Eurocrisis: hoe de Duitsers zichzelf compleet overschatten en daardoor in de problemen zullen komen
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Laten we de Duitsers niet beter maken dan ze zijn
, door
Voor velen is de grote favoriet Duitsland. En op basis van de afgelopen zes jaar is dat niet verbazingwekkend. Met twee derde plaatsen op WK’s en een finaleplek op het afgelopen EK zat Duitsland er lekker kort bij. ‘Nederland moet maar blij zijn met een tweede plaats in de poule’, zo wordt er nu al geredeneerd. Gezien de poule met verder Portugal en Denemarken zou iedereen ervoor tekenen. Maar moeten we nou echt zo bang zijn voor die Duitsers?
Wat mij betreft niet. Natuurlijk hebben ze bakken vol kwaliteit en vooral de voorhoede lijkt erg indrukwekkend, maar de zwakheden zijn er wel degelijk. En duidelijk ook nog. Zo is Mario Gomez een goede afmaker, maar vaart hij vooral wel bij de verdedigende zwakheid van de tegenstander in plaats van dat hij drijft op zijn eigen kwaliteit. Het is geen speler die zelf zijn kansen forceert. Dat geldt ook voor Miroslav Klose, de spits die hem nog uit het elftal kan houden. De veteraan heeft in het Duitse shirt een onvoorstelbaar gemiddelde (63 goals in 116 interlands) en kan uit het niets een doelpunt maken, maar is daarbij wel afhankelijk van een fout van de tegenstander of goed voorbereidend werk van een medespeler.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
De hardwerkende Griek
, door
Gisteren publiceerde het Pew Research Center een onderzoek onder 8000 mensen in acht EU-lidstaten (Groot-Brittannië, Tsjechië, Polen, Griekenland, Duitsland, Spanje, Frankrijk en Italië). Daaruit blijkt dat het geloof in de euro en in de EU in ieder geval tanende is. Opmerkelijk is dat alleen de Duitser nog gelooft dat Europese integratie de economie – waar het eigenlijk toch om ging – ook daadwerkelijk heeft versterkt. Nog opmerkelijker is dat Grieken van zichzelf vinden dat ze het hardst werkt van alle Europeanen, terwijl Europeanen hen juist lui vinden. Hoe kan dat?
De cijfers zie je al vaker langskomen. Volgens Eurostat (cijfers van 2011) heeft iets meer dan de helft van de Grieken tussen de 20 en 64 een baan. Duitsland zit op bijna driekwart. Maar de Grieken die werken, werken volgens OESO-cijfers gemiddeld wel 2109 uur per jaar, tegenover 1419 uur van de Duitser die net iets meer uren maakt dan de hekkensluiter: de Nederlander. En de pensioenleeftijd ligt voor zowel de Griek als de Duitser effectief op zo’n 62 jaar.
Veel Grieken zijn vaker eigen baas – boeren of winkelhouders die vaak langere uren maken. Duitsland heeft net als Nederland relatief veel parttimers, hetgeen het gemiddelde drukt. Maar als je daarvoor compenseert werken Grieken nog steeds 10% meer. Dus wie werkt er nu harder?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De mof moet betalen
, door
Barroso tart boze Europese burgers
, door
José Manuel Barroso, voorzitter van de Europese Commissie, heeft deze week verontwaardigde reacties van meer dan zeshonderd Telegraaflezers over zich afgeroepen toen hij veronderstelde dat we in Nederland ‘geen Griekse stemming‘ zullen krijgen. Hij gelooft niet dat er verband is tussen de aanpak van de Europese schuldencrisis en de aanhang van populistische partijen. Populisme is er altijd al geweest, zegt hij.
