Introductie door de redactie: In onderstaand stuk staat genoemd hoe vaak het gelezen is. Dat geldt voor de versie op haar eigen blog. Ook op Sargasso is indertijd het stuk verschenen. Ook op Sargasso staat het bovenaan in de lijst met meest gelezen stukken met 50.000 views. Gin is associated blogger en doet verslag vanuit Sierra Leone. In de zomer van 2006 schreef ik een stuk over pro ana, wat nogal wat stof deed opwaaien. En nog altijd trekt het stuk dagelijks vele bezoekers. In totaal werd het 124.894 keer gelezen. Pro ana leeft dus. Maar wat is pro ana? Letterlijk: Professional Anorectic. Professionele anorexia, ofwel (met name) vrouwen die anorexia als een levensstijl beschouwen, en niet als ziekte of afwijking. Pro ana, strikt genomen, is dus iets anders dan anorexia, al blijkt dat er heel wat verschillende interpretaties over de term bestaan. Ik hou me even aan de 'officiële' term, dat maakt discussiëren wel zo makkelijk. Pro ana als keuze. Een keuze om graatmager te zijn, of te willen worden. In mijn eerste stuk nam ik Pro Ana nogal op de korrel, want het dreigde een ware hype te worden, iets waar ik met de allerbeste wil van de wereld gewoon niet bij kon. Graatmager willen zijn, want daar ging het immers om in mijn stuk over pro ana, is nog steeds iets wat ik me niet kan voorstellen. Zeker niet omdat ik nu dagelijks al mijn dubbeltjes moet omdraaien omdat ik vreselijk ondervoedde mensen op deze aarde probeer te houden in Sierra Leone. Wie hier graatmager is, is op sterven na dood. Ongewenst overigens, want ik begrijp dat hetzelfde op gaat voor pro ana. Mager zijn is hier een uitnodiging voor magere hein, en is dan ook niet iets nastrevenswaardigs. Telkens als ik aan dysenterie lijd, waar je hier gewoon niet omheen kunt, laat iedereen me weten dat ik er niet 'uít zíe'. Er moet zo snel mogelijk weer vlees op mijn botten komen, want dat magere, dat is niet mooi. En dan vind ik zelf dat er nog best wat af kan, als ik naar ons lichaamsmodebeeld in Nederland kijk tenminste.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
