Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Het getal van het beest
Als alle aannames correct zijn en alle optelsommetjes kloppen dan passeerde de mensheid onlangs numeriek een mijlpaal. Er zouden nu meer dan zes miljard zeshonderdenzesenzestig miljoen zeshonderdenzesenzestig duizend zeshonderdenzesenzestig mensen op aarde zijn, de drie in het spacelab meegerekend. Niet alleen uitgeschreven een indrukwekkende prestatie (hoewel, het gaat eigenlijk vanzelf, gebeurtenis dan), maar schrijf eens tien zessen achter elkaar. Je gaat al bijna scheel kijken als je controleert of het juiste aantal er staat. Vandaar dat ze er puntjes tussen zetten natuurlijk.
6.666.666.666 mensen. Of je een emmer leeg gooit. De vraag die meteen voordringt is of het er niet te veel zijn. Er is vast wel een statistiekje te vinden waaruit blijkt dat de ecologische voetafdruk 2, 4 of 8 keer overschreden is. De aarde is groot, althans vanuit het perspectief van het individu. Maar vanuit de mensheid gezien is ie misschien al veel te klein. Alle optimistische geluiden over de productie van voedsel ten spijt, onlangs nog een record rijstoogst, is er nu al een tekort. En dat tekort wordt niet veroorzaakt doordat de machtigen en de rijken het voedsel voor zichzelf houden, die hoeveelheid kan gewoon geen rol spelen. Dus kom nou niet aan met communistische herverdelingspraatjes. Er is gewoon te weinig voedsel.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Godslastering uit het wetboek van strafrecht
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.