Barroso’s uitspraak is om meerdere redenen onhandig. Met zijn sussende woorden negeert hij de onvrede van Europeanen in en buiten Griekenland die niets moeten hebben van het, in hun ogen, door de EU afgedwongen desastreuze bezuinigingsbeleid. De verkiezingen in Frankrijk en Griekenland laten zien dat de steun voor dat beleid wegvalt. Hij zou er goed aan doen dat te erkennen en aan de Europese burgers te laten weten dat hij de boodschap begrepen heeft. Maar nee: ik maak me niet ongerust, zegt Barroso, en zo geeft hij opnieuw voeding aan de populistische anti-Europese stroming die zich keert tegen de Brusselse technocraten. En tegen alle partijen die de Europese samenwerking verdedigen. Barroso opereert niet alleen onhandig maar in zekere zin ook gevaarlijk. Door de stem van de burgers op deze manier af te doen zet hij het draagvlak voor de EU op het spel. Ook al zou er in de praktijk geen sprake zijn van een serieuze dreiging van het populisme. Daar gaat het ook niet om. Het gaat er om hoe je als politicus reageert op de boodschappen die uit verkiezingsresultaten opklinken.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 15-03-2022
Europa en de verkiezingen
, door
Het was de Amsterdamse politicoloog Meindert Fennema, die een onaantrekkelijk beeld voorzag: de oppositie van de PVV en de SP, met hun gemeenschappelijk anti-europese standpunten als voornaamste diskwalificatie. We moeten er nog even op wachten, maar als beide partijen behoorlijk scoren in september, dan dreigt een scheidingslijn in de politiek, met Europa en de euro als de grote verdelers. Dat zal de handelingsvrijheid van een nieuwe regering beperken.
Het standpunt van de PVV vat ik ruw samen: “grenzen dicht, de gulden terug, geen Brusselse dictaten.” Het is niet mijn visie, maar het heeft een zekere consistentie. Vanuit Amerika roept Wilders ons toe dat we de EU moeten verlaten. Dat is, ondanks de consistentie, een breuk met alle tradities in de Nederlandse politiek. Waarom?
Duitsland stortte Europa en de wereld in de vorige eeuw twee keer in een vernietigende oorlog. De meeste Duitse regeringen na 1945 wilden een sterk Europees verband, waarin de Duitse ambities zouden kunnen worden beteugeld. “Met Moffen moet je Moffen vangen”, zou mijn vader zeggen. Maar het was een achtenswaardige politieke lijn.
Alleen komt de geschiedenis altijd met verrassingen. In 1989 viel de Berlijnse Muur en stortte de DDR in elkaar. Ineens was de hereniging van de beide Duitslanden actueel. In de diverse memoires van politici is de verrassing en improvisatie terug te vinden. De Russen en de Fransen hadden grote aarzelingen, maar de verkiezingsoverwinning van Helmuth Kohl liet maar één conclusie toe: de komst van een nieuw herenigd Duitsland.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Gratis koran maakt agressief
, door
Duitse salafisten willen 25 miljoen exemplaren van de Koran goedkoop of gratis verdelen in de Bondsrepubliek, Oostenrijk en Zwitserland. Die groots opgezette geloofsverkondiging lokte heel wat reacties uit, vooral negatieve. Maar is het verspreiden van religieuze geschriften geen onderdeel van de godsdienstvrijheid? De Vlaamse schrijver Eric Hulsens analyseert.
‘Deelt u onze visie dat de verspreiding van miljoenen haatboeken (korans) door salafistische organisaties een gevaar vormt voor de openbare orde? Zo neen, waarom niet?’
(Vragen van Geert Wilders en Joram Van Klaveren van de PVV aan de Nederlandse minister van Binnenlandse Zaken over de koranuitdeling in Duitsland)
De korandistributie is een project van de Keulse prediker Ibrahim Abou-Nagie, afkomstig uit het Palestijnse Gaza. Hij is een man met businesservaring en kennelijk zicht op marketing en logistiek. Via infostandjes in de voetgangerszones van grote steden in Duitsland en Oostenrijk worden de korans gratis verspreid onder geïnteresseerde niet-moslims. Maar er is ook een website waar je de koran kan bestellen. Moslims die er een willen, betalen ervoor, en helpen zo mee aan de financiering van de gratis uitgereikte exemplaren.
De actie is al een tijdje bezig: op Youtube kan je al sinds 28 januari een standje in Frankfurt bekijken, dat gretig wordt leeggeplukt. Er werd eerst geen aandacht aan het initiatief besteed, maar sinds het voorbije paasweekeinde werd er opeens een controverse rond gecreëerd door enkele politieke partijen, door de staatsveiligheidsdienst en door anti-islamitische organisaties.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.