Verlangen naar een vechtscheiding

Het Britse vertrek uit de EU lijkt inmiddels op een slechte strip uit Punch Magazine – zo een waarbij een dronkenlap, zichzelf overeind houdend aan een lantaarnpaal, met gebalde vuist uithaalt, en niet doorheeft dat-ie zichzelf in het gezicht beukt. Het was al bizar hoe slecht de Britse regering zich had voorbereid op de beslissingen die ze zelf in gang had gezet. Terwijl de EU-delegatie bij de eerste officiële bespreking van het Britse vertrek stapels dikke ordners met problemen, openstaande vragen en punten van onderhandeling had klaarliggen, kwamen de Britten aanzetten met ongeveer niets, en dachten op grond daarvan op tafel te kunnen slaan. We zijn inmiddels maar negen maanden verwijderd van hun daadwerkelijke uittreding, en er is niets geregeld – sterker, de Britten hebben pas afgelopen vrijdag verteld wat henzelf voor ogen staat.

De economische opleving van Portugal

Portugal was een van de landen die getroffen werd door de Europese schuldencrisis. De economie kromp, lonen werden verlaagd en de werkloosheid verdubbelde. De overheid stemde in met een Europees steunpakket. Toen de crisis zich verdiepte schoof de regering de scherpste bezuinigingsmaatregelen uit het steunpakket, waardoor de economie weer aantrok. In The New York Times een uitgebreide rapportage van het land dat zoals Premier António Costa in een interview zei:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: European People's Party (cc)

Europese familiebanden

ELDERS - Europese politieke partijen beschermen hun dissidente leden.

Votewatch registreert alle stemmingen in het Europese Parlement. Wie voor is en wie tegen, wie zich onthouden heeft en wie afwezig was, alle 751 parlementsleden zijn op de voet te volgen. Beter en eenvoudiger dan de leden van de Nederlandse Tweede Kamer. Zo zien we bijvoorbeeld dat de meeste leden van de Groenen en de GUE/NGL groep (SP, Die Linke) begin mei tegen een motie hebben gestemd waarin werd opgeroepen de presidentsverkiezingen in Venezuela van afgelopen zondag uit te stellen totdat aan alle internationale voorwaarden zou zijn voldaan. De Nederlandse Groenen Eickhout en Sargentini onthielden zich van stemming.

Votewatch analyseert ook de data van alle stemmingen om trends in de besluitvorming te kunnen ontdekken. Zo bracht het aan de hand van een reeks van stemmingen de verdeeldheid in kaart inzake de houding van de EU tegenover het Midden-Oosten. Daaruit blijkt bijvoorbeeld dat de grootste partij, de EPP (Europese Volkspartij van Christendemocraten met o.a. het CDA), goede relaties met Saoedi-Arabië wil onderhouden en daarom tegen een verbod op wapenleveranties aan dit land stemt.

Een recent rapport van Votewatch gaat over de houding van verschillende fracties tegenover landen die op een of meer punten handelen tegen de Europese waarden, wetgeving of procedures. Europese politieke partijen zijn allemaal los-vaste verbanden van nationale partijen. Binnen die verbanden blijkt de onderlinge loyaliteit een belangrijke rol te spelen. Een EP-fractie roept een land dat de regels overtreedt minder snel op het matje als de regering gevormd wordt door leden uit de eigen groep. Dat blijkt uit stemmingen over Hongarije, Polen en Malta.

Foto: quixotic54 (cc)

Iran-deal: Van America first naar America all alone?

ANALYSE - Koffiedik-kijken met Klokwerk: het zou best wel eens kunnen dat de VS met het opzeggen van de Iran-deal vooral zichzelf isoleert. Voor een oorlog van de VS met Iran hoeven we vooralsnog wellicht niet te vrezen. 

Het opzeggen van de Iran-deal door Donald Trump houdt de gemoederen flink bezig. Veel mensen aan de linkerzijde vooral vinden het een ramp voor de diplomatie, en verwachten dat het een opmaat zal vormen naar een wapenwedloop en uiteindelijk een oorlog van de VS tegen Iran. Veel mensen ter rechterzijde, zoals columnist Afshin Elian, noemen het juist een moedige zet. Iran is volgens deze mensen een gevaar, of ze nu een gesprekspartner is of niet, en isolatie van Iran is alleen maar goed. Wellicht hopen ze stiekem zelfs op die oorlog.

Het blijft natuurlijk koffiedik kijken, maar ik denk dat beide een verkeerde inschatting maken. Ik heb goede hoop dat er geen wapenwedloop komt, en geen oorlog met Iran, en geef het een goede kans dat de diplomatie uiteindelijk zelfs zal zegevieren.

