Tot zover De Persvrijheid
Het Dagblad De Pers heeft gisteren tegen eerdere toezeggingen in een advertentie van het politieke weblog GeenCommentaar geweigerd omdat deze “te politiek getint” zou zijn. De advertentie leek uiterlijk op de befaamde Bluf!-advertentie uit 1986, die onlangs zoveel ophef veroorzaakte. In de advertentie riep GeenCommentaar, onder andere gesteund door de websites Sargasso, Davidrietveld.nl en Hiram.nl en door Francisko van Jolen, burgers op alsnog de Bluf!-publicaties te steunen door te tekenen op www.bluf2008.nl. Daarnaast verweet GeenCommentaar linkse en rechtse politieke partijen én de media niet duidelijker op te komen voor persvrijheid en vrijheid van meningsuiting.
Het is opmerkelijk dat een dagblad dat als motto heeft ‘bevrijdend te werken’ het niet aandurft een oproep te plaatsen voor bescherming van de persvrijheid. Buigt De Pers hier voor de vuurwind van de Rechtse Hetze? Zijn het commerciële belangen die het faciliteren van een oproep tot politieke zindelijkheid anno 2008 in de weg staan? Bij de noodlijdende Telegraaf Media Groep is het wel duidelijk dat commerciële belangen ten grondslag liggen aan de huidige hetze waarin getracht wordt via massamanipulatie een Hollandse versie van het McCarthism in te voeren en en passant het aantal lezers op te krikken.
Er zijn mensen die vinden dat je geen aandacht moet besteden aan de huidige hetze, dat het vanzelf wel overgaat. Maar ondertussen hebben meerdere Kamerleden op grond van foutieve informatie uit de Telegraaf minister Cramer gesommeerd subsidies aan milieuorganisaties stop te zetten. Onder druk van het (gemanipuleerde) Gesundes Volksempfinden en uit angst voor de Geest van Fortuyn zegt ze vervolgens toe dit te overwegen. Waarom dit uit democratisch oogpunt een onverstandige stap zou zijn staat hier uitgelegd. Diezelfde minister Cramer heeft zich onlangs ook moeten verantwoorden in het meest onzinnige spoeddebat in maanden over een steunbetuiging voor persvrijheid van bijna 25 jaar geleden (lees ook: Geert Mak: ‘Jacqueline Cramer was het braafste meisje van iedereen’). Dit zijn slechts twee voorbeelden van hoe de onrust die de Rechtse Hetze zaait onze democratie negatief beïnvloedt en waarom tegenactie op z’n plaats is.