen stond. Met name Whatsapp-ceo’s Brian Acton en Jan Koum legden bijtende verklaringen af over Facebooks plannen, en de privacy-implicaties daarvan.

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Facebook

Soms vraag ik me af wat er zou gebeuren als Facebook zijn privacy-overeenkomst zou wijzigen in “wij delen al uw informatie uitsluitend met uw vrienden en iedereen die bereid is ervoor te betalen”. Dan hoefde Mark Zuckerberg zich niet periodiek in duizend bochten te wringen voor senaatscommissies of andere politici die voor één keer de getapte jongen willen uithangen door hakkelend te suggereren dat zij ook heus wel iets van sociale media snappen. Waarschijnlijk is Facebook bang dat mensen het bedrijf dan niet meer vertrouwen en hun account afsluiten, zegt men dan.

Dat lijkt mij zottekap. De meeste mensen willen niets liever dan dat de hele wereld meekijkt met hun vakantiefoto’s. Het narcisme van de gebruikers, de gedachte dat je iedere scheet wereldkundig moet maken aan zoveel mogelijk ‘vrienden’, is de kurk waar Facebook op drijft. Ik vermoed daarom dat Facebook die continue stroom van openlijke privacyschendingen bewust gaande houdt om ons in de waan te laten dat we daarom geven. Facebooks echte angst is dat we moe worden van onze eigen ijdelheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Facebook’s rol bij Brexit is een bedreiging voor de democratie

Carole Cadwalladr is een Britse journalist bij The Observer. Ze bracht diverse onthullingen over de werkwijze van Cambridge Analytica. Onthullingen die niet enkel leidde tot dreigingen met juridische procedures door de miljardair Robert Mercer, maar ook met soortgelijke bedreigingen door Facebook. Tegelijkertijd weigert Facebook mee te werken aan onderzoeken naar overtredingen van de Britse kieswetten.

In deze Ted Talk gaat ze in op de dubieuze rol van Facebook, Google en andere grote techbedrijven in het ondermijnen van de basisregels van de Westerse democratie. En op de banden tussen de campagnes van Trump, Brexit en Rusland.

Facebook’s wereldwijde lobby tegen privacy wetgeving

NIEUWS - Data is volgens sommige het zwarte goud van de toekomst. Inmiddels blijkt dat daarbij ook de dubieuze lobbypraktijken van de kolen-, olie- en gasindustrie worden overgenomen. Uit interne documenten, die The Observer en Computer Weekly hebben ingezine, blijkt dat Facebook verschillende lidstaten van de EU onder druk heeft gezet in een poging om de Algemene Verordening Gegevensbescherming te torpederen. Zo zijn de memoires van COO Sheryl Sanders zijn ingezet in een poging de sympathie va vrouwelijk parlementariërs te krijgen, ook zijn investeringen beloofd aan lidstaten die voor een Facebook vriendelijkere versie wilde pleiten, of werd gedreigd om geen investeringen meer te doen als lidstaten daar geen gehoor aan wilde geven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende