Griekenland leeft in 1999, tenminste economisch gezien
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Nederland exporteert te weinig. En teveel.
, door
Nederland zit nu “officieel” in een recessie. Het Bruto Binnenlands Product (BBP) is nu al twee kwartalen licht aan het dalen. Oorzaak: Nederlanders geven minder uit, de overheid geeft minder uit, en het buitenland koopt minder bij ons. Over 2011 als geheel groeide het BBP weliswaar met 1.2 procent en er zijn meer banen, maar in 2012 zal de gevreesde “double dip” een feit worden. Volgens “betrouwbare bronnen” rond VVD, CDA en PVV zal er wellicht dit jaar al moeten worden bezuinigd, met al het oeverloze politieke gezeur van dien. Gelukkig gaat het, als je iets verder kijkt, met Nederland, helemaal niet zo slecht.
Het gaat misschien zelfs te goed.
Op de definitie van “recessie”, twee kwartalen BBP-krimp, valt veel af te dingen. Het kan een te rooskleurig beeld geven van de economie. Je kunt als economie jaren dooremmeren zonder ooit twee opeenvolgende kwartalen krimp te vertonen. Sowieso is ook het BBP, hoewel een geweldige uitvinding, een beperkt statistiekje. Het meet in zekere zin alleen de “omzet” van een land, en zegt niets over onze bezittingen en schulden, niets over alle activiteiten waar geen geld voor wordt betaald, laat staan over de vraag of we eigenlijk wel blij zijn met al die goederen en diensten.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Benzineprijs bereikt nieuw record
, door
DATA - Ook gecorrigeerd voor inflatie staat de benzineprijs nu op een nieuw record. In absolute zin was het in januari al raak, maar nu is ook echt het record helemaal aan gort. Het oude record, inflatiegecorrigeerd dus, stamt uit 2008 met € 1,776. Vlak voor de kredietcrisis. Vandaag is de adviesprijs € 1,778.
Zoals u weet, volgen wij deze materie op de voet. Leest u dus vooral de stukken uit ons archief over de relatie tussen de olieprijs en benzineprijs, over accijns en oude stukken over de records.
En deze over de relatie tussen de hoge prijs van benzine en het aantal gereden kilometers is ook vermeldenswaardig.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Private Inequity
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Red het huwelijk, red de economie
, door
Economisch gezien wordt 2012 een zwaar jaar. We houden ons hart vast voor de CPB-prognose die er aan komt. Het kabinet is natuurlijk al lang aan het voorsorteren op nieuwe bezuinigingen. Andere partijen werken ook aan voorstellen. Zo ook de ChristenUnie, die meent dat we flink kunnen besparen op alle “maatschappelijke kosten” die echtscheidingen met zich mee brengen. Kamerlid Esmé Wiegman wil dat kabinet deze kosten in ieder geval onderzoekt. Ze liet vanochtend op Radio1 weten dat het maar weinig bekend is dat echtscheidingen, naast het persoonlijke emotionele leed, ook veel andere “kosten” veroorzaken. Mensen in scheiding hebben volgens haar meer gezondheidsklachten, en moeten zich ook vaker ziek moeten melden op hun werk. Maar scheidingen zorgen bijvoorbeeld ook voor een grotere druk op huurwoningen. Investeren in het huwelijk, is dus investeren in de economie.
Wiegman wijst op het opinieonderzoek dat net is uitgekomen, waaruit blijkt dat maar weinig Nederlanders spontaan de mogelijke economische gevolgen van een echtscheiding opnoemen. Echter, als de enquêteer de ondervraagden een beetje op weg helpt, vindt een ruime meerderheid dat de gevolgen voor de woningmarkt, de zorg, het onderwijs, en de juridische en sociale hulpverlening “reëel” zijn. En hoe meer de ondervraagden zich bewust zijn van de gevolgen, hoe positiever ze staan tegenover “preventieve maatregelen” van de overheid.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Weg met de dollar!?
, door
Iedereen kent de malaise rond de Amerikaanse overheidsfinanciën. Met een tekort van $1300 miljard bovenop een staatschuld van $15000 miljard (bijna $50000 per Amerikaan) is elke besparing dan ook welkom. Gisteren introduceerden de Amerikaanse senatoren Tom Harkin en de bij ons bekende John McCain een wetsvoorstel dat het 1-dollarbiljet binnen vier jaar wil vervangen door de 1-dollarmunt (de Presidential coins). Volgens een berekening zou het geheel vervangen van het zo slijtbare dus kortlevende briefje door de robuuste munt de komende dertig jaar tussen de $5 en $10 miljard moeten besparen. Maar willen de Amerikanen het wel?
De wet van Harkin en McCain is mede onder zware druk van de Dollar Coin Alliance tot stand gekomen. Deze lobbyclub, bestaande uit o.a. de American Amusement Machine Association, de Copper and Brass Fabricators Council, National Mining Association en de United Steelworkers, wijst op de vele voordelen. In de eerste plaats levert het geld op: Een dollar kost ongeveer 5 cent om te maken, maar gaat maar drie jaar mee. Een munt kost 18 cent, maar gaat 35 jaar mee. Tel uit je winst. Het is ook nog eens beter voor het milieu, want die drie miljard dollar bills die elk jaar verloren gaan (“900 vrachtwagens vol”) moeten worden gedumpt.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 18-03-2022
De economische agenda van de Moslimbroeders
, door
Vandaag “viert” Egypte de verjaardag van de revolutie die leidde tot de val van Mubarak. De meningen over wat dit jaar heeft gebracht zijn verdeeld. Voor veel Egyptenaren is de revolutie pas compleet als de militaire raad komende juni ook echt plaats maakt voor een gekozen president. (Voor wat het waard is, de raad hief gisteren de “noodtoestand” al op.) Vanuit het westen wordt de verdere democratisering van Egypte met argusogen bekeken. Bij de parlementsverkiezingen haalde de politieke tak van de Moslimbroederschap maar liefst 47% van de stemmen, en samen met de radicalere Nur-partij een zeer ruime “islamitische” meerderheid. De PVV-ers in ons midden houden hun hart vast. Maar de Moslimbroeders hebben wel iets anders aan hun hoofd dan de islam: de economie. Toch?
De Egyptische economie ligt in puin. De economische groei viel het afgelopen jaar van 5% naar 1%, de werkloosheid steeg naar 12%, de jeugdwerkloosheid naar 25% (de meerderheid van de Egyptenaren is onder de 30). Aandelen van Egyptische bedrijven verloren de helft van hun waarde. Het toerisme kakte in met 30%. Egypte staat op een schaamtevolle 12e plek qua corruptie, en op de 100e plaats qua economische vrijheid. En dan heeft de Egyptische overheid ook nog eens een begrotingstekort van bijna 9%, dat opgevuld moet worden met geld dat tegen “Griekse” rentes geleend moet worden. Enfin, ellende.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Belofte maakt schuld? Niet voor deze regering.
, door
(Update 21 jan) Beloftes moet je na komen. Dat weet iedereen. Maar is dat een reden om 7 miljard te bezuinigen in een jaar? Zo ongeveer is de redenatie in het voorpagina artikel van de NRC vandaag over de nieuwe bezuinigingen die ons mogelijk door Brussel zullen worden opgelegd. Letterlijk staat er:
Het kabinet moet veel sneller veel meer bezuinigen dan gedacht. Dat komt door afspraken met de Europese Commissie uit 2009. Volgens ingewijden moet er alleen al in 2013 op grond van de huidige prognoses minstens 7 miljard worden bezuinigd.
Om onder de 3% grens te blijven die is vastgelegd in het Groei en Stabiliteitspact moet 7 miljard euro worden bezuinigd. Deze bezuinigen komen boven op de al eerder voorgenomen bezuinigen van 18 miljard. Het bedrag is gebaseerd op een schatting van de afname van de economische groei. Het zou iets meer of minder kunnen zijn, maar laten we even aannemen dat het klopt. Door de krimpende economie – overal in Europa wordt nu bezuinigd – nemen de belastingkomsten van de staat af, en lopen de kosten op. Net als eerder de Belgen wordt Nederland nu door Brussel gedwongen om te bezuinigen: dat is het resultaat van de nieuwe afspraken die op 9 december zijn gemaakt. En belofte maakt schuld:
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.