Een gemeenschappelijk Europees energiebeleid in tijden van peakoil en een onvoorspelbaar Kremlin is best belangrijk. De Algemene Energieraad benadrukte dit ruim twee jaar geleden ook al eens. Of dit beleid inmiddels goed van de grond komt valt nog te betwijfelen. Maar op het punt van kernenergie ontstaat in Europa nu wel een heel merkwaardige situatie (bron). De afgelopen jaren hebben Italië en Finland besloten hun kernenergie capaciteit te gaan uitbreiden (bron). In Nederland is de discussie weer geopend en lijkt er meer ruimte nu de SP zich vóór kernenergie heeft uitgesproken. Geheel in tegenstelling hiermee is de situatie in Duitsland dat kernenergie juist uitfaseert per 2020? Iedere Nederlandse tegenstander van kernenergie die 'snachts een lampje aanknipt gebruikt ongemerkt toch kernenergie, met name uit Frankrijk en dit is voor Duitse consumenten niet anders. Omdat er in de Europese Unie vrij verkeer van diensten en goederen geldt staat niets import van 'nucleaire electriciteit' in de weg.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
In het ovenverse milieu-jaarverslag 2007 [.pdf] van de firma GeenStijl wordt gesteld dat het (witte) broodblog uit Amsterdam-Noord meer postjes over het milieu heeft gepubliceerd dan het “linksradicale Sargasso”. Dat zullen ‘Mensen met Verstand van Tellen’ maar eens moeten natellen en laat dan gelijk een commissie van wijze mannen (m/v) bepalen of stijlloze postjes als “Duyvendak is een ayatollah” ook onder het thema milieu vallen? In ieder geval hebben Mensen met Verstand van Tellen het op Sargasso vanaf vandaag een stuk makkelijker na het openen van het dossier “Crisis”. Hier staan alle postjes aangaande het milieu van het afgelopen jaar handig gesorteerd op thema: energie, grondstoffen, klimaatverandering, ecosystemen, biodiversiteit en voedselvoorziening.
Waarom de naam “Crisis”? Volgende week op dinsdag 23 september is het World Overshoot Day: de dag van het jaar dat de mensheid de hoeveelheid grondstoffen heeft geconsumeerd die de aarde in één jaar kan produceren (lees ook). Vanaf volgende week dinsdag teren we in op wat er nog is. Twee jaar geleden viel World Overshoot Day nog op 9 oktober, maar omdat de wereldbevolking groeit en welvarender wordt consumeren we meer en valt deze dag steeds eerder. Koperdieven, modderkoekjes, superstormen, hoge olieprijzen zijn inmiddels dagelijkse begrippen geworden. Naarmate World Overshoot Day verder naar voren kruipt in het jaar wordt de kwalificatie Crisis steeds legitiemer.
Er is flink wat commotie over de steunadvertentie voor het linkse aksieblaadje Bluf!, twintig jaar geleden, maar wie weet nog precies waar het over ging? GeenCommentaar bespreekt de publicaties om het geheugen op te frissen. Vandaag deel drie in de serie, met een samenvatting van de vijfde tot en met zevende publicatie.
Publicatie 5 in Bluf! 190, 3 oktober 1985:
‘Wat is met het gezag?’
Sinds 1982 profiteerden de grootste Nederlandse bedrijven van de zogenaamde “gigantenkorting”, een korting die afgedwongen was door het bedrijfsleven, omdat de stroom in het buitenland goedkoper was. Deze kortingen waren slechts haalbaar (en houdbaar) met het idee dat er ook in Nederland goedkope stroom zou komen, opgewekt uit kernenergie. Bluf! betoogde dat deze energie alleen maar goedkoop was omdat geen rekening werd gehouden met de opslag en verwerking van het radioactieve afval.
In een notitie staat dat als er geen kerncentrales komen er slechts een paar opties zijn, waaronder “het extra verhogen van de tarieven van kleinverbruikers zodat op die wijze a.h.w. een subsidiëring van de grootverbruikers en de giganten wordt gerealiseerd.”
