Elf missers uit de OTB-kwartaalrapportage over woningmarkt

OTB Delft publiceerde afgelopen donderdag een kwartaalrapport (pdf) voor de woningmarkt. Dit rapport komt met de RTLZ-huizenmarktindex, waarmee Peter Boelhouwer van OTB steevast op een groot podium kan rekenen om zijn goednieuwsshow te brengen zonder enig journalistiek tegengas te hoeven verwachten. Ook donderdag sloeg echter de bullshit-o-meter weer ver in het rood, dus kan ik het niet laten om de grootste missers uit het rapport even op een rij te zetten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Homogeweld: stilhouden of niet?

Voorkant DWH (Foto: Citaatrecht)

Drie weken geleden zijn de ramen van het café de Delftse Werkgroep Homosexualiteit (DWH) weer eens ingegooid. Eerder gebeurde dat o.a. ook al in augustus vorig jaar. GeenStijl duikt erbovenop, en suggereert dat dit stil wordt gehouden, net als de eerdere incidenten. Niet waar.

Men wilde het dit keer blijkbaar wel stilhouden. Volgens een artikel in de Gaykrant is dat omdat men bang is dat homo’s weg zullen blijven uit het café. Of dat de goede reden is om dit maar over je kant te laten gaan betwijfel ik.

Maar de reaguursels onder het stuk op GS illustreren wél een andere reden om het stil te houden. Veel reaguurders van het blog gaan er namelijk voetstoots van uit dat het om Marokkanen of moslims gaat. En dat terwijl zij zelfs in het artikel op GeenStijl niet worden genoemd, hoewel de term “kansenjongeren” daar vaak wel slaat op zuid-west-mediterrane jeugd.

En als er één groep is die weet hoe het is om gestigmatiseerd te worden is het wel de homo-gemeenschap. Zo bezien begrijp ik het stilhouden goed. “Ik wil niet bijdragen aan die negatieve sfeer,” zei een regelmatige bezoeker van de DWH tegen me, toen ik hem naar de reden vroeg.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC’s Cultuurtip: Dichter bij de Bar

Zoals het de trouwe GC-lezer tijdens het EK-voetbal wellicht wel is opgevallen, zijn er redacteuren die “iets hebben met poezie.” We hebben geen idee of dat voor onze lezers ook geldt, maar dat weerhoudt ons er niet van u af en toe iets poëtisch door de spreekwoordelijke strot te douwen. Ditmaal is dat een aankondiging voor een van de laagdrempeligste (of is het laagstdrempelige?) poëziefestivals van Nederland, Dichter bij de Bar, dat met name door de dichters zelf hogelijk gewaardeerd wordt.

Morgenavond wordt voor de vierde keer het drinkend publiek in 12 kroegen van het slaperige provinciestadje Delft opgeschrikt door een rondreizend circus van 16 dichters. Het concept is uitermate simpel: de dichters maken met z’n tweeën een kroegentocht door de stad en springen in de kroegen die ze bezoeken op de bar om kort voor te dragen. Volgens de organisatie is hiermee sprake van het meest klantvriendelijke festival van Nederland: “waar anders komt de artiest naar jou toe?” Kroegen kunnen een lastige plek zijn om op te treden, dus worden dichters geboekt die vaak op het podium staan en een zaak stil kunnen krijgen. Van ontroering, uiteraard.

Onder de dichters de Eindhovense brulpoëet ACG Vianen, klankorgel Sieger Baljon, wandelende dichter (dat komt goed uit) Menno Smit, grote boze man Gijs ter Haar, rijmchick en schrik van teddyberen Ellen Deckwitz en de voor de lezers van GeenCommentaar niet onbekende Harry Zevenbergen.