Arigato!, bungelen aan een Japanse strop
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Babykillers!
, door
In 2006 zijn er 32.992 abortussen uitgevoerd. Dat is nauwelijks een issue in Nederland. In ons keurige en gematigde Nederland kan zelfs de Christenunie leven met abortus, en stelt de partij alleen wat foldermateriaal voor om het kwaad een beetje in te dammen. Hoe Nederlands, elke misstand kent zijn flyer. Natuurlijk, er zijn wel wat mensen die zich hevig verzetten tegen voortijdige afbreking van de zwangerschap, maar die beschouwen we toch als godsdienstfanaten met een ongezonde hang naar Amerikaanse toestanden. Hier post niemand bij een abortuskliniek, en dat hoort niet in ons liberale landje, waar iedereen maar moet doen waar ie zin in heeft.
Voorstanders van abortus worden in het Nederlanders steevast neergezet als progressieven die door hebben wat voor een vrouw belangrijk is, en met sympathieke leuzen als “Baas in eigen Buik” zich inmiddels bevrijd hebben van religieuze onderdrukking. De tegenstanders hebben het imago van vastgeroeste moraalridders die zich van de werkelijkheid hebben vervreemd.
Maar is dat wel terecht? Laten we voor de verandering eens beschrijven waar we het over hebben. Abortus is een redelijk normale zaak in Nederland. Een ongeboren kleintje tot 24 weken oud mag in Nederland geaborteerd worden, hoewel na 22 weken het eigenlijk niet meer voorkomt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Old Girls Network voor marge politica’s
, door
De Tweedekamerleden Ger Koopmans (CDA) en Paul de Krom (VVD) willen geen applausmachine van Rita Verdonk (ToN) zijn en gaan derhalve niet naar de een transport-bijeenkomst in Twente waar de aanvoerster van Trots op Nederland zal spreken (AD.nl). Daarin hebben Koopmans en de Krom groot gelijk, enwel hierom:
Op 14 december organiseert Petra Baarslag van European Transport region Twente (ETT) een bijeenkomst in Hengelo getiteld: De economische levensader met een dreigend infarct, met als hoofdact: Rita Verdonk. Rita is naast vreemdelingenbestrijdster namelijk ook opeens zelfbenoemd mobiliteitsdeskundige die de strijd aanbindt tegen de on-Hollandse files. Wat haar visie precies is dat is nog niet duidelijk. Een minpuntenrijbewijs voor moslims? Alleen een Nederlands paspoort verschaft nog toegang tot de snelweg? Afijn, misschien gewoon wel autobanen om trots op te zijn?
Maar hoe kom je als startend mobiliteitsdeskundige aan de bak? With a little help of the Old Girls Network uiteraard… ..En dan hebben we het natuurlijk wel over dat specifieke periferie netwerkje van geborneerde marge-politica’s waar Rita inmiddels zelf ook toe behoort. Organisatreuse Petra Baarslag stapte immers als raadslid op 4 juli 2007 uit de VVD-fractie van de gemeente Hardenberg, Twente.
En Petra is net als Rita een tikkie miskend. Zo werd ze voorgedragen als voorzitter van de Kamer van Koophandel in Zwolle. Maar daar stak werkgeversorganisatie VNO-NCW een stokje voor. Seksisme van het mannenbolwerk VNO-NCW werd er gefluisterd (zie: pdf) of was er meer aan de hand?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Recensie: The Universal Journalist
, door
Weg van de dagelijkse hectiek van bloggen en werken met computers zat ik afgelopen week met een stapel boeken opgesloten in een hutje aan de rand van Nederland. Op de achtergrond het fluiten van wat vogels, het ruizen van de wind, mitrailleurvuur en schietende tanks, op de voorgrond slechts het knapperend haardvuur en het ritselen van papier.
Zes boeken gelezen. Vijf voor de ontspanning, maar eentje vanwege het bloggen. Na drieënhalf jaar bloggen en tweeduizend postjes, leek het me wel eens aardig om te lezen hoe een journalist dat nou aanpakt.
Niet dat ik mezelf als een journalist zie. Maar ik zie wel dat zo nu en dan het maken van postjes wel degelijk in de categorie “nieuws maken” valt. Nu ben ik heer en meester in het her-uitvinden van het wiel, maar af en toe is het ook wel aardig om over andermans wielen te lezen. Daar kan je alleen maar van leren. Daarom heb ik het boek The Universal Journalist van David Randall tot me genomen.
Nu zou ik een samenvatting van het boek kunnen geven, maar dat is erg lastig. Het boek is namelijk al een samenvatting. In krap 250 pagina’s krijgt ieder aspect van het uitoefenen van het journalistieke vak aandacht op de meest geconcentreerde manier. Het lijkt bijna of de auteur een volledige opleiding heeft willen stoppen in dat kleine boekje. Je merkt dat achter ieder stuk een wereld van ervaring schuil gaat, maar die krijg je verder niet te zien. Hij springt van intro’s naar hoe voer je nou onderzoeksjournalistiek uit en dan weer door naar het gebruik van statistiek.
Daarbij maakt hij rijkelijk gebruik van anekdotes van goede en slechte gevallen uit de geschiedenis. Denk hierbij aan het Watergate verhaal van Bernstein en Woodward. Dat maakt het lezen aangenaam, maar gaat tegelijk in tegen een van zijn belangrijkste principes. Hij hamert er op dat je met feiten moet werken. En alleen voorbeelden uit het verleden zijn niet voldoende om een punt hard te maken. Maar vaak komt het daar wel op neer.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.