Illegalisering softdrugs berust op drijfzand

Wederom een gastbijdrage van Ties Joosten. Al jaren is duidelijk dat een illegalisering van softdrugs meer problemen oplevert dan het oplost. Toch wil dit kabinet dat alle coffeeshops binnen een straal van 350 meter rond een middelbare school hun deuren sluiten. Ook wil ze haast maken met de wietpas. Niet alleen de confessionele partijen, maar ook de PVV en de VVD zouden het liefst een einde maken aan het Nederlandse gedoogbeleid. Iedere logische basis hiervoor ontbreekt echter. Welke redenatie we ook volgen, iedere keer blijkt ze op los zand te zijn gebouwd. Wetgeving kan in het algemeen twee verschillende grondslagen hebben: een ideologische en een praktische. Mensen die op ideologische basis een verbod op softdrugs bepleiten, zijn van mening dat softdrugs verkeerd zijn, en dat de overheid zaken die verkeerd zijn moet verbieden. De vraag rijst dan: waarom softdrugs? Waarom zijn hash en wiet ‘verkeerder’ dan alcohol en tabak, en minder verkeerd dan XTC, MDMA en cocaïne? Bij de beantwoording van deze vraag kunnen drie verschillende redenaties gevolgd worden. Als we deze redenaties echter doortrekken, blijken ze alle drie niet op te gaan.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Alle drugs decriminaliseren?

Koffie op zijn Amsterdams (Foto: Flickr/lamazone)

Waarom zien politici toch zo vaak het licht nadat ze geen enkele politieke macht meer hebben? Hoogstwaarschijnlijk omdat ze dan geen rekening meer hoeven te houden met de belangen van derden. Zo ook Frits Bolkestein en Els Borst, beide oud-ministers en partijleiders, en daarmee indirect verantwoordelijk voor het Nederlandse drugsbeleid van nu. Zij pleiten, samen met enkele anderen, nu opeens voor het decriminaliseren maar wel reguleren van drugs. Alle drugs.

De argumenten lijken op eerste gezicht heel erg goed. Het strafbaar houden van drugsgebruik en -verkoop speelt criminaliteit juist in de hand, in plaats van deze te bestrijden. Het beste voorbeeld hiervan was de Amerikaanse Drooglegging, van begin vorige eeuw.

Drugsgerelateerde criminaliteit – het bestrijden en de gevolgen – kost meer dan 15 miljard per jaar, claimen de schrijvers, een bedrag dat ons aardig zou kunnen helpen in de huidige financiële crisis.

Ook blijkt dat er in Nederland niet meer softdrugs worden gebruikt dan in de ons omringende landen, waar deze drugs wel verboden zijn. Het grootste deel van de mensen gaat verantwoordelijk om met drugs. Internationale verdragen staan volgens de opstellers van de brief niet in de weg. We moeten het gedoogbeleid gewoon uitbreiden is de conclusie. Daarnaast kan de kwaliteit van de drugs beter gewaarborgd worden, wat voordelen voor de volksgezondheid meebrengt.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.