Publicatie 6 in Bluf! 194, 7 november 1985:
‘Zeer geheim’
In deze publicatie wordt verder ingegaan op de onthulling dat de overheid, terwijl ze flink aan het bezuinigen is, wél extra geld overheeft voor de grote bedrijven. Sociale en openbare voorzieningen moeten het vooral ontgelden en het “profijtbeginsel” wordt steeds meer ingevoerd, wat betekent dat wie profiteert, ook betaalt. Onder anderen zwembaden zouden zwaar de dupe worden.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Het aanpassen van de inrichting van ons land aan de gevolgen van klimaatverandering schept vele nieuwe mogelijkheden en het werken met water biedt uitgelezen kansen voor innovatieve ideeën en toepassingen. Waar water is, kan nieuwe natuur tot leven komen. Water trekt mensen: aan of op het water willen we graag wonen en recreëren. Met water kan voedsel worden voortgebracht en energie worden opgewekt. Waterkeringen kunnen als transportassen worden ingericht.
Aldus de Deltacommissie onder leiding van oud-minister van Landbouw Cees Veerman, die het zonnig inziet.
Zo’n titel trekt vast lezers die nu eindelijk eens willen weten wat al die zogenaamde wereldleiders nou toch ieder jaar bekokstoven in die geheime Bilderberggroepbijeenkomsten. Helaas worden die teleurgesteld. Omdat Bilderberg gewoon een hotelketen is, kan je er ook nog andere conferenties in houden. Zoals in dit geval de Groene Bilderberg Conferentie. En omdat er geen enkele wereldleider komt, schrijven ze een manifest om aan de wereldleiders aan te bieden.
Het idee achter de conferentie is dat de beschaving ten onder gaat als we niet snel wat doen aan een goede energiepolitiek. Nu roepen we hier ook vaker dat het slim is om Peak Oil serieus te nemen omdat de consequenties heftig kunnen zijn. Maar om nou te zeggen dat de hele beschaving in gevaar is, dat gaat wat ver.
Maar wie weet krijgt het onderwerp meer aandacht als je het langs deze weg formuleert:
Verklaring van Den Haag, manifest voor behoud van de beschaving:
Wij, wereldburgers, overwegende dat
0. Ieder mens recht heeft op geluk; geluk is individueel welbevinden, te weten welzijn, welvaart, vrijheid, leven in een rechtstaat, deel uitmaken van sociale verbanden, leven in harmonie met het verleden en in vertrouwen in de toekomst.
Mij waren ze toen eigenlijk al kwijt. Ze hadden beter met twee voeten op de aarde kunnen starten. Maar wie weet is de tekst na morgen wat beter.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Maatschappelijke transities gaan vrijwel altijd gepaard met gevestigde machten die hun positie verliezen aan een nieuwe elite. Over het algemeen verloopt dit proces stilletjes maar soms wil de verliezende partij nog wel eens om zich heen meppen. Vooral als de winnaars van de toekomst zout in open wonden wrijven. Gisteren kwam het bizarre bericht van de OPEC naar buiten die vindt dat het gebruik van duurzame energie de vraag naar ruwe olie bedreigt?! Al eerder deze zomer kwamen er klagelijke geluiden uit de luchtvaartsector dat de vliegtax het aantal vluchten zou bedreigen.
Op een iets lager en lachwekkender niveau maar appellerent aan dezelfde machtsstrijd speelt zich een rel af tussen Nissan en Saoedi-Arabië. Een Israëlische commercial voor een elektrische auto waarin een woedende olieprins figureert heeft de toorn van het regime in Ryad gewekt. Israël is al langer opzoek naar een grotere zelfvoorziening in haar energieproductie, elektrische auto’s in combinatie met kernenergie / zonne-energie zouden die wens een stuk dichterbij brengen. Een Saoedische regeringsfunctionaris heeft inmiddels al verklaart dat Nissan straf verdient voor deze ‘racistische’ commmercial. Afijn, kijkt uzelf maar: “May eagles gouge your eyes out!”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.