Wat opvalt aan het standpunt van Elian, is dat hij verwijst naar de eerdere afwijzing van de Iran-deal door Saudi-Arabië, Israël en Egypte. Mijn reactie zou zijn dat als je die landen nodig hebt als kompas voor wat goed is voor de wereld en het Midden-Oosten, er ergens toch een draadje is losgeraakt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Strongman Trump

Interessante opinie over de buitenlandvisie van Trump:

He wants a world he intuitively understands: of individual nations, in which the most powerful are free to bully the others. He wants an end to transnational migration, especially from south to north. It unnerves him. He believes that warfare should be engaged not to defend the collective peace as a last resort but to plunder and occupy and threaten. He sees no moral difference between free and authoritarian societies, just a difference of “strength,” in which free societies, in his mind, are the weaker ones. He sees nations as ethno-states, exercising hard power, rather than liberal societies, governed by international codes of conduct. He believes in diplomacy as the meeting of strongmen in secret, doing deals, in alpha displays of strength — not endless bullshit sessions at multilateral summits. He’s the kind of person who thinks that the mafia boss at the back table is the coolest guy in the room.

Foto: Marc Lozano (cc)

Griekenland uit de crisis

ELDERS - Met het einde van de Griekse financiëel-economische crisis in zicht ontstaan nieuwe politieke initiatieven.

Rond de oude sociaal-democratische partij van Griekenland, PASOK, is eind vorig jaar een nieuwe coalitie gevormd met de naam “Kinima Allagis” (Beweging voor verandering). Twee weken geleden was het oprichtingscongres. Voorlopige leider is Fofi Gennata. Zij verklaarde dat de nieuwe partij een eigen, autonome koers gaat varen ten opzichte van regeringspartij Syriza en de rechtse Nieuwe Democratie. Toch ging ze deze week nog wel bij premier Tsipras en oppositieleider Mitsotakis langs om steun te verwerven voor haar voorstellen voor constitutionele hervormingen. In opiniepeilingen in december 2017 kwam de nieuwe partij als derde uit de bus met 18% van de stemmen na Nieuwe Democratie (33%) en Syriza (24,5%).

Maandag j.l lanceerde oud-minister van Financiën Yanis Varoufakis de nieuwe partij Mera25. Hij strijdt voor onder meer kwijtschelding van Griekse schulden, een stop op privatiseringen en verlaging van de belastingen. Maar Varoufakis gaat veel verder. Mera25 is de Griekse tak van de transnationale beweging DiEM25. Het partijprogramma van Mera25 staat model voor de inzet waarmee Varoufakis c.s. volgend jaar bij de Europese verkiezingen voet aan de grond hopen te krijgen. Internationaal bekende linkse figuren als Noam Chomsky, Naomi Klein, Brian Eno en Slavoj Žižek steunen het initiatief. Ook de voormalige Franse socialist en presidentskanidaat Benoît Hamon heeft zich aangesloten met zijn beweging Generation.s.

Foto: EU2017EE Estonian Presidency (cc)

Bulgarije aan het roer

ELDERS - Het roulerende voorzitterschap van de EU gaat voor het komend halfjaar van Estland over op Bulgarije.

Ook het armste en, volgens de de laatste Transparancy Index, ‘meest corrupte’ land van de Europese Unie komt een keer aan de beurt om het voortouw te nemen bij de uitvoering van het gezamenlijke beleid van de lidstaten. Naast de nodige ceremoniële en culturele activiteiten betekent dit vooral dat Bulgaarse ambtenaren het initiatief moeten nemen in het gemeenschappelijke overleg in Brussel over de planning en uitvoering van talloze projecten. De prioriteiten die Bulgarije heeft gesteld zijn: jeugd, een veilig en stabiel Europa, de West-Balkan (toetreding Servië e.a.) en de digitale economie. Het vluchtelingenbeleid staat er niet bij. Te moeilijk misschien?

Dat Bulgarije nu aan het roer komt te staan is voor de Bulgaarse regering ongetwijfeld een hele eer. De bevolking maakt er op sociale media grapjes over. In reactie op de officiële communicatie over bijzondere attracties in het land waarschuwt iemand op Facebook vreemdelingen voor gangsters, in Bulgarije ‘een beschermde soort waar je maar beter respect voor kan hebben’. Het vertrouwen in de EU is vele malen groter dan dat in de eigen regering.

Corruptiebestrijders vragen zich af of de EU tijdens het Bulgaarse voorzitterschap voldoende druk op de ketel houdt. ‘De Bulgaarse staat is een en al corruptie en niemand bestrijdt het’, zegt Ognian Shentov van het Centrum voor Onderzoek van de Democratie CSD in Sofia. Meer dan een op de vijf Bulgaren zou zich schuldig maken aan omkoping of het aannemen van steekpenningen. Onder de bedrijven die er van profiteerden was het Russische staatsoliebedrijf Lukoil. De meest recente poging van de regering om de corruptie aan te pakken is vorige week door president Radev als onvoldoende afgewezen. Hij zal de nieuwe wet niet ondertekenen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | EU mist zelfkritiek

De liefde voor jezelf begint met zelfkritiek. Als de Europese Unie iets mist, dan is het wel dat laatste. Op alle terreinen. Zie hoe we de eurocrisis en de daaraan verbonden bezuinigingen en de vluchtelingencrisis hebben aangepakt. Het feit dat de EU daar niet in staat bleek tot zelfkritiek, en daarmee niet tot hervormingen, leidt natuurlijk tot polarisering.

Aldus de Duitse econoom Ulrike Guèrot in een interview met het FD naar aanleiding van haar nieuwste boek De Nieuwe Burgeroorlog.

Vorige Volgende